8 Kuralla Hayatta Kal

39. Bölüm: Sevgili

Seeeelllammmm^^^^

Nasılsınız keyfiniz yerinde mi?..

Evetttt köprüden önce son çıkıştayızzzz :'(
Biraz hüzünlü biraz duygusal e birazda mutluyum :))

Lütfen kitabı beğendiyseniz oylama ya da yorum yapmayı es geçmeyinnnn sizlerden tek istediğim bu :)

Bir sonraki bölüm bu kitap için FİNAL BÖLÜMÜ :(

Neyse bölüm sonunda görüşürüz :)

Keyifli okumalarrrr^***

FİNALE SON 1 BÖLÜM😢

39. Bölüm: Sevgili
"İki kalp severse adı aşk olur..."

Bazen bazı şeyler elbet son bulur, biter. Masallar mesela, bir kız ve bir erkek, beraber olmak için önlerine çıkan tüm engelleri aşarlar ve sonları mutlu son ile biter. Ama bunlar hep masallarda olur, gerçek hayatta böyle değil, gerçek dünya acımasız, gaddar. Seni bir yerden alır ve hiç bilmediğin bir yere sürükler, belki iyi bir yere belki kötü ama sen hep kendini bir yerden bir yere sürüklenirken bulursun. Durmak yoktur mesela böyle durumlarda, bir darbe aldıysan ikinci darbe birinci darben bitmeden gelmiştir.

İnsanlar örneğin, iyi gününde yanına kötü gününde yanında değil karşındadırlar. İnanmak istersin böyle insanlara, küçük bir iyiliğine güvenir her şeyini adarsın fakat o iyi biri değil, insanların her zaman içinde bir kötü vardır. Bu kötüyü en zor anında, en kötü gününde görürsün, iyi gününde asla.

Doğup büyüdüğüm yerden ayrılıp geldiğimde anlamıştım, gerçek dünyayı, insanları... o zaman dedim 'Hazal, gerçek dünya kötülerinde olduğu bir dünya' hep güçlü oldum, her zaman kendi kararımı veren biri oldum ama bir gün her şey cehennem oldu, cennetim cehennem oldu. Üniversitede aşık oldum ve ilk pişmanlığımı yaşadım. Bu şehir ilk defa bana kötü davrandı, ilk defa ağladım ben.

Batuhan ile koltuğa geçip oturduğumuzda beni göğsüne yaslamış sımsıkı kolları arasında iki saat geçirmiştim. Ara sıra burnunu saçlarıma dayayıp kokumu sürekli içine çekmişti, bende onun o kokusunu... biz olmuştuk artık, sevgili olmuştuk. 24 Ekim, Batuhan ve ben sevgili olduk. Fakat gelen ani bir telefonla yine huzurumuz yarım kaldı ve hızla çekip gitti. Bende akşama kadar evde oyalanabilecek şeyler bulup onlarla oyalandım.

Ertesi gün erkenden uyanıp dün yapamadığım keki yapmadım çünkü buna Batuhan engel olmuştu. Fakat evde durmak duvarları üzerime üzerime getirirken elime telefonumu aldım ve Nil'i aradım.

"Efendim canım?"

"Nil, neredesin?"

"Evdeyim, dışarı çıkacağım şimdi."

"Nereye gidiyorsun, alışveriş yapalım diyecektim sana?"

"Olur olur, sen meydana kadar gel ben işimi halledip oraya geçerim."

"Olur, görüşürüz." Telefonu kapattıktan sonra odama girdim ve hızla üzerimi değiştirdim. İlk defa içimden gelen şeyle makyaj masamın önüne oturdum ve makyaj yaptım, Nil görse kesinlikle alnımdan öperdi. Makyajım bittiğinde kol çantamı alıp parfümde sıktıktan sonra üzerime kabanımı giyip soğuk havaya adımı attım ve kapıdan çıktım. Son birkaç gündür yukarıdan sesler gelmiyordu gitmişler miydi acaba evlerine? Bunları umursamayıp apartmandan çıktım ve Nil'in dediği meydana yavaş yavaş gezerek yürüdüm.

Gezdiğim gördüğüm her yere uğrayıp birkaç parça kıyafet alırken meydana geldiğimde boş bir banka oturup Nil'e geldiğimi söyleyen bir mesaj yolladıktan sonra sosyal medyama girdim Nil gelene kadar.