Crook the Homophobic

Chapter 50: The Demon is Now Awake

Samantha's PoV:

Dahan-dahan kong binuksan ang aking mata. Mabilis na napatingin ako sa orasang nasa table. It was already 6:30am. Hmm... Mukha atang napasarap ang tulog ko.

I quickly stopped from my track when I realized something. Wait. Paano nga pala ako nakapunta rito sa kwarto namin? As far as I remember, I fell asleep on Zoey's arms. Ugh! Don't tell me, panaginip ko lang ang lahat?

Napabuga ako ng hangin sa kawalan. Maybe, I'm just imagining things. Gawa-gawa ko lang ang lahat. Iniisip ko lang na andito si Zoey dahil sobrang miss na miss ko na sya.

Ilang minuto muna ang pinalipas ko bago tuluyang bumangon sa kama. I lazily make my way towards the bathroom. I took a bath and fixed myself. I think, hindi muna ako papasok ng work ngayon. I need time at magbeauty rest.

Duh. Dapat pinepreserve ko tong beauty. Mahirap na at baka mamaya magsawa na sa akin si Zoey. Anyways, alam kong mas maganda naman ako kaysa sa Francine na yun. Kahit anong gawin nya, wala syang panamasa akin.

Nasa akin pa rin ang huling halakhak hahaha. I have something that can destroy her plans.

After a while, I'm already done taking a bath. It's really a good thing na hindi ako nahihilo ngayong araw-araw. Dahan-dahan akong bumaba sa hagdanan. I'm going to make our breakfast.

Malayo pa lang ako sa kicthen ay amoy na amoy ko na ang isang mabangong aroma. Hunger suddenly appears on me. Damn. Who could that be? As long as I remember ay wala naman akong ibang kasama dito.

Nakakunot-noong nagpunta ako sa kitchen. Automatic na nanlaki ang aking mata nang masilayan ang isang pamilyar na pigura ng tao. I gasped in shock. Fuck. Is this for real?

I blinked many times to see if I'm still dreaming but no, reality na to. Hindi ko maiwasang mapakagat-labi. So what happened are all true? And lastly, she stays here.

Ramdam na ramdam ko ang pagbilis ng kabog ng puso ko. Zoey's cooking for me. Kinikilig ako.

I tip-toed making my way towards her. I make sure na hindi ako makakagawa ng kahit na anong tunog. Now, I'm facing her back. At mukhang hindi nya pa rin ako napapansin.

I slowly wrapped my arms on her waist and hugged her from the back. "Good Morning Daddy Z." I whispered to her ear. Mabilis na dinampian ko rin ng halik ang kanyang pisngi.

"You're awake now. Good Morning too." Pormal nitong saad. Hindi ko maiwasang magtaka. She seems cold. What's wrong? O masyado lang talaga akong nag-expect ng magiging reaksyon nya.

Well, I'm used to see her cheeks getting red when I'm calling her Daddy. She's flustered with that.

Napailing na lang ako sa kawalan at ipinagsawalang-bahala ang lahat. I remained hugging her from the back hanggang sa matapos syang magluto.

Panaka-nakang tumitingin ako kay Zoey habang kumakain kaming dalawa.

"I really enjoyed the food. Thank you for cooking." I complimented her. Actually, I'm trying to catch her attention. Isang tango lang ang natanggap ko mula sa kanya.

I heaved a deep sigh. I can feel the tension on our table. I know that there's something off. O baka naman, hindi lang talaga maganda ang gising nya or mood nya ngayon.

We're done eating at ako na ang nagpresintang maghugas ng pinagkainan naming dalawa. With her, I started to learn doing basic chores. Duh. Syempre, nagreready na akong maging responsible wife sa kanya noh.