AŞK ŞARABI|+18|

39- Şehvet

Oylarınızı kullanmayı ve yorum yapmayı lütfen unutmayın.

Sınır geçilirse diğer bölümü yarına yetiştirmeye çalışacağım.

Keyifli okumalar.

....

Ahu

Şu an önümdeki tüm kağıtları alıp beynime sokmaya çalışmam normal mi?

Yalnızca 1 ay içerisinde nasıl her şeyden bu kadar geri kalabilmiştim. 1 hafta boyunca sürekli çalışsam da ilerleyemediğim için sinirliydim.

Bir de üzerine bugün Merih'in doğum günü olması iyice odaklanmamı düşürüyordu. Merih 29 yaşına girecekti. Ve konu ne zaman ona gelse ondan başka hiçbir şeye odaklanamıyordum.

Ona ne alacağım konusunda epey kararsızdım fakat aklımda güzel bir fikir vardı. Bugün içerisinde yetiştirmek zorunda olmam ise beni iyice strese sokuyordu. Bari dün söyleseydi ve düşünmeye zaman bıraksaydı.

Diğer bir sorun ise bu fikir için birinden yardım almam gerekiyordu. Bu kişi elbette Savaş olacaktı ama bana yardım eder miydi bilemiyorum.

Son defa okuduğum notları son bir haftadır çalıştıklarımın yanına yerleştirdim.

Sanırım Merih'e verebileceğim en güzel hediye birkaç gün birlikte zaman geçirmek olacaktı.

Kırgınlık , kavga ve mesafe bizi biraz yıpratmıştı. Birbirimizden uzaklaşmamak adına kendimizi yormuştuk.

Küçük ve samimi bir yer bulup 2 günlüğüne kiralamak istiyordum. Umarım bugün her şeyi yetiştirebilirdim.

Savaş'ın da bir iş yeri olduğunu öğreneli kısa zaman oluyordu. Sanırım epey zenginlerdi. Benimle otelde kaldığı zaman o da işlerinde geri kalmıştı ve son günlerde çok çalışıyordu.

Bir taksiye binip Savaş'ın çalıştığı yere gelmiştim. Oldukça büyük bir iş yeriydi.

Eğer gelmeyip arasaydım kabul ettirebilme ihtimalim daha düşük olacağından buradaydım. Savaş'ın Merih için bana yardım etme ihtimali biraz düşüktü.

Biraz mı?

"Kusura bakmayın hanımefendi randevusuz kimseyi alamıyoruz"

Bu aklıma hiç gelmemişti.

"Savaş'a kim olduğumu söylersen kabul edecektir. Lütfen iletir misin? "

Sarı uzun saçları ve mavi gözleri olan kadın uzunca beni süzdü. Kim olduğumu anlamaya çalışıyor gibi bir hali vardı.

"Hanımefendi bu kural herkes için geçerli çıkın lütfen!"

Aniden sesini yükseltmesi ile irkildim.

Sakin oluyoruz sakin.

Karşı kapının önünde Savaş'ın adını görmemle adımlarımı oraya yönlendirdim. Beni durduran ise kolumu tutan kadındı.

"Zorluk çıkarma yoksa güvenlik çağıracağım"

Resmen beni kovuyordu.

Birkaç adım kadar geriledim.
Çantamdan telefonumu çıkarıp kulağıma yerleştirdim. İsmini bilmediğim o kadın hâlâ beni izliyordu.

İlk çalışında telefonun açılmasıyla nefesimi verdim.

"Ahu"

"Savaş randevu olmadan yanına gelemiyormuşum"