Zoey's PoV:
I'm really happy bukod sa mabilis na natapos ang buong araw ko, friday pa ngayon. Gosh. TGIF talaga. Alam kong halos lahat ng students ay katulad ko na na-eexcite kapag ganitong araw na.
I quickly gathered all my things at pumunta na sa aking sasakyan. Agad koong binuksan ang engine at nagsimula nang magmaneho papunta sa bahay namin ni Samantha.
Maya-maya pa ay nakarating na rin ako sa bahay. As usual, it looks the same. Parang ang dull tignan. I quickly changed my clothes in a comfortable one.
Pasipol-sipol pa akong naglakad papunta ng living room. Hmm... Might as well enjoy the house since mamaya pa naman uuwi si Samantha.
Suddenly, isang pigura ang naramdaman ko. I can also hear creepy steps from someone.
Automatic na napalunok ako at hindi ko maiwasang mahintakutan. Mygoodness. Paano kung katulad to ng mga napapanood ko sa movies? Haunted ba ng mga ghost ang bahay na to?
Kahit kinakabahan, sinimulan kong sundan ang pinuntahan ng mga yabag. And it stopped on Samantha's room. Nakaawang din ng bahagya ang kanyang pintuan.
Wait a minute. Paano pala kung magnanakaw yun?
I heaved a sigh and gathered all my strength first. Mabilis na binuksan ko ang pintuan at pumasok sa loob.
Ang magandang mukha ni Samantha ang unang-unang sumalubong sa akin. She quickly averted her gaze to me. Ramdam na ramdam ko ang panghihina ng buo kong katawan. Oh shit. I'm doomed. Lagot na naman ako sa kanya.
Ugh! Parang gusto ko na lang magpalamon sa lupa sa sobrang kahihiyan.
Napakatalim ng mga tinging ipinupukol nya sa akin na para bang pinapatay nya na ako sa aking isipan. "Argh! Get out Zoey. Napakap——"
"A-Ang haba..." She said. Punong-puno ng paghanga ang kanyang mata habang nakatingin sa isang direksyon.
While I'm here, naguguluhan. Ano bang tinutukoy nya na mahaba? Dahan-dahan kong sinundan ang tinitignan nya.
My eyes widen in shock. Oh shoot! Nakasuot lang pala ako ngayon ng sports bra at boxer. So that means... She's actually pertaining to my buddy down there.
I quickly used my hands to hide my buddy. I'm quite embarrassed.
"Aish. Bakit mo naman tinakpan?" Rekkllamo nito. Nakasimangot na ngayon ang mukha ni Samantha. "I'm busy staring at it. Tss."
Automatic na napanganga ako dahil don. Fuck. Anong gagawin ko? Nakita kong unti-unti syang naglalakad papunta sa direksyon ko.
But first things first, bakit ba ako mahihiya? Kailangan ngang proud ako lalo na't ganto ang size ng aking little Zoey. I still remember na gusting-gusto ni Samantha ng malalaki at mahahaba.
Dahan-dahan kong tinanggal ang pagkakatakip ng aking kamay. Now, Samantha's eyes are now fixed on my buddy.
She's impressed. My thing is not yet awaken at paniguradong mas lalaki pa yun kapag nagising.
"I want to touch it. Can I?" She pleaded. My heart flutters. Para syang bata na nanghihingi ng pabor sa isang tao. Ang cute.
I quickly came out with my sense when I relaized what she said. Should I let her? Okay lang naman sa akin tutal I already touched her babies and the most precious one. I just hope na hindi sya magtaka kung ano man to.
BINABASA MO ANG
Crook the Homophobic
RomanceSamantha Laurent, a homophobic bitch. 33 years old. She owns various business. Malaki ang galit nya sa mga babaeng pumapatol din sa kanyang kapwa. A gorgeous woman and a body to fantisize for. It's been a while since nakipaghiwalay si Alexander Del...