8 Kuralla Hayatta Kal

2.Bölüm:Hazırlık

Selamm kitap perilerii^^ upuzun bölümle sizi baş başa bırakıyorum.

Yıldıza basmayı da unutmayın lütfen...

Yukarıdaki müziği açın ve öyle okuyun🌹

▪Keyifli Okumalar...

2. Bölüm: Hazırlık
"Ne kadar  inkâr da edilse her şey bir gün açığa kavuşur..."

Hayat her şeyi bir şekilde karşımıza çıkarır. Bazen yaptığın bir şeyi yapmadım dersin ama aradan günlerde, aylarda yıllarda geçse mutlaka yaptığın şey karşına çıkar. Er ya da geç... Bir suçlu yaptığı, işlediği cinayeti inkâr etmese nasıl suçlu olacak? Ne kadar inkâr da edilse her şey bir gün açığa kavuşur...
Kimse boyundan büyük işlere kalkışmamalı. Yerine getiremeyeceğiniz sözleri vermeyin. Hiçbir insan huzurla sizi severken sizin ona ihanet etmeniz aptallık.

Burak'la ilk çıktığımız zaman kendi hesaplarımıza tarih koyacağız diye sözleşmiştik. Akşamına eve geldiğimde hesabına baktığımda tarihi koymuştu hemen ardından bende koydum. Onunla zamanla birbirimiz tanıyınca güzel çift resimleri çekinmiştik. Ben hesabıma bir sürü yüklerken Burak'ın çevresi oldukça geniş olduğu için magazin yaparlar diye birkaç tane koymuştu. Kabul etmiştim. Sevgilisi olduğunu herkes biliyordu, tarihten dolayı.
Şimdi bakıyorum da tarihimiz yok! Neden böyle bir şey yaptığı hakkında hiçbir fikrim yok. Durduk yere, ilişkimizde bir sıkıntı olmadığı halde neden tarihi kaldırdı? Ne zamandan beri tarihi kaldırmıştı? Acaba biri bir şey mi öğrenmişti? O yüzden mi kaldırmıştı? Böyle şeyler bana saçma gelir ama şuan gerçekten kalbim kırılmıştı. Nedenini şuan soramam çünkü annesinin yanına gitti. Geri döndüğünde de bir zaman kadar da soramayacağım. Burda durup anca kendi içimi yerim. Onu sıkmakta istemiyorum. Şimdi arayıp sorsam "şu an bu haldeyken bana sormak istediğin soru bu mu Hazal?"  der. Eminim.
Sakin kalmaktan beklemekten başka çarem yoktu.

Çalan kapının sesiyle yataktan kalkıp adımlarımı kapıya doğru yönlendirdim. Kapının deliğinden gelene bakınca gelenin Nil olduğunu görünce hemen kapıyı açtım.

"Ahh! Vallaha böbreklerim söküldü. Ter resmen istemediğim yerlere doğru yol alıyor. Annemlerden izin aldım beni bu akşam sende biliyorlar." Zoraki bir şekilde gülümsedim. İçeri girdikten sonra kapıyı kapattım. O önde ben arkada odama girdik. Elindeki poşeti yatağın üstüne bırakıp bana döndü. Yüzümün asık olduğunu görünce yanıma gelip ellerimi tuttu. "Hazal. Lütfen artık üzülme. Bende inanıyorum annesi iyileşecek, eminim." Ona olanı anlatıp anlatmamak arasında kalmıştım. Eğer anlatmazsam içimdeki his ve seslerle bütün gece mücadele etmek zorunda kalacaktım.

"Hayır Nil. Konu o değil. Başka bir şey." Gözlerimi gözlerine çevirince kaşlarını çatmış bir şekilde ağzımdan çıkacak kelimeleri bekliyordu.

"Gel şöyle otur, anlat bakalım şimdi." Elimden tutup beni yatağa oturtup ardından kendisi oturdu. Elini çeneme koyup yüzümü yüzüne çevirdi. "Gözlerini kaçırma benden. Ben her ne olursa olsun her zaman senin yanındayım. Vereceğin kararların da arkasındayım. Anlat bana şimdi, ne oldu?" Gözlerim dolmuştu. Onu kendime çekip sarıldım, sanki onu içime sokup orada saklamak istermiş gibi... İstediğim zaman çıkarıp sarılmak ister gibi...

"Biraz aptalca gelebilir sana ama bence değil." Ondan ayrıldım ve bu sefer gözlerimi kaçırmak yerine dosdoğru gözlerinin içine, en derinine baktım. "Burak. Instagramdaki tarihimizi silmiş. Ne zamandan beridir silinmiş bilmiyorum ama silmiş. Bugün gördüm."

Düşünceli birkaç mırıltılı sesler çıkardı. "Hmm. Burak son zamanlarda sana nasıl davranıyordu? Yani soğuk yapıyor muydu?" Düşündüm. Son iki haftadır doğru dürüst görüşemiyorduk bile. Eskiden olsa her okul çıkışı bir yerelere gidip oturuduk. Ama şu son iki haftadır okuldan eve evden okula gider olduk. Artık eskisi gibi değil. Yani Nil'in dediği gibi soğuk davranıyordu.