Mavi

102 48 154
                                    


Merhabalar!

Epeydir kitabıma bakamıyorum affedin. Ama artık düzenli bölüm atmaya çalışacağım.

İyi okumalar canım okurlarım... 💙🖤

9 ay sonra..

Hayal'den...

Gözlerimi açtığımda gördüğüm ilk kişi Yiğitti. Bana gülümseyerek bakıyordu. Karnımın alt taraflarında keskin bir ağrı hissederken başımı yana çevirdim.

Annemle babamı gördüm.

Doğrulmaya çalıştığımda ağrı şiddetlendi ve bir hançer gibi kasıklarıma saplandı. İnlememe engel olamadım.

Annem babam ve Yiğit birden başıma toplandığında kaşlarımı çattım.

Ben neredeydim? Neler olmuştu?

Onlar yanımda bana sorular soruyorlardı ama hiçbirini dinleyemeyecek kadar acı çekiyordum.

Ellerimle şakaklarımı ovaladığımda birden hatırladım.

Bebeğim! Kızım!

Telaşla Yiğite döndüm.

"Kızım nerede?"

Gülümsedi.

"Getirecekler şimdi kızımızı. İyisin değil mi hayatım?"

Rahatladım.

"Evet iyiyim."

Annemlerin varlığını hatırlayarak onlara döndüm.

"Anneciğim, babacığım. Hoşgeldiniz. Ne zaman geldiniz?"

Annem yaklaşıp saçlarımı okşadığında içim ısındı.

"Birkaç saat oldu. Yiğit doğumun başladığını söylediği an hemen toparlanıp geldik kızım."

İkisine de hafifçe gülümsedim.

Babam alnıma bir öpücük kondurdu. Başka hiçbir şey söylemedi ama bu öpücük bin kelimeye bedeldi..

Annem çantasından kırmızı bir kurdele çıkardığında güldüm.

"Bana mı getirdin anne kurdeleyi?"

"Evet, kızım benim."

Yanıma yaklaşıp saçlarıma kurdeleyi bağladı. Sonra yanaklarımdan öpüp geri çekildi.

Birkaç saniye sonra, içeri hemşire girdi.

Kucağında kızımla...

Mutlulukla gülümsedim ve kızımı almak için ellerimi uzattım.

"Buyurun alın annesi.."

Hemşire kızımı kucağına verdiğinde, hissettiğim duygu patlamalarını anlatamazdım.

O kadar mutluydum ki, sırtımda çıktığını sandığım kanatları herkes görebilirdi.

Göğsüme başını yasladığında gözlerimden tek damla yaş düştü.

Onu kendime daha da yaklaşırdım ve sımsıkı sarıldım.

Kokusu beni sarhoş edene kadar..

"Kızım, bebeğim benim, bebeğim..."

Kıpırdandığında telaşla sarılmayı bıraktım.

Gözlerini açıyordu.

Allah'ım, gözleri babası gibi masmaviydi.

KALP KAPILARI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin