Maria is een jong Marokkaans meisje met een traumatisch verleden dat studeert voor psychologe..
ze werkt als verpleegkundige om haar studie te bekostigen....
Ze ontmoet dan de vlotte Fikri....
Ze vallen stiekem als een blok voor elkaar....
ze ver...
Hij keek mij geschrokken aan. Hoe is het met hem? vroeg hij. Het gaat beter, zei ik. Hij is nog in coma maar zal snel ontwaken. Waarom ben je niet binnen?
Luister Maria. Zo heet je toch. "Niemand mag weten dat ik hier was". "Ook de politie niet", zei hij.
Ik had gehoopt dat ik iemand hier kon spreken die mij wat kan vertellen." Ik ben blij jou tegen te komen" zei hij.
Bij de ingang staan te veel camera's, dat kan ik niet riskeren" zei hij weer. Ik keek hem aan schudde met mijn hoofd. Hier zijn ook camera's. Ja, maar hier linkt mij niemand met Firkri. Ghalid, wat is er gaande? . Wat is er gebeurd? Vroeg ik. Zeg mij alsjeblieft waar ik mee te maken heb.
Hij heeft het net overleefd. Wollah je gaat mij niet geloven, maar ik weet nog niets. Maar we gaan erachter komen, zei hij.
Luister Maria, Fikri is zuiver en echt honderd procent zuiver." Ik anders niet en daarom wil ik niet naar binnen". De vader van Fikri was geen crimineel maar niet zuiver.
"Hij liet het allemaal gebeuren". "De partners van de vader van Fikri willen dat Fikri alles laat zoals het was". Ik weet het niet zeker. "Maar ik weet echt niet uit welke hoek dit gekomen is".
Ik keek hem aan en vond dit wel een heftig verhaal. Ik wist het gewoon niet meer. Wat moest ik hiermee?. Als hij zelf niet weet wie hier achter zit dan is Fikri nog steeds niet veilig.
Ghalid, je moet hier mee naar de politie gaan. "Dit gaat niet zo". HIj keek mij nu aan. Ben je wel honderd, het gaat om een aantal zaken van zijn vader. Alles gaat dan dicht.
Wat heeft dit voor zijn moeder en zijn zusjes te betekenen. Meid, je leeft onder een steen, zei hij.
Hij zuchtte en keek mij aan. Het gaat nu goed met hem. Ik knikte en zei niets.
Elahamdoelilah dat hij nog leeft, zei hij. Ik ben zo blij te horen dat hij leeft. "Zeg tegen hem als hij wakker is dat ik hier ben geweest" zei hij met een zucht.
Hij stapte snel in de auto. Hij keek mij weer aan." Hij weet hoe en waar hij mij kan vinden" zei hij.
Maar Ghalid wacht, ik wil de familie wel op de hoogte stellen.
Luister Maria, het is beter dat niemand weet dat hij nog leeft voordat ze het opnieuw proberen". Hij reed achteruit Ghalid, hoe heet hij met zijn achternaam. Ik zag zijn hoofd uit het raam. Maria, hoe weinig je weet, hoe beter het is.
Ik spreek hem gauw.” Zorg goed voor mijn maat” zei hij en hij reed weg.
Ik bleef de auto nakijken en ik was even de kluts kwijt. Wat is er aan de hand? Wie is deze Fikri. Oh ya ra bi. Wat is er aan de hand?
Ik wist gewoon niet wat ik moest doen. Ik kan de politie bellen en dan zouden ze naar de auto's kijken. Doe ik hier goed aan? Ik wist het niet meer. Ik besloot om maar te wachten totdat hij wakker is. Ik moet niets doen wat in zijn nadeel kan werken en...
Fikri, wordt snel wakker zei ik hard op.
De dagen leken eeuwen te duren. Ik heb woensdag en donderdag bij het GGz en ik kon mij gedachten even verplaatsen. Het leek of ik mij voor 200% moest inzetten. Ik ben gewoon doodop. Vandaag is het alweer vrijdag en dan komt Farida op de koffie. Ze had in Den Bosch gewerkt en komt vandaag met de echte Bossche bollen van bakkerij Jan de Groot.
Ik hoorde rond 7 de bel weer gaan. Farida liep naar binnen gaf mij een kus op mijn wang legde de doos op tafel. Ze liet zich op de bank ploffen. Is de koffie klaar vroeg ze lachend. Ik ga zo zetten.
Ik liep naar de keuken en ik kwam terug met twee latte. "Heerlijk " zei ze.
Ik heb het al een aantal dagen zo druk, zei ze. Ik ben blij dat ik nu eindelijk weekend heb.
Ik keek haar aan. Ben je dit weekend vrij. Ja zei ze. Ik heb mama beloofd om naar Brussel te gaan. Je kent het, zei ze." Glazen en borden kopen" zei ze lachend.
Ik glimlachte en dacht meteen aan de eerste ontmoeting met Fikri, Dat was ook in Brussel na een dagje shoppen voor de moeder van Samira. Wat kan het toch raar lopen.
Ben je er nog? Vroeg ze lachend. Ja, ik dacht even terug aan de eerste keer dat Ik Fikri ontmoette. Dat was ook in Brussel.
En hoe is het met onze Fikri eigenlijk? Vroeg ze. Goed zei ik. Als het goed is hij morgen wakker. "Ga weg" zei ze. Ja echt. Nou dan ik blij echt voor hem. "Allah is groot" zei ze.
Dat hij dit heeft overleefd is echt een wonder. Hij krijgt echt een tweede kans in het leven." Je mag echt blij zijn" zei ze. Je kan het ontkennen, maar je geeft meer om hem dan je denkt en al ken je hem heel kort.
Weet je, zei ik. "Ik ben echt blij dat het goed met hem gaat". Maar ik ben ook eigenlijk bang wat er gaat komen. Hoe bedoel je? Vroeg ik. Iemand heeft het op zijn leven voorzien.
"Dat is niet zomaar". Ik zuchtte. Ik ben gewoon bang waar ik mee te maken heb. Amir was geen lieverdje, maar ik denk hij ook niet. Amir loog er niet over, maar hij misschien wel, zei ik.
Lieverd, je moet niet te snel ergens vanuit gaan. Jij bent nog hier de psycholoog. De waarheid komt uiteindelijk naar boven, zei ze.
Kijk Farida. Mijn verstand zegt dat dit foute boel is. Ik ben niet achterlijk. Maar ergens heb ik ook sterk het gevoel dat er iets is. Mijn gevoel zegt dat hij zuiver is, ik geloof die Ghalid.. "Raar vind je niet" Zei ik.
Nee, schat, dat noemen we liefde, zei ze lachend.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
