AŞK ŞARABI|+18|

19-Birliktelik

Ahu

Gözlerimin içi alev alev yanıyor yorgunluğum her geçen saniye artıyordu.

Yine de burada bulunduğum için en ufak bir pişmanlık duymuyordum. Annem ona ihtiyacım olduğu zamanlarda hiç yanımda olmamıştı. Evet, annem olduğu gerçeğini değiştirmiyordu fakat annelik yapamadığını kanıtlıyordu.

Eğer Merih bu durumda olmasa içten içe vicdan azabı çekeceğimi biliyordum. Mutlaka annemin yanına giderdim. Öğrendikten sonra ise aklımın burada kalacağını , meraktan öleceğimi biliyordum.

Bu yüzden gidemedim. Saçlarımı şefkatle öpen adamı seçtim.

Kendisinin çok iyi olduğunu ve eve gitmek istediğini söylemişti. Tabii ki de onu dinlememiştik.

Karın boşluğuna denk gelen kurşun neyseki pek zarar vermemişti. Sabahın ilk saatlerinde olay gerçekleşmesine rağmen ben daha kaç saat sonra öğrenmiştim. Neden telefonlarımı açmadığı şimdi daha aşikardı.

Daha öncesinden ihale de kural ihlali yapan bir adamı ifşalamıştı. Karşı tarafın yüksek miktarda para kaybetmesi üzerine böyle bir olaya girişilmişti.

Daha doğrusu Kadir'in anlattığı bu şekildeydi. Bana biraz ezberlenmiş gelen senaryoda en önemli şey Merih'in iyi olmasıydı.

Yanında ben kalıyordum. Üzerindeki beyaz sargıda yer yer kan izleri mevcuttu. Kalbimin un ufak olsuğunu hissettim. Ona bu kadar bağlanmak eskisi kadar korkutmuyordu.

Elimi uzatıp neredeyse hep aynı boyutta tuttuğu ve düzenli bakım yaptığı saçlarına dokundum. Şampuanının ferah kokusu burnuma dolmuştu.

Ela'nın söylediklerinden sonra hissettiğim korkuyla buraya nasıl geldiğimi zar zor hatırlıyordum.

Uzanıp yanağına minicik , uyanmayacağı şekilde bir öpücük kondurdum. Uykusu oldukça drrin görünüyordu.

Elimi tutan elini hâlâ çekmemişti.

Gözlerim komodinin üzerindeki telefona kaydığında içimde garip bir his belirdi.

Annemi arayıp gelemeyeceğimi söylediğimde neden diye bile sormamıştı. Aramızdaki ilişki işte bu kadardı.

Yine de Merih kendini biraz toparladıktan sonra mutlaka İzmir'e gidecektim.

"Güzelim"

Merih'in yorgun sesi kulaklarıma ulaştığında ona iyice yaklaştım.
Gözlerini tam açamamış olsa da uyanmıştı.

"Merih iyi misin canım?"

"Canını severim senin"

Canım nereden çıktı ya? Adam uyanır uyanmaz yine beni utandırmaya başlamıştı. Üzerinden bir gün geçmiş olsa da onunla böyle olmayı özlemiştim.

Kapı açılmış doktor ve hemşireler içeri girmişti. Ameliyatı uzun sürmediği için daha önce kontrole gelmişlerdi. Şimdi de rutin bir kontroldü.

"Dikişlerinizin açılmamasına büyük önem gösterin"

Doktorun konuşması ile dikkatimi ona yönelttim. Söylediği her şeyi dinlerken kendimi geçen gün Kadir'in yanından bir saniye bile ayrılmayan Ela gibi hissettim. Bende mi dışarıdan onun gibi görünüyordum?

Aşık gibi mi?

"Merih iyisin değil mi?"

"İyiyim Ahu merak etme"