06-Yakarış

23.4K 916 61
                                    

Ahu

Bir metre altmış iki santimetre olan boyum , çok acı görmüş çok kez kendini küçük hissetmişti.

Şimdi ilk defa bir kapının önünde böyle hissediyordum.

Büyük beyaz olan kapı burada neden olduğumu sorgulamama neden oluyordu.

Merih bey aslında burada kalacağımı düşünmüş evde bir oda ayırdıklarını söylemişti.

Onu dahî kabul edecek gibi olmuştum. Şimdi ise burada olmamı sorguluyordum. Neden yalnızca bir kez gördüğüm adamın iş teklifini kabul edip buraya kadar gelmiştim.

Fakat buna rağmen içimde en ufak bir pişmanlık yoktu. En azından her dakika kendimi kötü hissetmeme neden olacak çalışma arkadaşlarım yoktu.

Sürekli aşalayan triplerle bana bakan müşteriler yoktu. Daha mezun olmasam bile biriyle ilgilenme fırsatı bulabilmiştim.

İki gün sonra okulum başlayacaktı. Belki de benim için büyük bir avantaj olabilirdi.

Dediğine göre uzun zamandır çok nadir konuşuyor ve belirli yerler hariç asla bir yere gitmek istemiyormuş.

İşte benim burada olmamın sebebi buydu. O kafeye gelmiş , uyanınca da beni sormuştu.

Merih bey kardeşi için bana iş teklifinde bulunmuştu. Benim için kimsenin böyle bir şey yapmayacağını biliyordum. Yine de Ela için sevindim. En azından o bir şeylerden vazgeçse bile ondan geçmeyen birileri vardı.

"Girmeyecek misin?"

Kendime güçlü bir tokat atma isteği uyandıran bu cümleden sonra derin bir nefes aldım.

Deli gibi bu kapının önünde kaç dakikadır düşünüyordum. Merih bey'e bu kaçıncı rezil oluşumdu hiçbir fikrim yok.

Yavaşça arkama dönüp siyah gözleriyle buluştum. Aslında çok azda onu tanısam kendine hayran bıraktıracak bir özgüveni vardı.

Bende olmayan ama hep olmasını istediğim şey: Özgüven.

"Gireceğim şimdi"

Başıyla onayladıktan sonra gözleri bir süre daha bende takılı kaldı.

"Benim gitmem gerekiyor "

Daha fazla rezil olmamak adına kendime hakim olmaya çalışıyordum.

"Görüşürüz Merih bey"

Kaşlarını çatıp bana bakarken ben hızlı adımlarla oldukça büyük olan eve yürüdüm.

İçerisinde beyaz ve gold yoğunlukta olmasına rağmen oldukça sade bir dizayn vardı.

"Buyrun Ahu hanım yukarıya çıkacağız"

Bana yardımcı olmak için gelmiş orta yaşlarının sonunda olan kadını takip ettim.

Bu katta beyaz ve mor daha fazla kullanılmış , oldukça güzel duruyordu.

"Burası"

"Teşekkürler"

Kapının önüne geldiğimizde kendimi pek hazır hissetmiyordum. Sanırım kendim için o kadar da doğru bir meslek seçimi değildi.

Aslında çok istemiş çok da emek vermiştim.

Kendimi hazır hissettiğimde kapıyı tıklatıp içeriye girdim.

 AŞK ŞARABI|+18|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin