AŞK ŞARABI|+18|

16- Kaza

Ahu

"Merih, bizim aramızda bir şey var mı?"

Sorduğum soruyla kulaklarıma kadar kızardım. Bunu sormuş muydum?

Utanç.

Tam anlamıyla hissettiğim duygu buydu. Sorun sadece utanmam mı yoksa alacağım cevaptan korkum mu bilemedim.

Ellerimle yüzümü kapattım. Şu an ne kadar salakça göründüğüm konusunda hiçbir fikrim yoktu.

"Merih bir şey söyleme lütfen "

Ellerimin üzerindeki eller ile yutkundum. Yavaşça yüzümü aralamış sonra da çenemden tutarak göz göze gelmemizi sağlamıştı.

Gülecek gibi olmuş daha sonra hemen toparlamıştı. İyi ki toparlamıştı çünkü daha fazla utanmak istemiyordum.

"Ahu, güzelim"

Yine güzelim dedi.

Sanırım bana bir ömür 'güzelim ' diye seslense ben yine heyecanlanırdım. En çok da şimdi bu kadar yakınım da iken kalbimin ritmini değiştiriyordu.

"Her şeyin senin için çok hızlı gittiğinin farkındayım. Yine de aramızda bir şey olduğunu inkâr etmeyeceğim. Hatta ben aramızda çok şey olsun istiyorum"

Hey! Burada öpüşmeniz gerekiyor.

Sımsıkı gözlerimi kapattım. Konuşurken saçlarımla oynadığından çok odaklanamamıştım.

"Merih sen gitmiyor musun?"

Daha konuşacaktı ama ben resmen adamı evden kovmuştum. Hatta kendi evinden kovmuştum. Bu gece saçmalamaya doyamıyordum.

Uzunca bir süre güldü. Ben olsam kendimi kötü hissederdim. Bu yüzden kalbim acıdı. Bende kalan travmalardan biri de buydu sanırım.

"Merih özür dilerim"

"Öp de barışalım"

Öp.öp.

Masadan kalkıp kaçarcasına odama çıkmıştım. Arkamdan beni izlediğine adım gibi emindim. Bu yüzden düşmemeye özen gösterdim. Bu gece bir kere daha rezil olmak istemiyordum.

Öpseydin ya!

Kendi zihnimde neler dönüyordu böyle? İyice sapıtıyordum.

Odama çıkıp kapımı kapattım. Kendimi yatağımın üzerine öylece bıraktım. Tavana bakarken ilk defa gülümsüyordum.

Kalbimde kapıları kapanan odalar bir bir açılıyor tek bir kişiyi içeroye alıyorlardı.

Yutkunmadan edemedim. Bu zamana kadar hoşlandığım kişiler olmuştu. Onlar yalnızca uzaktan izlediğim yoğun duygular beslemediğim insanlardı. Belki de yalnızca beğeniydi.

Fakat Merih.

Adını zihnimden geçirirken bile kalbimin hızlandığı sanki buradaymış gibi gözlerimi sımsıkı kapattıran adamdı.

İşte bu yüzden çok korkuyordum. Biraz önce onu konuşturmadan kaçmamın sebebi buydu. Onu hayatımda en güzel köşeye koyabilirdim ama çekip gitmesine dayanamazdım.

Onu belli bir kalıba veya sıfata koymaya hazır değildim. Yine de onun da benim için bir şeyler hissettiğini bilmek çok değerliydi.