8 Kuralla Hayatta Kal

BATUHAN ARIKAN

Selammmm^^^

Nasılsınızzz keyifler yerinde miii.??

Bakın yine sizi çok bekletmedim hemen Batuhan Arıkan anlatımı ile geldim sizlere,♡♡♡♡

Lütfen oylama ve yorum yapmayı unutmayın.....

Ve lütfen hiçbir satırı atlamadan geçmeyin tek tek sindire sindire okuyun. Eğer Batuhan Arıkan'i tanımak istiyorsaniz ;)))

Şimdiden keyifli okumalar●

#ozlempoyraz02_

27.12.2021

BATUHAN ARIKAN'IN ANLATIMI İLE...

Hayatta hep kazanmak istedim, sadece kazanmak değil daha çok kazanıp daha çok çalışmak... hepsi beni daha çok mutlu ediyor ve daha çok çalışıp rahatlıyordum. İlk yeraltına girdim, 18 yaşımda. Ardından orada bir ortam yapıp herkesin bana itiaat etmesini istedim ve oldu: herkes bana itiaat ediyor ve beni gördükleri yerde önlerini ilikliyorlar. Daha sonraları yine kazanmak istedim ve daha pis işlere bulaştım, adam öldürmek, gizli suç işlemek gibi... hepsini yaptım ve hiç pişman değilim. Herkesin adımı duydukları anda hazır ola girdiklerini öğrendiğimde bu beni daha çok çalışmaya ve tüm dünyaya hükmetmemi sağladı, dünya benim olsun istedim, insanlar benim kölem olsun ben ne istersem yapsınlar istedim, oldu. Ben ne dersem ben ne istersem hepsi oldu. Kazanmak gerçekten mükemmel bir hismiş, o şerefsiz herif boş yere iş aldığında sevinmiyordu, kazanmak onu tatmin ediyordu ama beni daha çok, daha çok kazanmak tatmin ediyordu.

Eğer dünyaya gelmeden önce bir seçim hakkımız olsaydı, annemin yine annem olmasını isterdim ama baba denen zerre babalığın ne olduğunu bilmeyen adamın babam olmasını istemezdim. Hayatımı, hayallerimi, gençliğimi çaldı ama bu beni pısırık bir çocuk yapıp köşede senelerce ağlamama neden olmadı aksine daha çok gülmeme ve ağlatmama neden oldu. İnsan bazen kötülükte iyilikte bulabilirmiş bunu öğrendim mesela hayattan ilk olarak. Annemi dövdüğü her gece bende onu dövdüm kafamın içinde, annemi öldürdüğü günde bende öldürdüm onu. Ama yetmedi o buna, beni de eve geldikçe dövdü ama ben şanslıydım beni yurtdışından gelip burada yaşama kararı alan amcam kurtarmıştı o piç herifin elinden. Amcam beni o adamın yanından aldı ve kendisi ile aynı evde kalmamı sağladı. Fakat bir süre sonra iş dünyasına atıldığımda evden ayrılmak istediğimde yan tarafta duran villayı almamı söylediğinde dediğini yaptım ve o evi alıp amcamlar ile yan yana oturdum. Bu sırada Emre ile çok güzel bir dostluğumuz, kardeşligimiz oldu, kuzen değildik, beraber büyüdük kardeş olduk.

Geçmişim bana bir tek hasar bıraktı: Travma. Bana bırakacağı iyi bir babalık olması gerekirken bende yarattığı şey ben büyüdükçe büyüdü ve bir travma yarattı. Ilk başlarda pek fazla önemsemesemde Emre'nin zorla eve getirttiği bir psikolog sayesinde öğrendik ve tedavi olmamı söyledi, reddettim. Fakat hafife alınmayacak bir durum olduğunu bilsemde böyle yaşayabileceğime inanıyordum.

Son zamanlarda eski ben yok oldu yerine herkese zarar verecek dereceye gelen Batuhan oldu. Korktum, ilk defa gerçekten korktum, ona zarar vermek istemiyordum ve kendimi ne kadar frenlesemde eve geldiğimde evde sağlam hiçbir şey bırakmıyordum. Kaç defa Emreye saldırıp üzerinde yara bıraktığımı ya da kaç defa amcama ağza alınmayacak sözler söylediğimi bilmiyordum, farkındaydım ama bile isteye yapmıyordum hepsi hastalığın verdiği bir belirtiydi, fakat bir tek ona zarar veremiyordum. Onu görünce içim eriyor ve alıp içime sokasım geliyordu, bu mümkün değildi ama ona dokunamamak beni mahvediyordu. Ona dokunana elleri öldürdüğümü, eski sevgilisini gizli bir mahzende tutup işkence ettiğimi bilse beni sevmeyecekti çünkü, korkuyordum bu yüzden.

İlk defa barda gördüm onu. Bara girdiğim anda Emre'yi gördüm ve yanında iki tane kız olduğunu gördüm. Biri bana bahsettiği kız arkadaşı olmalıydı bir diğeri de ya kuzeniydi ya da arkadaşı. Sümsük, yapışık çevremdeki kızlar gibi olduğunu düşündüm ve tam karşılarındaki locayı tuttum yanlarına gitmek yerine. Ara sıra bakışlarımı pistten alıp Emrelerin masaya çevirsemde yanlarındaki kızın yüzünü göremiyordum ancak bir anda başını önce pistte ardında tüm locada dolaştırdıktan sonra bende takılı kaldı gözleri, benimde onda. İlk defa bir çift göz kalbime işledi, yer etti içerimde. Korkuyla başını çevirince onun keskin bakışlarımdan korktuğunu anladım ve kendime lanet ettim. Bir süre sonra masadan kalktı, peşinden bende kalktım. Neden öyle bir şey yaptığımı bilmiyordum ama içimden bir sesin o kızın peşinden gitmemi söyledi. Dar karanlık geçitte bir kız sesi duydum, önümde bir adam az önceki kızın önünü kesmiş taciz ediyordu. Adamı tutup dövdüm, acımadım, üzülmedim, gebertene kadar dövdüm ve kızı kucağıma alıp bardan çıktım. Ilk defa dokunduğum bir ten beni uyardı, o kadar naif ve kırılgan bir yapıda idi, onu o an kucağımda tutmayı bile hak etmiyordum. Barın karşısında duran banka oturttuğumda ağlaması içimi deldi ama ona sarılıp teselli edemedim, ilk defa böyle bir şey hissediyordum, ilk defa bir kıza yardım etmemi söylüyordu içimdeki adını koyamadığım ses. Yardım ettim ve ona bir teklif sundum, kabul etmedi ama sinirlenmedim çünkü ben istediğim her şeyi elde edebilirdim.