Maria is een jong Marokkaans meisje met een traumatisch verleden dat studeert voor psychologe..
ze werkt als verpleegkundige om haar studie te bekostigen....
Ze ontmoet dan de vlotte Fikri....
Ze vallen stiekem als een blok voor elkaar....
ze ver...
Ik draaide mij om naar Adil. "Het is een lang verhaal en nu al helemaal niet belangrijk", zei ik.
"Maar Amir is mijn verloofde NIET en nooit geweest" zei ik. . Hij keek mij even niet begrijpend aan maar vroeg verder ook gelilukkig niets.
Hij keek mij aan en zuchtte. "Je weet niet hoe lang ik op dit moment hebt gehoopt", zei hij op een zachte toon.
Ik zag dat zijn ogen vochtig werden en Fikri greep gelukkig in.
"Man, fijn dat het zover is", zei Fikri. Wil je met ons een hapje gaan eten? Vroeg hij weer.
"We kunnen even gezellig kennis maken" zei Fikri weer.
Graag " zei hij."" Ik wil alles weten van mijn zus", zei hij nu lachend. Ik keek hem ook en glimlachte." Ik wil ook alles van mijn broertje weten", zei ik nu lachend.
We reden naar het centrum en gelukkig kon Fikri nog reserveren. Het was vrijdagavond en dan was het al toch wat drukker.
We kregen een tafel achterin en zo hadden we toch de privacy doe wij nu graag wilden.
Adil vertelde dat hij hbo-rechten studeerde aan de hogeschool en dat hij sinds half jaar ook uit huis is. Hij studeert in Den Bosch en de afstand was te groot voor hem.
Hij komt wel in het weekend naar huis om papa te zien en de vrienden op te zoeken.
Verder voetbalt hij graag en is vaak op de sportschool te vinden. Hij was nog vrijgezel. Maar ja, hij ook nog jong.
Het was supergezellig deze avond. Dat Ik dit niet eerder heb gedaan. Het eten was ook heerlijk en konden goed praten.
Hij voelde als een wildvreemde maar ook weer niet. Het was toch heel vertrouwd.
Ik bleef Adil aankijken. Hij is zo veranderd. Ik had hem echt nooit herkend. Het jongetje is nu echt een man. Het deed mij pijn dat ik een groot deel van zijn leven heb niet meegemaakt. Hij had het ook zwaar. Ook hij had mij gemist en het gemis van mama was ook groot bij hem.
Hij heeft een tijdje samen met papa alleen gewoond voordat Loubna verscheen en dat was zwaar. Zeker omdat papa tot en met heden zichzelf alles kwalijk neemt.
Fikri stond op om naar de wc te gaan. Hij vroeg of wij ook nog een koffie wilden. We knikten beide en hij ging weg.
Adil bukte zich naar mij. Maar wie is Amir? Vroeg hij ineens. Hij kon het niet laten...typisch broeder instinct.
Ik zuchtte. "Amir was jongen die ik kende", zei ik. IK moest even slikken. Ik ben een paar keer met hem wat wezen eten. , zei hij.
" Ik had het niet mogen vragen", zei hij. Ik heb het recht niet. . "Nee, het is niet erg, ik ben graag eerlijk" zei ik. Ik ben ook blij dat je mij dit verteld hebt. Hoe bedoel je? Vroeg ik. "Amir is een gevaarlijk jongen", zei ik.
Als je hem ooit ziet, ren de andere kant op" zei ik lachend." Hij leeft in een wereld waar ij absoluut niets mee te maken wil hebben. En zeker als je rechten studeert" zei ik.
Heb je nog contact met hem? Vroeg hij nu bezorgd. "Nee, zeker niet. Maar er speelt nu zo veel dat we het beter nu over andere dingen moeten hebben, zei ik. Je gaat later wel alles begrijpen, zei ik weer.
Ik wilde gelijk van onderwerp veranderen.
Hoe is het om bij papa te wonen? Vroeg ik. "Weet je", zei Adil. "Papa kan het ook niet terugdraaien". "Hij voelt zich na al die jaren behoorlijk schuldig.
Hij heeft sinds die dag geen slok alcohol meer door zijn keel gehad" . En het is heel zwaar omdat het om zijn broertje e ging, zei hij met een zucht." Ik weet het" zei ik. " Het is geen vreemde waar je afstand van kunt doen", zei hij weer. "We hebben een oma en tantes", vergeet dat niet, zei hij.
"Het is gewoon na al die jaren gewoon moeilijk voor papa". Ik moest weer een brok wegslikken. Ik zuchtte…en zei even niets.
Adil heeft er altijd middenin geleefd. Ik kon mij nog afsluiten." Luister Maria, ik zeg niet dat je meteen papa moet opzoeken". "Hij is al blij dat ik contact met je heb". Maar praat een keer met hem. Ik keek hem aan moest weer even slikken………….
Fikri liep terug. De koffie wordt zo gebracht. "Mooi" zei Adil, kan ik ook even naar de wc.
Fikri ging tegenover mij zitten. Hoe gaat het? Vroeg hij. "Ca va, zei ik. Oh madame, is nu Franstalig "zei hij lachend.
Firki het spijt mij, zei ik weer. "Ik had je niet meteen moeten beschuldigen", zei ik met een zucht. Wollah echt...
" Hé stop", zei hij." Je kon het niet weten". "Ieder ander had zo beredeneert en zeker als hij of zij in jouwe schoenen stond", zei hij lief.
"Vergeet het, zei hij. "Leg de focus nu op je relatie met mij en met die van je broertje"…ik knikte en zei even niets.
Adil kwam zitten en we bleven nog een uurtje kletsen. Ik had dit echt gemist. Ik voelde mij ook zo behoorlijk slecht dat ik dit niet eerder had gedaan. We hadden afgesproken om bij ons thuis af te spreken. Hij woonde niet ver weg en door de week was de afstand prima te doen.
We reden terug naar zijn huis en zetten hem af. Wil je anders binnenkomen." Je ontmoet dan Loubna en je Andre broertje en zusje". "Een ander keer" zei ik. Hij gaf mij een knuffel en liep naar binnen. Ik bleef hem even nakijken.
Ik wilde instappen en ik zag een auto aankomen. Het was donker maar ik herkende hem meteen. Ik moest even slikken. Fikri zag mij zo kijken en ging bij mij staan. Lieverd, wat is er." Papa", zei ik. Ik keek naar de auto en hij stapte uit. Er zat nog iemand naast hem Ik keek Fikri aan.
Mijn hart ging te keer en mijn maag trok zich samen…Lieverd wat is er? Vroeg Firki bezorgd……..Ik bleef kijken en ik verstijfde………. Ik kon geen stap zette en de woedde borrelde op. NEEE....Dit kan niet.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
