ŞAH MAT [tamamlandı.]

36.BÖLÜM | 2.FİNAL

Gider ayak 5K olmuşuz ahsjsjdkdkf
tebrikler aşklarım..

Hadi bakalım.. Son final..

Bölüm 36🔗FİNAL 2

Yağız Karayel'in Anlatımıyla ;

Elimdeki valizimle ağır ağır arabama doğru ilerlerken, aklım Aşkın'daydı. Belki de bana olan aşkı gerçek değildi şuan bunu ister istemez sorguluyordum. Evet, belki kaçıyordum ama bana 'Gitme' bile dememişti.

Gözümün içine baka baka, 'Git' demişti.

Belki de 'Gitme' demesini bekliyordum, gitme deseydi gitmezdim belki de.. Derin bir iç çekip valizimi bagaja koyarken, beni camdan izleyen anneme son kez kısa bir bakış attım. Hep Amerika'ya gitmemi ve orada okumamı istemişti en başından beri. Gitmeme en çok sevinen oydu.

Buğra bile bana dönüp de, 'Gitme' dememişti. Belki de hepsi içten içe istiyordu gitmemi. Böylesinin daha iyi olacağını düşünüyorlardı.

Bizim Aşkınla olan ilişkimiz, toxic bir ilişkiydi. Birbirimize ne kadar iyi gelirsek gelelim aynı zamanda zarar da veriyorduk. Bensizlik ona iyi gelecekti. Mutlu olacaktı. Benim aksime o mutlu olmayı hak ediyordu.

Arabaya bindiğimde, anahtarı çevirirken telefonumun çalma sesiyle birlikte kaşlarım çatıldı. Aklıma düşen ilk isim Aşkın olurken, ekrana bakmamla birlikte bozguna uğradım.

Arayan, Barış'tı.

Ondan daha fazla kaçamazdım. Zaten gidiyordum, gider ayak konuşabilirdim. "Efendim?" dedim aramayı yanıtlandırarak.

"Hastaneye gel." dedi net bir şekilde.

"Gidiyorum Barış," diyerek sıkıntılı bir nefes verdim. "Bilmiyor musun?"

"Sana, hastaneye gel, dedim Yağız." dedi bastırarak. "Uçağın kalkmasına daha var, yanıma gel. Seni görmek istiyorum."

"Bak, anlıyorum. Çok geçmiş olsun ama gelmek istemiyorum." dediğimde derin bir nefes verdiğini işittim.

"Aşkın yok." dedi sessizce. "Merak etme. Sadece annem var yanımda, diğerleri ortalarda yok. Senin geldiğini kimseye söylemem."

Pes edercesine omuzlarımı düşürdüm. "Tamam, geliyorum."

<>

Yağız Karayel'in Anlatımıyla :

Barış'ın odasının kapısını araladığımda, anında gözleri beni buldu.

"Yanıma gel, kaçak." dedi keyifsizce. Çekinerek başımı öne eğip, kapıyı kapatarak yanına doğru adımladım. Yatağın ucunu işaret etti kaşlarıyla, oturmam için. Dediğini yapıp kenara oturduğumda yüzüme baktı.

"Gidiyormuşsun." dedi sessizce.

Başımı salladım ağır ağır. "Gidiyorum."