Medya: Kalacakları ev
Ahu
Yaşanılanlar zihnimdeki tazeliğini koruyordu. Dudaklarımda Merih'in sıcak ve istekli dudaklarını hâlâ hissedebiliyordum. Bu da heyecanımı diri tutuyordu.
Acele acele hazırladığım valizim ve hızla üzerimi değiştirdikten sonra Merih ile yola çıkmıştık.
Maddi durumlarının oldukça iyi olduğunu biliyordum. Merih onlarda kaldığım süre boyunce on belki de daha fazla farklı araba ile gelmişti. Yine de uçaklarının olması bence oldukça uç bir noktaydı.
Bir uçak ne kadar olabilirdi ki?
Şimdi bulutların üzerinde başbaşa olmamız saćma sapan bir sürü şey düşünmeme sebep oluyordu. İlk defa binmiyordum bu yüzden gergin değildim. Annemi göreceğim için biraz sıkıntılı hissediyordum.
Yumuşacık görünen bulutlara dokunup bir parça koparmak istiyordum. Bunun mümkün olmadığını bile bile hayal gücüme engel olamıyordum.
Elbisemin açıkta bıraktığı omzuma Merih'in kondurduğu öpücük ile ona dönmüştüm.
Onunla öpüştükten sonra konuşmamış neredeyse ondan kaçmıştım. Kendimi her fırsatta ona karşı rezil etmekten asla geri durmuyordum.
Şimdi ondan nereye kadar kaçabilirdim ki? Ayrıca kaçmamı gerektirecek ne vardı. İkimizde yetişkin insanlarız sonuçta. Bunu düşünürken aslında Merih'in kaç yaşında olduğunu bilmediğim gerçeği yüzüme çarptı. Bunu en kısa zamanda ona soracaktım.
Hâlâ ona bakıyordum ve benim bir şey söylememi bekliyor gibi duruyordu. Ben ise susmayı tercih ettim. Bir eli ile omzumdan koluma doğru okşarken gözlerini benden çekmemişti.
Ay bana bir şeyler oluyor!
Neyseki düşüncelerimi benden başkası duymadığı için rezil olmuyordum. Bu da iyi bir şey sayılırdı.
"Annenin yanına hemen gitmek zorunda değiliz"
Gergin olduğum anlaşılmayacak gibi değildi. Hiç değildi...
Tebessüm ettim , nedenini sormuyor ve beni zorlamıyordu. Sanırım en sevdiğim özelliklerinden biri buydu.
"Konuşmayacak mısın?"
Muzip bakışları altında sorduğu soru karşısında gözlerimi kıstım. Beni utandırmaya çalışıyordu.
"Konuşurum neden konuşmayım ?"
Hâlâ gülüyordu. Kesinlikle çok daha karizmatik duruyordu.
Sen bitmişsin kızım.
"Nerede kalacağız?"
Otelde kalmaktan asla hazetmiyordum. Annem bana üniversite adına hiç yardım etmeyeceğini söylediğinde mecburi olarak birkaç gün kalmıştım. Merih'in asla öyle bir yerde kalmayacağını biliyordum. Pek tekin bir yer değildi.
"Evimizde kalacağız"
Kolunu omzuma atmış beni de göğsüne çekmişti.
Evimiz demişti.
Bu kelimenin bende ne kadar değerli olduğunu şu anlık bilemezdi. Ben kendimi asla bir yere ait hissedememiş , kimsede beni bir yere ait hissettirmemişti.
Göğsüne yerleşip kolumu beline sardım.
"Merih, sen kaç yaşındasın?"
Tebessüm ettiğini hissedebiliyordum. Ne yapayım merak etmiştim bir kere sormasam uyuyamazdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK ŞARABI|+18|
Teen FictionTolstoy'un da dediği gibi: " Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar : Ya bir insan bir yolculuğa çıkar ya da şehre bir yabancı gelir." (Tanıtım kısmı yeniden yazılmak üzere kaldırılmıştır) ... Başlangıç: 29.06.2021 (Alıntı ve çalıntı durumunda g...