Crook the Homophobic

Chapter 17: Morning with Samantha

Zoey's PoV:

Dahan-dahan kong minulat ang aking mata. At ang unang tumambad kaagad sa aking paningin ay ang mukha ni Samantha.

My heart softened up. Gosh. Infairness ha, ang bait-bait nyang tignan kapag tulog. Ang laki ng pagbabago kapag gising ang isang to eh. Nagtatransform sa dragon bigla.

I started to blink my eyes. Inaadjust ko pa ang aking tingin. Hindi ko maiwasang mapatulala sa kanya. I just found myself staring at her.

Hay nako, kung ganto ba naman ang bubungad sa akin araw-araw ay payag na agad ako. I bit my lips to prevent myself from smiling. Nakakagana ng morning eh.

I'm busy staring at her for a while. I'm trying to find any flaws pero wala talaga akong makita. Hmp. Ang ganda nya kasi eh. Kainis.

Naging alerto ako nang makita kong bigla syang gumalaw. Akmang aalis na sana ako. Ngunit isang pares ng kamay ang naramdaman kong nakalingkis sa aking beywang. It was from Samantha.

My eyes widen in shock. But what surprised me the most is when she snuggled much closer to me. I'm stunned in my spot. Kaunting distansya na lang ang pagitan naming dalawa. And sooner or later, baka mamaya ay magdampi na ang hindi dapat nagmeet.

Napapikit ako nang mariin. I can feel her almost naked body. Natatandaan ko pang tanging undergarments nga lang pala ang suot nya kagabi.

If you guys are wondering kung bakit narito ako ngayon, well dito ako natulog sa kanya. Sa bed nya at sa tabi nya mismo. Don't worry walang naganap na jugjugan kagabi.

Deja vu, ganto rin yubg scenario namin dati nung may nangyari sa amin ni Samantha. Too bad, ako lang ang nakakaalam non. I just wonder kung anong mangyayari kung naaalala nya yun hahaha.

My thoughts were interrupted when I noticed that she's starting to wake up. Unti-unting bumukas ang kanyang mata at automatic na nagtama ang aming mga paningin.

I'm mentally screaming in joy. Mygoodness, gantong-ganto yung mga scenario na napapanood ko sa movie.

Naputol ang aking makulay na imagination nang maramdaman na marahas na tinulak ako ni Samantha papalayo. My eyes widen in shock. But fuck! It's too late to react dahil nahulog na ako sa baba ng bed.

"Damn get off me! Siguro may ginawa kang masama sa akin kagabi?" Nanlilisik ang mga mata nito habang nakatingin ng diretso sa akin. Para bang pinapatay nya na ako sa kanyang isipan.

Napangiwi naman ako dahil doon. I slowly get up and sat on the edge on the bed.

"Ang sakit. Bakit mo naman ako tinulak Samantha? Ganyan ka ba bumati ng 'good morning' sa akin?" I said to her habang sapo-sapo ang aking likuran.

Nagsalubong ang dalawa nyang kilay. Hindi na rin maipinta ang kanyang mukha. "Walang good sa morning kung ikaw ang unang-una kong makikita." Masungit nitong turan.

I held my chest where in my heart was placed. At umaktong nasaktan ako. "Ouch, ang sakit mo naman magtalk. Parang hindi ka nag-insist na yakapin kita kagabi."

Nakita ko kung paano sya natigilan bigla. I smirked mischievously while staring at her. Ang epic ng reaction nya.

"Argh! Shut up Zoey!" She exclaimed. Pulang-pula ang kanyang mukha. She's embarrassed.

I chuckled. I moved closer to her. Mabilis kong hinigit si Samantha sa akin at niyakap sya.

"You're like the sun that shines every morning and I won't get tired staring at you Samantha. Ang ganda mo sobra." Maingat na inilagay ko ang aking kamay sa kanyang bewang.