Maria is een jong Marokkaans meisje met een traumatisch verleden dat studeert voor psychologe..
ze werkt als verpleegkundige om haar studie te bekostigen....
Ze ontmoet dan de vlotte Fikri....
Ze vallen stiekem als een blok voor elkaar....
ze ver...
De volgende dag stond ik vroeg op. Ik was vrij maar ik kon echt niet slapen. Ergens was ik zo blij dat het beter ging en ik wilde die agent ook vragen stellen. Misschien kunnen zij mij meer vertellen.
Ik ging snel douchen en kleedde mij daarna ook snel om. Ik koos voor een lossere chinobroek en een truitje met een turtelneckje. Ik pakte een sjaal en deed mijn sneakers er onder. Mijn haren liet ik loshangen.
Ik kreeg bi jn geen hap door mijn keel. De jongen lag te slapen en de zenuwen gierde door mijn lichaam.. Ik dronk mij koffie op en pakte mijn sleutels.
Ik was de weg naar het ziekenhuis behoorlijk zenuwachtig en eigenlijk wist ik niet eens waarom. Ik voelde mij ook een stuk vrolijker.
Deze man doet mij veel.Veel dan mij goed is... Dat is zeker. Ik weet niet waarom maar ik kan hem ook niet uit mijn gedachten losschudden. Ik zit vierentwintig uur aan hem te denken. Ik weet dat mijn verstand mij zegt dat ik hem moet loslaten.
En soms is loslaten veel krachtiger dan je gevoel verdedigen of vasthouden. Maar nu werkt het averechts. Mij hart houdt hem vast.......
Zoals Oprah Winfrey zei "volg altijd je gevoel en dan maak je de wijze beslissing.
Ik dacht weer aan hem en er verscheen een glimlach op mijn lippen.
Een warm gevoel vulde mijn hart en ik voelde kriebels in mijn buik.. Ik hoop zo, dat mijn verstand het niet juist heeft. Deze zegt dat het foute boel is....
Ik reed de parkeerplaats op en liep daarna richting het ziekenhuis. Ik ging meteen naar de IC-afdeling. Ik groette links en recht mensen maar liep gericht op mijn doel af. Jeetje, wat een aantrekkingskracht.
Ik zag Fleur daar zitten met nog een ander collega. Ze zag mij en liep mijn richting op." Ennnn" zei ik. "Nog meer goed nieuws hoop ik".
Ze keek mij en lachte. Het gaat echt ieder dag beter. De wonden herstellen goed. Het is even afwachten wanneer hij wakker wordt. Hoe bedoel je? Vroeg ik.
Hij wordt in kunstmatige in coma gehouden? Dat weet je, zei ze. "Maar als hij steeds sterker wordt zal hij eind van de week wakker worden gemaakt". "Dus vooral blijven duimen" zei ze lachend. En we zullen eindelijk die prachtige ogen van Mr. X zien, zei ze en kneep mij in mijn wangen
Ze keek mij aan. Niet alleen jij hebt ogen, ook ik zie hoe goed hij er uitziet. "En waarschijnlijk nu op zijn slechts"............
pfff, zei ze lachend.
Ik rolde met mijn ogen en keek haar aan. Het gaat mij niet alleen om zijn uiterlijk......... Haha, zei ze. Je kent hem dus heel goed en weet wat in zijn koppie en hart speelt...
Nee, zei ik. Nou dan zijn de looks waarvoor je nu bent gevallen. Niet heel zwart-wit gezegd. Ze greep mij bij mijn schouder......Ik hoop dat hij van binnen net zo eruitziet als van buiten, zei ze lachend.
Ik keek haar aan en glimlachte.........ik hoop het ook.
Fleur, heeft iemand nog voor hem gebeld? Vroeg ik. Ja zei ze, heel vreemd.
"Iemand heeft naar de naam Fikri gevraagd". Wie was het? Vroeg ik weer. "We zouden het niet weten". Hij wilde zijn naam niet zeggen en wij gaan ook geen informatie versterken aan vreemden", zei ze. Hebben jullie wel gevraagd hoe Fikri met zijn achternaam het.
Nee, hij had iemand van de balie en die heeft niet verder gevraagd. We hebben wel een melding bij de politie gemaakt. Hij wordt gezocht, alleen de vraag door wie?
"Trouwens Maria, ik heb vandaag gebeld naar het bureau of je zaterdag en zondag ingezet kan worden", zei ze. Hopelijk is hij dan wakker, zei ze lachend. "Heb je expres gedaan, je hebt zeker niemand nodig", zei ik.
Hé, zei ze.
Ik snap wel waarom je om hem bekommert, moet je hem zien liggen. Je ziet ze maar weinig zo. "En je wilt natuurlijk graag er bij zijn als hij wakker wordt, of niet" zei ze plagend. Ik lachte en liep richting zijn kamer.
IK liep binnen bij hem en ging even zitten.
Ik weet dat een patiënt in kustmatige coma kan horen en voelen, hij kan alleen niet reageren. Ik hoop dat hij mijn stem nog herkent.
Ik zag hem zo liggen en ik kreeg een brok in mijn keel. Ik doe dit werk jaren maar als het iemand is die je kent en al die slangen en apparaten ziet, doet het veel met je. Hij heeft geen pijn, maar dit verscheurt je hart.
Ik haalde diep adem. Luister Fikri, ik weet dat je mij kan horen. "Ik hoop ook dat je mij nog kan herinneren". "Ik heb je een halfjaar geleden nog met je aan een tafel gezeten.
Ik keek hem aan en glimlachte weer. Jij gaat inchaallah beter worden. "Jij bent heel sterk. Je hebt twee kogels overleefd. Ik zuchtte en ik aaide over zijn hand. Ik zuchtte weer........Word snel beter, ik mis je wijze praatjes. Ik keek hem weer aan en stond op.
IK keek Fleur aan en zuchtte weer. "Ik hoop echt dat hij van het weekend wakker is". Jawel zei ze. "Hij wordt goed gemonitord en het gaat nu echt in een stijgende lijn". Dus maak je geen zorgen. We zien elkaar zaterdag.:" Het gaat om de avonddienst", zei ze weer. Is goed, zei ik. "Blijf mij op de hoogte houden". Ik gaf haar een knuffel en ging weg.
Ik liep snel naar de parkeergarage. Ik wilde net mijn auto in stappen en ik zag een jongen bij een auto staan met capuchon. Ik weet niet wat het was maar in een reflex liep ik op hem af. Dit voelde vreemd.
Zo midden in de zomer en een capuchon. Ik liep met versnelde passen richting hem. Hij draaide zich om naar mij. Ik keek hem aan en schrok mij rot. Ghalid? Vroeg ik verbaasd...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
