-Hayatta kalmak istiyorsan kurallara uymak zorundasın...
En büyük hayali bir gün öğretmen olup öğrencilerinin hayatlarına dokunup onlara geleceği emanet etmek. Izmirden okumak için kalkıp hiç bilmediği, büyük şehir olan İstanbul'a gelip okurken haya...
4. Bölüm: Kabus "bir gün her şey çok güzel olacak..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üşüyordum. Bu somsoğuk oda da üşüyordum. Nasıl bu odaya geldiğimi bilmiyordum. Ellerimi yatak başlığına bağlamıştı. Tek kişilik bir oda da çift kişilik bir yatakta üzerimde sadece iç çamaşırlarımla, üzerimdeki adama yalvarıyordum.
"Ne olur bırak beni! Ne olur!" Büyük bir kahkaha atarak korkumu daha da şiddetlendirdi. Boş oda da kahkahası yankılandı. Korkuyordum. Burada bu adamın bekaretimi almasındansa şuan ölmeyi tercih ederdim. Masumluğumu elimden alacaktı ve bir ömür boyu beni kendisine ait kılacaktı.
"Yapma be güzelim. Neden bu kadar korkuyorsun ki? Seni ve kendimi rahatlatmak benim için büyük bir zevk! Eğlenmene bak sadece!" O gece ki gibi içki kokulu ağzıyla bir anda boynumu aç kurtlar gibi öpmeye ve ısırmaya başladı. Tiksiniyordum. Çığlıklarıma, bağırmalarıma, ağlamalarıma acımıyordu. Beni hiç kimse buradan kurtaramayacaktı. Onun öldüğüm an ölecektim. Beni bırakıp gidecekti. İstediğini alıp beni bir kullanılmış peçete gibi kenara atacaktı. Buna izin vermemeliydim!...
"Bırak beni, bırak! Ne istiyorsun benden?! Ne?" Tiksinç bir şekilde boynumda olan bakışlarını bana çevirdi.
"Sadece seni istiyorum, seni ve bekaretini..." Tekrar boynumu öpmeye ardından da göğüs aramı öpmeye başladı. Vücudumu kirletiyordu. Bu oda da yapacak hiçbir şeyim yoktu. Allahtan başka yardım dileyecek kimsem yoktu...
Bir anda kapı paldır küldür kırıldı. Üzerimdeki adam ve benim bakışlarım kapıya gelene odaklandı. Bu o adamdı. Beni yine bu şerefsizin elinden kurtaran adamdı, Batuhan... Üzerimdeki adam üzerimden bir hışımla kalktı ve Batuhan'ın üzerine doğru yürüdü.
"Sen ne yaptığını sanıyorsun? Hangi cürretle benim odama izinsiz girersin?!" Batuhan karşısındaki adama attığı sert yumrukla beraber adam sendeleyerek yere düştü ve onu yerde dövmeye başladı. Bende fırsattan istifade ellerimi nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde kolayca çözüp hemen çarşafı alıp üzerimi kapatmaya çalıştım. Ellerim titriyor, gözlerimdeki akan yaşların haddi hesabı yokken Batuhan'a bağırıyordum bir taraftan da.
"Batuhan? Batuhan, bırak adamı öldüreceksin. Korkuyorum!" Bana bakmadan beni duymadan dövmeye devam etti. Sonra ağladığımı görüp adama birkaç yumruk daha atıp bıraktı. Yavaş hareketlerle yanıma geldi. Bir anda her şeyi unutup ona sımsıkı sarıldım. Omzunda ağlamaya devam ederken bir yandan da onunla konuşmaya çalışıyordum.
"G-geldin... Kurtardın b-beni... İ-iyi ki geldin..." Beni kendisinden ayırıp elleriyle yanaklarımı okşayıp teselli etmeye çalıştı.
