DANGEROUS (VOLTOOID)

DANGEROUS deel 1

IK keek Samira aan en liet mij op de bank vallen. “Jeetje man, wat een nacht weer”. Samira was ook kapot en keek mij aan met haar vermoeiende ogen.” Ja meid, we hebben de verkeerde functie gekozen”, zei ze gapend. “We hadden nooit als verpleegkundige op de Spoedeisend hulp moeten werken”, gewoon lekker in een bejaardenhuis of zo” zei ze.

Ik keek haar en lachte. “Wel joh, we zijn geschikt voor de functie”,
“We zijn verpest, we houden te veel van bloed”, zei ik lachend.

'We moeten ons eisen wel bijstellen, we moeten ons niet meer laten inplannen in het weekend"………Door de weeks valt het reuze mee…. 

Samira keek mij en schudde met haar hoofd. “Jij hebt makkelijk praten” zei ze. “Je zit hier nog max een jaar”. Klopt, zei ik. “Ik ga het wel ergens missen, maar wel blij als ik straks van die nachten af ben”, zei ik lachend. Ik heb nu wel geleerd dat ik niet bij een crisisdienst ga werken. Ze schaterde het uit……….

"Gewonden mensen kan ik nog handelen" zei ze, maar gestoorde NO WAY…………. 

IK begon ook te lachen………
"Alleen gestoorden kunnen gestoorden helpen", zei ik.  Of niet?  

Ik deed mijn ogen dicht en probeerde mijn rust te vinden. “Ik kan zo in slaap vallen” zei ik 

Hoe is het tussen jou en Amir?  Vroeg Samira uit het niets. Ik hoor je de laatste tijd niet meer over hem praten, zei ze. Ik weet het niet, zei ik met een zucht.” We zien elkaar nu bijna een half jaar en het lijkt erop dat er geen vooruitgang in komt” zei ik. Hoe bedoel je?  Vroeg Salima. “Nou ik weet het niet. Ik wil er niet over hebben, zei ik. 

Hé zei Samira , als je er genoeg van hem hebt dan mag je hem aan mij geven, zei ze lachend.” Hij ziet er echt mega goed uit meisje” zei ze met een tintelende blik in haar ogen. IK keek haar aan en schudde met mijn hoofd. Samira, ik hoop echt dat jij snel aan een vent komt, het begint een obsessie voor je te worden, zei ik droog. Ze keek mij aan en zette een pruillipje op.” IK ben 26 jaar, vergis je niet”. Ik ben straks over de datum, zei ze lachend.  

Ik keek haar en schaterde het uit. “Je moet niet zoveel eisen hebben meisje”. “Wel dus” zei ze, “uiterlijk is belangrijk”. Het oog wil ook wat, zei ze lachend. ” Uiterlijk is niet alles lieverd”.  

Ze keek mij aan en lachte…”Ik zou een moord plegen voor een jongen als Amir” zei ze. Ik keek haar. Pas op met je wenst, zei ik. “Ik weet zelf niet eens waarom ik nog bij hem ben”. Ze keek mij vragende aan.

“Lieverd ik studeer psychologie”,…Hij is een Narcist eerste klas. Een groot ego, extreem jaloers, speelt de charmante man maar ondertussen……

"ik weet het niet, ergens hoop ik dat ik hem kan genezen"…….”Maar als hij nog agressief gaat worden, dan neem ik de benen” zei ik lachend.  

Ze keek mij aan en ze was even stil.

“Lieverd, je moet geen psychologie gaan studeren. “Dan zal je denk ik net als ik nooit echt verliefd worden” en zeker niet op een Marokkaan…

Ze bleef mij aankijken. Ze begreep niets van mijn woorden. Ik zag haar naar mij kijken en verder was ze stil.  

"Lieverd", zei ik." Ik weet niet of ik verliefd op hem ben". Ik denk dat het meer gewenning is.