DANGEROUS (VOLTOOID)

DANGEROUS Deel 28

Hij liep door naar het woongedeelte en ik liep braaf achter hem aan.
Het zag er prachtig uit vanbinnen. Het was mooi industrieel ingericht. Een prachtige matzwarte keuken.

Het was ook super schoon en heel veel glas. Hij deed de koelkast open en patke een vuilnistas. Hij gooide er alles in.

Alles was waarschijnlijk al over de datum. Hij Had nog wel frisdrank staan die nog gesloten zat. Hij keek mij aan en glimlachte. Schatje wil wat drinken? Vroeg hij. Ik schudde met mijn hoofd. 

"Kom" zei hij dan gaan we boven even kijken. Hij trok mij aan mijn hand en liepen naar boven. Ook boven was het supermooi.

Hij Pakte een tas en gooide wat kleding erin. Hij pakte ook wat schoenen en van alles ging in zijn tas. Ik bleef hem aankijken. Hij pakte uit een la een pak contant geld. Ik keek hem geschrokken aan.  

Hij zag mij kijken en begon te lachen. Ik blijf nog bij jou zei hij lachend. "Ik heb te gezellig daar "zei hij. En niemand weet dat ik daar zit. Of mag ik niet meer bij jouw wonen?  Vroeg hij. 

Ik was even gedesoriënteerd, het ging allemaal te snel. Nee, tuurlijk wel. "Je bent nog van harte welkom" zei ik op een hese stem.

Waarom heb je zoveel contant geld in huis? Vroeg ik. Hij keek mij aan en zuchtte.
" Jeetje wat een vertrouwen heb je zeg". Ik heb altijd drie duizend tot 5000 aan geld in huis." Van papa geleerd, mocht je meteen geld nodig hebben en niet kunnen pinnen.

"Nou het lijkt meer op vluchtgeld", zei ik sarcastisch. Hij keek mij aan en schaterde het uit.

Ik begon mij af te vragen of zijn vader wel clean was. Dit verhaalt gaat steeds de verkeerde kant op. Hij keek mij weer aan.

Is alles oké? Vroeg hij." Ja" zei ik. Ik moet alleen dit nog allemaal laten bezinken.  

Hij ging weer in de kast en pakte volgens mij wat kleding. Hij deed zijn trainingspak uit en stond alleen nog in zijn boxershort.

Ik schrok en bleef hem aankijken. Waar was hij allemaal bezig?

Ik bleef kijken en wendde mijn blik niet. Het was meer staren. Jeetje, wat een lichaam. Ik was hem zo aan het observeren. Ik was ver weg met mijn gedachten.

"Hebben ze netjes gedaan" zei hij. Ik moest even schakelen. "Wat" zeg ik. " De wonden". "Kijk" zei hij. Hij wilde op mij aflopen in zijn boxershort.."

Nee, zei ik blijf daar. "Ik kan het ook van hier zien", zei ik. Hij schaterde het uit.

Hij deed gelukkig snel zijn spijkerbroek aan en deed een trui aan. Hij liep op mij af. "Zo beter? Vroeg hij droog. Ik zei niets en hij liep langs mij heen.

 Hij liep daarna naar zijn nachtkastje en haalde een telefoon eruit. Hij pakte ook een IPad en deze gooide hij ook in de tas.

Hij opende zijn internetbankieren. Hij blokkeerde blijkbaar zijn passen en belde meteen de bank op en bestelde nieuwe.  Alles ging allemaal vanzelfsprekend. Ik bleef hem gewoon aangapen. 

We liepen daarna weer naar beneden. Hij gooide als zijn post in een plastic tasje en deed het ook in de tas. Zo, ik heb wat administratie te doen. Hij pakte een jas en deed deze snel aan.
Hij keek mij weer aan.