Unexpected Love(Completed)

Episode10

"ငယ် တစ်ခုခုဆိုရင်.."

"ဘာမှမဖြစ်​အောင်လည်း ​နေမယ်၊တစ်ခုခုဆိုလည်း ကိုယံ့ကို ဖုန်းဆက်မယ်
​ဘေးအိမ်က အဘိုးတို့ကိုလည်း ​ပြောပြီး အကူအညီ​တောင်းမယ်
အခန်းထဲမှာ အလုပ်လုပ်ရင်း ငြိမ်ငြိမ်​လေး​နေမှာမို့ စိတ်ချလက်ချနဲ့သာ အလုပ်သွားပါ​တော့ ​ဒေါက်တာကြီးခင်ဗျ"

ကျ​နော်​​မှာထားတဲ့ စကား​တွေကို အတိအကျပြန်ရွတ်ပြ​နေတဲ့ ငယ့်ကို ချစ်စနိုးနဲ့ ဆံပင်​တွေဆွဲဖွရင်း ရှက်ရယ်,ရယ်ရတယ်။

"လူဆိုး​လေး အကြီးက စိတ်ပူလို့​ပြောတာကို
​လာ​နောက်​နေတယ် ဟုတ်လား"

"မနက်တည်းက ​ပြော​နေ​တော့ အလွတ်ရ​နေပြီ​လေ ကိုယံရဲ့
က​လေးအ​​မေကြီးလိုပဲ မှာ​နေတာ မပြီး​တော့ဘူး"

"​​မရင်းနှီးတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ငယ်က တစ်​ယောက်ထဲ​နေခဲ့မှာ​လေ ငယ်ရဲ့
မိသားစု​တွေလည်း မရှိ​တော့ ကိုယ်စိတ်ပူရတာ​ပေါ့လို့"

​ဆေးရုံသွားဖို့အတွက် ကျ​နော်ထုတ်​ပေးထားတဲ့
Checked shirtအပြာကွက်နဲ့ style pant
ကာကီ​ရောင်​ဖျော့​ဖျော့ကို စတိုင်လ်ကျကျဝတ်​နေရင်း တတွတ်တွတ်မှာ​နေတဲ့ ကိုယံ့​ကြောင့် သူ​ပြောထားတာ​တွေကို အတိအကျပြန်​ပြောရင်း လိုက်​​ပြောင်မိ​နေတာပါ။
ရှက်ရယ်ရယ်ရင်း ဆွဲဖွသွားတဲ့ ဆံပင်​တွေကို
အသာပြန်ပြင်ရင်း တံခါးဆီထွက်သွားတဲ့ ကိုယံ့​နောက််လိုက်​တော့ လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း စိတ်မချသလိုကြည့်​နေတဲ့ ကိုယံ့​ကြောင့် လူက ကျွဲမြီးတိုချင်လာရတယ်။
"ကိုယံ ကျ​နော့်ကို ၅နှစ်အရွယ် မီးငယ်နဲ့ မှား​​နေတာလား ​ပြော"

စူ​ဆောင့်​ဆောင့်​လေသံ​ကြောင့် ရယ်ရင်း ပြန်စမိတယ်

"ထင်စရာလားကွာ၊ငယ်က မီးငယ်ထက် ၃နှစ်​လောက် ပိုငယ်တာကို ဟားဟား"
​ပြောရင်းဆိုရင်း ဆင်း​​ပြေးတဲ့ကျ​နော်ရယ်
မိရင်မလွယ်ဘူးဆိုပြီး ​လှေကား​တွေကို တဒုန်းဒုန်း နင်းဖြတ်ရင်း ​အမီလိုက်​ပြေးတဲ့ ငယ်ရယ်၊နှစ်​ယောက်ရဲ့ရယ်သံ​တွေရယ်နဲ့ လန်ဒန်မြို့တစ်​နေရာက အိမ်​လေးထဲမှာ ရယ်သံ​တွေအတိ ဖုံးလွှမ်း​နေခဲ့ပါတယ်။