8 Kuralla Hayatta Kal

36. Bölüm: Kural 6

Hepinizee tek tekkk seeelllammmm^^^

Nasılsınızzz, keyfiniz nasıl???

Hadi toplayın kendinizi ve hemenn bölüme geçinnn...

İlk önce sol alt köşede duran '🌟'a basalım

Sonraki adımda satır arası yorum...

Unutmazsanız sevinirim çünkü FİNALEEE gidiyoruzzz desteğinizi esirgemeyin lütfenn....

FİNALE SON 4 BÖLÜM!!!

36. Bölüm: Kural 6
"Bir serçe kadar özgür ol...

"Hazal uyan hadi canım benim." Başımda seslenen Nil'in sesini duyduğumda bir an dünyadan soyutlanıp nerede ve ne yaptığımı düşündüm. Evimdeydim ve yatağımda uyuyordum. Gözlerimi ağır ağır açarken Nil baş ucuma oturmuş saçlarımı okşuyordu. Güler yüzüyle beni izlerken gözlerimi tamamen açıp yatakta doğrulmak yerine yatmaya devam ettim çünkü bugün ayağa hiç kalkasım yoktu. Sanki ayağa kalksam ayaklarım buna izin vermeyecek ve beni yere düşürecekmiş gibi hissediyorum. Hiçbir şey yapmaya hiç halim yoktu bugün.

"Bugün yatağımdan kalkmak istemiyorum Nil, bırak beni sonsuza kadar uyuyayım."

"Canım benim dünkü olanları Batuhandan duydum ve üzüldüm. Yapacak bir şey yok Fatma Teyze haklıydı bu kararında. Hem seni bugün yatağından almak zorundayım,"

Sinsi bir bakış attığında diyeceğin şeyin onu mutlu beni pekte mutlu etmeyeceğini anladım.

"Bugün siz ve biz hep beraber bir gün geçirmeye gidiyoruz."

"Anlamadım. Siz, biz?"

"Sen ve Batuhan, ben ve Emre." diye mırıldandı yatağımdan kalkarken, bende yatakta doğruldum.

"Nil! Bunu sen mi organize ettin?!"

"Hayır tabii ki! Emre attı ortaya Batuhan da kabul etti, hadi kalk bizi almaya geliyorlar kahvaltı yapmak için Şileye gidecekmişiz."

"Şile mi?"

"Kahvaltıdan sonra Şiledeki evlerine geçecekmişiz, öyle dediler."

***

Nil'in zorla giydirdiği siyah boğazlı kazağım ve üzerine de verdiği kahverengi kışlık elbisemi giyip altıma da siyah kalın çorap giydiğimde makyaj yapmamı istedi ama izin vermedim. O da kendine getirdiği kıyafetleri giyerken bende mutfakta kendime kahve hazırlıyordum. Saçlarım düz olduğu için önüme gelirken rahatsız olup bağlayacakken arkada bir çığlık koptu.

"Hayır sakın bağlama!"

"Nil! Deli misin korktum!"

"Ya saçların böyle daha güzel, hem elbisene de çok yakıştı."

Kahvemi hazırlayıp içerken Nil içmek istemeyince kendine küçük bir ekmek parçası kesip yedi. Salona geçip oturduğumuzda ben annemlerle kısa bir görüşme yaparken Nil de sosyal medyasında dolaşıyordu. Annemlere Fatma Teyze'yi kaybettiğimizi geç haber verdiğim için biraz kırılsalar da bile isteye haber vermemiştim onlara yoksa tekrar apar topar buraya geleceklerdi ve Hande eğitiminden yine geri kalacaktı. Bunu aynen anneme açıklasam da annem bir türlü ikna olmamıştı. Ona çocuklarının bana artık düşman olduğunu ve hatta evden bile kovabileceklerini söylemek istedim ama söyleyemedim. Durduk yere canlarını sıkacaktım. Eğer evden çıkma gibi durumum olursa kesinlikle söylerdim ama şuan annelerinin üstüne olan yerlerin bir kısmı benim üzerimeydi ve beni evden kolay kolay atamazdılar.

Kayıp gittiğim düşünceleri kapı zili bozmuştu. Nil koşarak kapıya giderken bende yattığım koltukta doğruldum. Emre'ye sımsıkı sarılırken Emre de bir şey fark etmiştim.  Ne zaman Nil'e sarılarak görsem onu başını hep Nil'in saçlarının arasına daldırıp içine çekiyordu kokusunu. Bu halleri yüzümde tebessüm oluştururken birbirlerinden ayrıldılar.