DANGEROUS (VOLTOOID)

DANGEROUS Deel 41 +42

Kijk, je kan Farida vragen of ze ook bij jou blijft. "Ze sluit haar huis af en ze blijft bij jullie".

Ik zuchtte. Farida woont bij haar ouders, zei ik. "En jij wilt daar verblijven" zei hij verbaasd.

"Die vader ziet je al aankomen en zeker als hij weet de reden waarom".

"Die man heeft ook een gezin die hij voor moet zorgen en beschermen".

IK keek hem aan en moest slikken. "Niemand vraagt je om Fikri te vergeven". Niemand vraagt je om met hem te trouwen." Het is tijdelijk totdat je huis weer bewoonwaar is".
"En zodra we weten wat er speelt, en wie jou dit heeft aangedaan, dan breng ik je zelf naar je huis, zei hij met een zucht.

Voordat ik kon zeggen werd op de deur geklopt. Twee agenten liepen naar binnen. Een man en een vrouw. Ze keken mij aan en zette beide een glimlach op.
Ghalid keek mij en liep daarna ook weg. Kunt u aan tafel zitten of mogen wij bij u aan bed zitten vroeg de agent." Ik wil even gaan zitten", zei ik.

Ik stapte uit bed en de agente ondersteunde mij naar de tafel. Weet u zeker dat u kunt zitten? Vroeg de agente. " Ja het gaat wel", zei ik.

Ik ging met moeite zitten en zij gingen tegenover mij zitten. Ik vertelde het volledige verhaal. Ik was compleet verrast omdat ik dacht dat Fikri stond.

Ik heb ook gezegd dat ik bedreigd ben en dat ik dus het contact met Fikri moest breken.
Ik heb de mannen niet gezien maar ik kon ze nog goed beschrijven. Ik heb ook de naam Amir El Baroudi genoemd. Hij werd ook door de heren genoemd.

Fikri had blijkbaar al eerder een verklaring afgegeven en ook de beelden. Alleen de beelden komen niet overeen met mijn beschrijvingen. Het gaat dus om blijkbaar totaal verschillende personen. Ze vertelden dat mijn huis ook nog niet bewoonbaar is. Keuken is afgebrand en de rook heeft zich door het hele huis verspreid en een flinke poets en verfbeurt is nodig. De agenten noteerden alles en zouden contact houden. Fikri had het adres blijkbaar al doorgegeven. De agenten gingen weg en Fikri, Ghalid en Farida liepen weer naar binnen.

Ik keek Farida aan. Zijn de agenten er nog? Vroeg ik. Nee, zei ze, maar waarom? Vroeg ze weer. Ik wil weten of ik mijn huis in kan. Fikri keek mij boos aan. Ik keek hem nu heel doordringend aan." Ik heb hier niks", zei ik boos.

"Ik moet toch kijken of ik kleding en toiletspullen kan pakken of niet" zei ik giftig.
Hij zuchtte...al die dingen zijn vervangbaar.

Ik keek hem weer boos aan...Hij zuchtte..."Je kan denk ik er nog niet in. Ze zijn spooronderzoek aan het doen. Morgen denk ik.

Maar IK en Farida regelen het wel, maak je geen zorgen, zei hij.

Hij vroeg Farida om mee naar de deur te komen. Ik zag hem iets haar geven. Ze knikte en liep even terug. Ze gaf mij een kus. Ik ben even weg, ik kom over een uurtje terug. Moet ik iets voor je meenemen? Vroeg ze weer. Ik schudde met mijn hoofd.

Ze ging weg en hij kwam bij mij zitten. "Je hebt haar zeker gestuurd om spullen voor mij te kopen", zei ik boos. "Nou spullen kopen kan ik ook wel" zei hij lachend.

" Ze moet vooral ondergoed voor je kopen en als ik dat doe, ben ik ban dat ik een pak slaag van je krijg, zei hij lachend.

Ik keek hem aan en werd knalrood. Dat hij hier nog om moet lachen.

Ik wilde snel van onderwerp veranderen.