AŞK ŞARABI|+18|

46- Hasta

Bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen:)

Keyifli okumalar..

.....

Ahu

Gecenin zifiri karanlığı içimdeki ulaşılmaz noktalara değiniyor. Duygularımın bir kısmına tercüman oluyordu.

Zaman bir bir akmış hastanede bekleyenlerin sayısı azalmıştı. Yanımda hiç tanımak istemediğim fakat aynı kanı taşıdığım biyoloji babam , içeride ise ameliyattan çıkalı az bir zaman olan abim yatıyordu.

Bazı zamanlarda düşünmek istemiyordum. Çünkü ne kadar çok düşünürsem gerçekliğe o kadar yakınlaşıyordum. İşte o zamablardan birindeydim.

Merih zihnimin bir köşesine takılı kalmıştı , çekip atamıyor , kurtulamıyordum.

Hastanede değildi fakat dışarıda olduğuna adım kadar emindim. Bunu bile bile yanına gidemiyordum.

"Sen eve git kızım ben beklerim"

Kızım.

Bu adamın ağzından duymak midemi bulandırıyordu.

Konumuz bu mu yani?

Doktorlar şimdi ziyaret edebilmemizin uygun olmayacağını söylemişlerdi. Yine de burada kalmak istiyordum.

"Kalmak istiyorum"

Yorgun gözlerle beni onaylamış , üstelememişti. Savaş'ın sanki burada olduğumu hissettiğini düşünüyordum. Bu yüzden ne kadar yorgun olursam olayım dayanabildiğim kadar dayanacaktım.

Telefonum çaldığında Merih olduğunu düşünerek acele acele elime aldım.

Arayan Ela'ydı.

Sanki gün boyu sinirlerime hakim olmamam için her şey gerçekleşmişti. Yine de ne saçmalayacağını merak ettiğim için açtım.

"Ahu"

Sımsıkı gözlerimi kapatmıştım. Ne söyleyeceğini duymak istemiyordum.

"Kadir kaçırdı beni"

"Ha?"

Bir an şaşkınlığıma engel olmamıştım.

"Yemin ederim yanında olacaktım ama Kadir beni yurt dışına kaçıracaktı. Sonra neyseki abim buldu. Eve daha yeni gelebildim. Özür dilerim seni de yalnız bıraktım."

Bugün yaşadıklarımızın bir gün içerisinde olduğu inanılır gibi değildi.

"Önemli değil Ela daha sonra detaylıca konuşuruz"

"Savaş nasıl? Abim ameliyatın iyi geçtiğini söyledi."

Ela'nın sesi oldukça yorgun geliyordu. Merih demek ki buradan haber alıyordu.

"İyi ama uyuyor daha göremedik"

Kısa bir süre daha konuşmuş daha sonra vedalaşıp kapatmıştık.

Kadir olayı kafamı o kadar kurcalıyorduki ne düşünürsem düşüneyim en sonunda aklım orada takılıyordu.

Yavaşça ayağa kalktım. Uzun zamandır üzerine basmadığım ayaklarım uyuşmuştu ve hızla ayağa kalktığımdan kısa süreli bir baş dönmesi yaşadım.

"Kızım nereye?"

Bana kızım diye seslenme demek istiyordum. Hatta bas bas bağırmak istiyordum. Fakat bu münakaşayı çıkarmak için ortam müsait değildi.