Her şey duygusuz bir kadının, intikam için ant içtiği yolda başladı. Ona sıkılan kurşunlar, bir yerlerde içten içe ona aşık bir adamın göğsüne saplandı. Çocukluğundan beri bu duygusuz kadından ve annesinden intikam almak isteyen adamın her gece kul...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
FİNALE SON 2
Bölüme geçmeden önce oy verirseniz çok mutlu olurum.
İyi okumalar.
-
Geçmişime dönüp baktığımda, kendimi her daim evimde buluyordum. Sürekli bir kar küresinin içinde dönüyormuşçasına, dışarıda kar yağarken kilitli bir odada kalıyordum. Bu, zihnimin derinliklerinde yerini bulmuştu. Annem çocukluğumu ve gençliğimi kirleten bir zehir gibiydi. Beyaz bir sayfayı kirletiyor, duru bir suyu bulandırıyordu. O hayatımda ne yaparsa yapsın affedemeyeceğim tek insandı. İçimde birisine karşı sevgi belki yeşerebilirdi, fakat ona karşı her daim dikenlerimiçıkartacaktım.
Bencil ve kötü kalpli bir insandı.
Fakat onun da korkuları vardı.
Bunu bir gece, evimize ilk defa yemeğe gelen bir adam sayesinde öğrenmiştim. Bu adam, annemin babasıydı.
Öyle ki, annemin ellerinin titrediğini bile fark etmiştim. Bu, o zamanlar hoşuma gitmişti. Ancak büyüdükçe, bunun nedenini bulmaya çabaladım.
Dedem işkolik bir insandı. Mükemmelliyetçi, sabırsız ve istediğini elde etmeye bayılan bir karaktere sahipti. Bu yönü annemle benzerdi.
Aslında her zeki insan, dışarıdan gözlemlediğinde bunun sebebini anlardı. Ya da belki de anlayamazdı. Belki de sadece, ailesinden birisiyle sorunu olan kişiler bunu anlayabilirdi.
Dedem, annem için; annem benim için nasılsa öyleydi aslında.
''İlişkinizin pek iyi gittiğini zannetmiyorum, Zümrüt.''
Annemin bakışları önündeki tabaktan dedemin yüzüne doğru çıktı. Bakışlarının altında yatan korkuyu titreyen ellerinden hissedebiliyordum. Başını yavaşça yanında oturan babama çevirdi. Babam ilk kez bu gece sarhoş değildi.
''O da nereden çıktı babacığım?'' diye yanıtladı. Sesinin titrediğinin farkındaydı, bu yüzden genzini temizleme kararı aldı.
''İyi bir aile kuramadığını en başından beri düşünüyorum. Bu konularda beceriksizsin.'' Başını bana doğru çevirerek yüzüme baktı ve gülümsedi. Elinde tuttuğu bastonunu bir köşeye bırakarak bana yeniden döndü ve parmaklarını saçlarımın arasında gezdirerek başımı okşadı. ''Fakat bu, kızında iyi bir gelecek gördüğüm gerçeğini gizleyemez. O bir cevher.''
