AŞK ŞARABI|+18|

25- Şüphe

Ahu

Attığım her adım , saçlarıma değen rüzgar biraz daha kendimi iyi hissetmemi sağlıyordu.

Kısa zamanlı tatilimiz bana dersler konusunda birçok birikime neden olmuş olsa da bunu bugün daha iyi anlıyordum.

Eve gidip derslerime odaklanmam gerekiyordu fakat bu şartlar altında biraz zor görünüyordu. Çünkü evde olaylar dünden sonra oldukça karışmıştı.

Merih asla sakin olamıyordu. Ortalığı ve Kadir'in yüzünü dağıtmış daha sonra da Ela ile atışmışlardı.

Onlar konuşurken biraz kendimi geri çekmiştim sonuçta abi kardeşlerdi ve aralarına girmenin doğru olmayacağını düşünüyordum.

Yine de bu kadar şiddetli tepki vermesine hâlâ anlam veremiyordum. Birbirlerine olan bakışlarını görmemek için kör olmak gerekiyordu. Bir geçmişlerinin olduğundan da Ela az çok bahsetmişti.

Abilik damarı tuttu herhalde.

Kadir'in evden çıkarken ki yüzü aklıma geldiğinde yüzümü buruşturdum. Resmen çocuğun yüzünü parçalamıştı.

Evin etrafına yaklaştığımda kalbim heyecanla tekledi. Merih'in arabası kapının önündeydi.

Heyecanla adımlarımı hızlandırdım. Dün onunla konuşmak, yanında olmak çok istemiştim yine de o kadar sinirliydiki ona yaklaşamamıştım.
Şimdi siniri belki biraz geçmiştir diye düşünüyordum.

Bahçe kapısından geçerken tüm korumalar benden birkaç adım uzaklaşmıştı. Bir de bunu fark ettirmemeye çalışıyor gibi bir halleri vardı. Kocaman adamlara gülmekten başka şansım yoktu.

Çardakta oturduğunu gördüğüm Merih ile adımlarımı ona yönlendirdim. Başını eğmiş etrafına hiç bakmıyordu. İçim acıdı onu bu halde görmeyi sevmemiştim , onun güçlü hallerine her zaman hayrandım.

Yaklaşıp boynuna sarıldım. Tenini tenimde hissetmek vücudumda büyük bir elektiriklenmeye sebep olmuştu.

"Güzelim"

Ellerimden tutup ona daha fazla sarılmama sebep olmasına yalnızca tebessüm ettim.

"Dün çıktın gittin merak ettim seni"

Avcumun içine bıraktığı öpücük ile nabzımın hızlandığını hissettim.

"Dün bir an kendime hakim olamadım ama şimdi iyiyim"

Beni ikna etmeye çalışır gibi bir hali vardı.

"Özledim seni"

Ona bu kadar hızlı tutulmakta o kadar haklıydım ki , bu zamana kadar beni özlediğini söyleyen başka kimsem olmamıştı.

Annem bile.

"Sen özlemedin mi beni?"

Ona cevap vermediğimi fark ettiğimde bakışlarımı yeniden yüzüne çevirdim.

"Özledim tabi , sinirle çıktın gittin çok merak ettim"

Verdiğim cevap tatmin etmiş olmalı ki gülümsemişti. Dünden sonra onu böyle görmek kesinlikle iyi hissettiriyordu.

"Evime gitmiştim. Sen sevgiline neden ziyarete gelmiyorsun?"

Cidden Merih'in kendi yaşadığı eve hiç gitmemiştim. Bunu yeni fark etmem gerçekten oldukça gülünçtü.