Gitme

118 45 118
                                    


Bu bölümü, bugün doğum günü olan arkadaşım dogapsa 'ya ithaf ediyorum..

🖤❤

Finalden bir önceki bölümde,

Hepinize iyi okumalar...♡

Yiğit'ten...

Göz kapaklarıma çöken ışığın ağırlığıyla onları araladım.

Gözlerim hastane odasının soluk renkli tavanıyla çarpıştı.

Aynı anda, kalbim onun adıyla çarptı.

Hayal..

Yattığım sedyeden aniden doğruluğumda, Meyra Hanımın yanımda ağladığını gördüm.

Kucağında kızımla.

Lanet olsun, Mavi de ağlıyordu...

Puslanan gözlerim Meyra Hanımın kızarmış gözlerine döndüğünde, Maviye daha çok sarıldı.

Ama bana söylediği cümleler, tüm kalbimi parçaladı..

"Hayal ve Nihal bulunmuş. Ambulanstalarmış. Bu hastaneye geliyorlarmış. Hayalin, durumu ağırmış... Çok ağırmış..."

İlk gözyaşı sol yanağımdan düştüğünde, Meyra Hanım birden Maviyi bırakıp ayağa kalktı.

"Hepsi senin suçun!"

Bütün oda bu cümleyle yankılandı.

"Başımıza gelen ne varsa sen hayatımıza girdiğin gün başladı. Önce Nihalimin, sonra Hayalimin hayatını cehenneme çevirdin.. Ben onları gözümden sakınırken, saçlarının bir teline kıyamazken, sen... Sen kıydın onlara Yiğit.. Eğer onlardan birine, herhangi birşey olursa Yiğit..."

Sustu. Ve arkasını dönüp Mavi ile odadan çıktı.

Söylediklerinin doğruluğunun ağırlığıyla, suçluluk duygusuyla, kalbimin acısıyla tek başıma kaldım..

Belki de haklıydı.

Belki değil, tamamen haklıydı...

Eğer Hayale ya da Nihale birşey olursa, suçlusu bendim..

Burada bu halde bekleyemezdim. Elime bağladıklarını yeni farkettiğim serumu çıkarıp aşağı, acilin giriş kapısına gittim.

Meyra Hanım ve Mavi de oradaydı.

Kızımı kucaklamak, doya doya koklamak istiyordum ama, onu kucağıma almaya yüzüm yoktu.

Üçümüz orada ne kadar yanmayı bekledik bilmiyorum.

Ama, onsuzlukla cayır cayır yandığını sandığım kalbim, onu sedyede, kanlar içinde, gözleri kapalı halde yatıyor olduğunu gördüğüm an, ateşin yakıcılığından yok oldu..

Hissettim...

Onu önümden geçireceklerken, ateş tüm bedenime yayılıp buz kesen bedenimi çözdü.

Koşup onun eline sarıldım.

Gözleri yarım açıktı.

Sadece,

"Aşkım..." kelimesi çıktı dudaklarımdan.

Elimi hafifçe sıktı. Bunu yapmasıyla göğsünden kanlar birden fışkırdı. Telaşla yüzüne dokundum.

KALP KAPILARI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin