8 Kuralla Hayatta Kal

14. Bölüm: Üst Komşu

Selammm^^

Biz geldikkk!!!

Hadi bakalım ilk önce yukarıdaki müziği açalım,

Oylama yapalım,

En sonda da yorumm yaparsak çok sevinirimmm😄

BÖLÜM sonundaki küçük açıklamayı okumayı unutmayınnn. Sonraki bölümler hakkında bilgi verdim.

Keyifli okumalar🌹

14. Bölüm: Üst Komşu
"Her baba evladını gözünden bile sakınır..."

Neredeyse tam bir yıldır aile özlemi çekiyordum. Görüntülü konuşmak veya normal konuşmak benim aileme olan özlemimi gidermiyordu. Onların yanında olmak, onlarla aynı anda uyumak uyanmak, onlarla gezmek dolaşmak sohbet muhabbet etmek istiyordum. Üniversiteyi kazanıp buraya gelene kadar da hep böyleydik. Ta ki ben üniversiteyi kazanıp buraya gelene kadar. Ben kazandıktan sonra beni buraya yerleştirip geri gitmek zorundaydılar. Çünkü bizim düzenimiz evimiz akrabalarımız her şeyimiz oraya aitti. Bu yüzden ben burada İstanbul'da onlar İzmirdeydiler.

Ama şuan İzmir de değil tam karşımdaydılar. Kırılan bardağı toplayıp onları içeri almıştım. Üçüne de tek tek sarılıp özlemimi gidermiştim, çok özlemişim meğer sandığımdan da çok.

"Ah güzel kızım benim, ne çok özlemişim seni." Annemin kucağına kafamı koymuş hasret gideriyordum. Hande ve babam yol yorgunu olduğu için yaklaşık bir saattir uyuyorlardı. Annemle ben salonda koltukta hasret gideriyorduk. Annem saçlarımı okşarken ona görüşmediğimiz bir yıl boyunca yaşanan her şeyi anlattım, Burak hariç...

Üniversite anılarımı anlatırken ben bıkmıştım ama annem bir saattir gıkını bile çıkarmamıştı. Burun çekme sesi gelince yerimde doğrulup annemin dolmuş gözlerini gördüm.

"Anne ne oldu neden ağlıyorsun?" Elimle gözlerini sildim.

"Çok özledim be kızım seni. Keşke yanımızda bir yeri yazsaydın şu üniversiteni."

"Ama anne konuştuk ya seninle bunları. Burada iş bulma imkanım İzmir'e göre daha yüksek," diye mırıldandım. "Ağlama bak, üzüyorsun beni."

"Tamam tamam üzülme. Bir yılın acısını çıkaralım seninle, gel yat yine dizime. Ben anlatayım şimdi sana." Dizine yatıp tekrar saçlarımı okşamaya devam etti.

"Kübra ablan hamileymiş." Annem bana bütün her şeyi anlatırken ben sadece dinledim. Onunla böyle dertleşmek çok iyi gelmişti. Ona başıma yakın zamanda gelenleri anlatmak istedim ama annemin bunu kaldırabileceğini sanmıyordum. Burakla olan ilişkimizi sorduğunda ise sadece iyi gittiğini söyleyip konuyu değiştirmiştim.

"Ne kadar kalacaksınız burada anne?" Aniden lafın arasında soru sormamla annem biraz afallasa da hemen cevapladı beni.

"Sana daha önce de söylemiştim Hazal, sadece bir hafta kalacağız kızım." Bu durum daha şimdiden canımı sıksa da bu haftasonu yapacağım organizasyonu ertelemek istemiyordum. Sadece bir iki saatliğine evde olmayacaktım. Bugün perşembeydi ve cumartesi gününe daha iki gün vardı. O akşam Nillerin ailesini çağırıp biz Nil ile birlikte evden çıkardık. Bu sayede işimi en erken şekilde hallederdim. Yarın sabah erkenden Nil ile konuşmam gerekti.

***

"Hadi baba, yemek hazır." Ben, Hande ve annemle birlikte yemekleri hazırlarken babam televiyon izlemişti. Uzun zamandır hiç böyle huzurlu ve mutlu hissetmemiştim kendimi. Annem yanımda babam yanımda kardeşim yanımda daha ne isterim ki şua hayatta...