Merhaba!Canım okurlarım, nasılsınız?
İlk defa bir bölüme bu kadar tutkulu bir sahne yazdım. 😊
İyi okumalar hepinize! 🖤
Hayal'den...
Başıma bir anda keskin bir acı sağlandığında, kalbim tekrar atmaya, Dünya tekrar dönmeye başladı.
Lanet olası ipleri ellerimde ve ayaklarımda hissetmeye başladığımda gözlerimi açtım.
Karanlık bir odaydı burası.
Ve yalnız değildim.
Karşımda bir kadın vardı.
Benim gibi bağlanmış,
Benim gibi çaresiz..
Yüzü öne eğik duruyordu, sanırım hâlâ baygındı.
Beni kesin Beyza kaçırmıştı, amacını da tahmin edebiliyordum.
Peki o kimdi? Niçin buradaydı?
Ağzımın da bantlı olduğunu görüyor, ama hissedemiyordum.
Hâlâ biraz uyuşuktum galiba.
O an oldu.
Karşımdaki kadın ayıldı, açık kahverengi olan gözleriyle bana baktı.
Ama, bu kadın, ablamdı!
Şaşırdığımı söylemek, biraz yalan olurdu. Başka kim olacaktı ki?
Beyza olacak hali yoktu ya!
Bu saçma düşünceyi kafamdan atıp ablama baktım. Benim aksime aşırı korkmuş görünüyordu.
Nedeni neydi ki? Artık alışmış olması gerekirdi bence. Ben alışmıştım.
Gözleri sürekli sol tarafıma kayıyor, gözlerindeki dehşet, korku, endişe her an daha da artıyordu.
Sol tarafıma doğru çevirdim başımı.
Sadece ikimiz değildik, bu karanlık odada bağlı ve tutsak olan.
Bir kişi daha vardı.
O kişiyi gördüğüm an tanımış, tanıdığım an, yüreğim korkuyla sarsılmıştı.
Allah'ım, neler oluyordu burada..!?
Çünkü, yanımda elleri, ayakları, ağzı bağlı olarak sandalyede oturan kişi,
Beyzanın ta kendisiydi!
4 saat önce...
Beyza ve yanındaki kadın, Nihali Hayalin karşısındaki sandalyeye oturtup bağlamayı başardıklarında saat gece ikiye geliyordu.
Beyza nihayet amacına ulaşmaya bu kadar yaklaşmıştı.
Hayal ile Nihal elindeydi.
Yiğiti zaten halletmişlerdi. Hepsi o kadının sayesindeydi ve Beyza abisinden sonra ilk kez birine güveniyordu.
İçindeki geçmeyen tuhaf hisse rağmen..
Beyzaya kalsaydı önce Hayali ya da Nihali öldürmek isterdi. Ama yeni ve mükemmel suç ortağı, böyle daha az şüphe çekeceklerini söylemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALP KAPILARI
Teen Fiction"Her kalbin iki kapısı olduğunu okumuştum bir keresinde. Hiç olur mu öyle şey demiştim. Halbuki herşey, kalbimin kapılarının ona açıldığını anlamamla başlamıştı. Ama herşey, çok daha korkunç bitecekti, hissedebiliyorum..." H... •ÖZET• İstanbul'un...