Maria is een jong Marokkaans meisje met een traumatisch verleden dat studeert voor psychologe..
ze werkt als verpleegkundige om haar studie te bekostigen....
Ze ontmoet dan de vlotte Fikri....
Ze vallen stiekem als een blok voor elkaar....
ze ver...
De hele nacht heb ik niet goed geslapen. Alles ging maar door mijn hoofd. Ik wilde antwoorden en niemand kon mij antwoorden geven.
Ik werd ook met een koppijn wakker. Ik probeerde nog wat te slapen omdat ik pas om drie moest beginnen maar het lukte niet.
Ik zuchtte en stond maar op. Ik ging meteen maar onder de douche. Ik ontbeet op mijn gemak en daarna kleedde ik mij meteen in mijn werkkleren.
Onderweg naar het ziekenhuis werd ik gebeld. Het was anoniem. Het moet het ziekenhuis zijn. Ik nam op en het was Sandy. Jo girl, ben je nog thuis? Vroeg ze lachend. "Nee onderweg al". Mooi, lekker op tijd, dan kun je naar mister X. Hoe bedoel je? Nou schat je kanjer is wakker. Hij is nog een beetje suf, maar hij is wakker. Echt !!!!vroeg ik verbaasd. Ik kon het noet geloven... Ik was in de wolken..En hoe gaat het met hem? Vroeg ik. "Goed denk ik", zei ze. Hij is ook van de Intensive care af." We plaatsen hem zo over" zei ze.
IK kreeg weer zo'n fijn gevoel over mij heen. Ik was zo blij dat hij wakker was. Lieverd, ik ga ophangen" zei ze. We zien je zo.
Ik was binnen drie kwartier gearriveerd. IK liep meteen naar de spoedeisend hulp. IK zag Sandy staan.
" Zo ben je gevlogen", zei ze lachend. Kom zei ze, ik loop even met je mee. Hebben jullie hem nog gesproken vroeg ik. Nou ik niet, zei ze. "Ik ben de hele tijd hier geweest".
We liepen meteen naar de afdeling cardiologie." Hij ligt in kamer 23" zei ze. Ik stond bij de deur en keek haar aan. Wil je dat ik met je meega. Nee dat hoeft niet, zei ik. Ze zette haar hand op mijn schouder. Hij gaat er goed doorheen komen. “Let maar op” zei ze. Ze glimlachte naar mij en ging daarna weg.
Ik klopte bij de deur en ik hoorde niets. Ik deed daarna voorzichtig de deur open. Hij draaide zich om naar mij. Hij glimlachte en zei even niets.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik liep heel voorzichtig zijn kant op. "Goedemiddag Fikri" zei ik. Hoe gaat het? Vroeg ik zacht. Hij bleef mij even aankijken. Hij keek een beetje verward.
Herken je mij niet meer ? vroeg ik lachend.
Hij bleef mij aankijken.... Ik werd er ongemakkelijk van...."Ik heb je eerder gezien" zei hij. Ik weet alleen niet waar…Hij sloot even zijn ogen. ik voelde mij heel vreemd. Was hij mij zo snel vergeten?. Ik voelde mij nu zo akward. Hoe lang lig ik hier? Vroeg hij. "Je ligt hier 8 dagen" zei ik.
Heb je de arts nog niet gesproken? vroeg ik." Heel even" zei hij. Maar hij komt straks terug.
Fikri, wat is er GEBEURD? Vroeg ik . Hij keek mij weer verward aan. Fikri? Zei hij vragend. Zo heet je toch? Vroeg ik. Hij keek mij aan en glimlachte. "Als jij het zegt", zei hij zacht.
