Maria is een jong Marokkaans meisje met een traumatisch verleden dat studeert voor psychologe..
ze werkt als verpleegkundige om haar studie te bekostigen....
Ze ontmoet dan de vlotte Fikri....
Ze vallen stiekem als een blok voor elkaar....
ze ver...
Ik liep verdwaald over de straat en ik wist even niet wat ik moest doen. Het was ook vrij donker geworden. Mijn tranen vloeiden over mijn gezicht en ik voelde mij verloren...
Ik.kende deze plek niet eens....
Ik hoorde ineens Nabila mijn naam roepen. Ze rende op mij af en omhelsde mij en begon ook te huilen." Het spijt mij zo" zei ze.
Ik keek haar aan en veegde mijn tranen." Jij hebt niets gedaan". Kom, niet huilen, zei ik.
Ik zette met moeite een glimlach op. Nabila, jij hebt niets gedaan, zei ik. Ze keek mij aan en begon te snikken.
" Ik vind dit héél erg. Dit is onrecht, zei ze. Geeft niet, zei ik. Ik moest een brok wegslikken...
Ik zal Fakhir bellen zei ze. "Nee doe dat niet". Ik wil geen drama. Het is net goed tussen hem en jullie moeder, en ik ga dat niet weer niet verpesen" zei ik. Hij had mij niet moeten nemen zei ik. Ik neem hem het hem ook kwalijk zei ik. Maar waar wil je hee? vroeg ze. Ik ga naar huis" zei ik.
Ik heb een huis zei ik. Mag ik je dan brengen? Vroeg ze lief. Dat zou ik heel erg waarderen zei ik. Ik weet niet eens waar het station vanuit hier is zei ik.
Ze glimlachte naar mij. Het komt goed, ze gaat bijdraaien. Ik keek haar aan en schudde met mijn hoofd.} Geloof mij, die gaat neit bijdraaien. "Kom" zei ze. We gaan even naar mijn auto.
Onderweg was het even snel. Maria, zei ze. Als ik dit had geweten dan had ik Fakhir niet laten weggedaan. iK zuchtte, Nabila het is niet jouw schuld.
Je broer en ik zijn niet voorbestemd zei ik. Je geeft het dus op. Dit kun je Fakhir niet aandoen, zei ze. Lieverd, ik ga niet tussen je broer en je moeder instaan. "Hoe pijnlijk dit ook is". Ik houd veel van je broer. Geloof mij.
" Maar je moeder gaat mij niet accepteren". Ik weet het. "En als ik voor je broer moet vechten dat betekent een breuk tussen hem en zijn moeder". Ik kan dat niet., zei ik.
Ik ben mijn moeder verloren en ik zou een moord plegen om haar weer naast mij te hebben. Snap je dat? . Een moord.
Ze keek mij aan en ik begon weer te huilen. De tranen leken even niet te stoppen. Dit voelde zo hard en het liefst had ik mijn moeder nu voor mij zien staan. Ik zou alles opgeven...
Ze wreef met haar hand over mijn arm en probeerde mij te sussen. Ik schraapte mijn keek en ik probeerde mij weer te vermannen. Ik veegde mijn tranen weer weg. Het was zo pijnlijk dit.
Als ik een strijd moest tegen een ander vrouw dan was het anders maar geen strijd tegen zijn moeder.
Gelukkig was de afstand niet ver. Ze stopte de auto en stapte ook uit. Ze wilde met mij meelopen naar binnen. Nabila, het is goed. Je moeder zal wel over haar toeren zijn dat je met mij bent. Ga het is goed.
Ze gaf mij een knuffel." Maria ik kan je zo niet alleen laten" zei ze. Ik wacht totdat Fakhir er is. Ik schudde met mijn hoofd. Nee, Nabila ga. Heel erg bedankt maar ga. Ik red mij wel en ik wil even alleen zijn, zei ik zacht. Ze knikte met haar hoofd en gaf mij een knuffel. Daarna reed ze weg.
Ik deed de deur open en moest even diep ademhalen. IK ging snel naar boven en pakte een koffer. Ik stopte kleren in mijn kofferbak. Ik pakte daarna mijn toilettas. Ik zocht even en ik on ook mijn oplader gelukkig vinden.
Ik hoorde de telefoon overgaan maar ik wilde niet opnemen. De telefoon bleef weer gaan en ik zette mijn telefoon uit. Ik pakte mijn koffer en ging naar beneden.
Ik zocht naar mijn sneakers en deze stopte ik in de tas.
IK haalde diep adem en moest even slikken. Ik wist niet eens waar ik heen ging. Maar Esmae leek mij de juiste optie. Wat ben ik blij dat ik haar in mijn leven heb.
Ik doe de deur open en ik sta oog in oog met Fikr.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
