ŞAH MAT [tamamlandı.]

11.BÖLÜM

"Eveeet." Beden Eğitimi Hoca'mız olan, Samet Hoca gözleriyle tek tek hepimizi süzdü. "Biliyorsunuz ki, önümüzdeki hafta Karayel Koleji'yle basketbol ve futbol maçlarımız var."

Söylediği şeyle kaşlarımı kaldırdım. Benim bundan haberim yoktu? "Her sene olduğu gibi, bu sene de ponpon kızların olmasını istiyorum." derken gözleri hemen yanımda duran İlayda'da durdu. "Yanına iki kız seç İlayda."

Kararı İlayda'ya bırakmıştı. Bu da demek oluyordu ki, İlayda bu işi daha önce de yapmıştı. Benim gittiğim ya da geldiğim okullarda böyle bir şey olmamıştı hiç. Hep, gençlik dizilerinden görürdüm böyle şeyleri.

"Büşra." dedi önce gözlerini kısarak kıvırcık saçlı bir kıza bakarak. Sınıfa o kadar yabancıydım ki, daha isimlerini bile bilmiyordum doğru düzgün.

Büşra denilen kız, sanki bunu bekliyormuşcasına genişçe gülümsemişti. Onların bu hâlini daha fazla görmek istemediğimden umursamaz bir tavırla tırnaklarımı inceledim.

"Ve Aşkın."

Adımı duymamla birlikte kaşlarım çatılırken, başımı kaldırdım. "Efendim?"

"Üçüncü kişi olarak senin dans etmeni istiyorum." dedi net bir tavırla.

Ben ve dans etmek?

Ben doğru düzgün dans edemiyordum ki! Benim bu zamana kadar ki en büyük tecrübem, Yağızla birlikte ceza aldığımız gün spor salonunda ettiğim danstan ibaretti. Her şeyi bir kenara bıraksam bile, ben Karayel Koleji'ne karşı olan bir takımın, moral kaynağı olamazdım. Arel Koleji'ndekileri doğru düzgün tanımıyordum bile. Karayel Koleji'ndekiler için kurşun atar, kurşun yerdim.

"Hocam," dedim İlayda'yı görmezden gelerek. "Benim hiçbir tecrübem yok, dans edemem ki ben!"

Samet Hoca dudaklarını sarkıtarak İlayda'ya döndü. "Başka birini seç İlayda, Aşkın istemiyorsa onu zorlayamayız."

"Hocam bence de başka birini seçin." Demir lafa atıldı. "Aşkın, dans edemez. Utanır bir kere, rezil olur insanlara." Alaylı bir ifadeyle yüzüme baktı. "Değil mi Aşkın?"

Zaten ona Yağız meselesinden dolayı öfkeliydim, üstüne bir de bu çıkmıştı. "İstersen sen dans et benim yerime Demir, eminim etek sana çok yakışır."

Sınıftan kıkırtı sesleri yükseldi. Aramızdaki gerilimin daha fazla arttığını hissediyordum. "Emin ol, o eteği senden çok daha iyi taşırım."

Kaşlarım, "Öyle mi?" dercesine havalanmıştı. Derin bir nefes alıp İlayda'ya döndüm.

"Ne zaman provalara başlarız?"

İlayda'nın asılan yüzü, yeniden eski hâlini aldı ve genişçe gülümsedi. "Yarından itibaren başlarız."

Bu inatlaşmanın sonu iyiye gitmeyecekti. Bu kadar çabuk gaza gelmemem gerekiyordu. Tek temennim, işlerin Karayel Koleji'nde olduğu gibi gitmemesiydi.

☀️

Siz :
"Çıktın mı evden?"