Crook the Homophobic

Chapter 26: Still Straight?

Zoey's PoV:

Unti-unti kong minulat ang aking mata at ang familiar na ceiling ang sumalubong sa akin. I blinked my eyes fot a while. And gosh, andito pa pala ako sa living room ng bahay namin.

Memories of what happened last night started to flash in my mind. Of course sinunod ko ang sinabi ni Samantha na dito ako matutulog sa couch.

Aba, kapag hindi ay baka naging punching bag nya ako bigla noh. Mahirap na. Lalo na't may pagkasadista pa naman ang babaeng iyon.

I heaved a sigh. Ngayon ko lang napagisip-isip. Is there a chance that Samantha's jealous? But fuck, kanino naman at bakit naman sya magseselos?

Napatawa naman ako sa akong naisip. Damn that silly idea. Imposible talagang magselos si Samantha dahil unang-una, straight sya. Pangalawa, hindi nya ako type. Maybe, nagawa nya lang yun dahil nga may mali ako.

I closed my eyes and just feel the softness of the couch. Maya-maya pa, nakarinig ako ng mga yabag na para bang bumababa mula sa hagdanan.

I quickly opened my eyes and there I saw my wife. I can't help but to stare at her. I can't deny that she's really gorgeous. I think perfect na nga ang looks nya. She's the epitome of beauty.

I snapped in reality nang marealize kung ano bang pumapasok sa isip ko. Aish. Parang dati naman ay hindi ko sya cinocomplement ah. But still, I'm just stating the truth.

Isang mapaglarong ngisi ang nakita kong sumilay sa kanyang labi. Mabilis na napabalikwas ako mula sa aking pagkakahiga.

Hindi ako dapat mahiya dahil unang-una, ang ganda ko kaya kapag bagong gising. Duh. Ganyan ang fresh na fresh na look.

"Goodmorning Samantha." Masiglang bati ko sa kanya. Napatingin naman ako sa wall clock at nakitang 8:00 am na rin pala.

Binalik kong muli ang aking tingin kay DD na ngayon ay nasa harapan ko na pala. 

"How's your sleep Zoey?" Mapang-asar nitong saad. Nandoon pa rin ang ngisi sa kanyang labi.

"Hindi maganda." Nakasimangot kong turan. Gosh. This is my first time na matulog sa couch. Okay naman pero namimiss ko kasi ang unan na yakap ko.

She placed both of her arms on her waist. Nakapameywang na sya ngayon. "What do you mean na hindi maganda?" Tanong nito at sinamaan pa ako ng tingin.

I bit my lips. Fuck. Wrong choice of words Zoey! Sana naman ay hindi ako mabugahan ng apoy nito. If ever, ang gana namang almusal non.

"A-Ano... Ang sarap palang matulog sa couch Samantha." I said and smiled awkwardly at her. Pinat ko pa ang couch na kinauupuan ko ngayon.

Parang nakahinga naman ako nang maluwag nang makitang napatango-tango sya. Whoo! Buti naman.

"Good to hear that. Wag ko lang malaman-laman na nagsisinungaling ka sa akin Zoey. Talagang sa labas na kita papatulugin." Madiin nitong saad.

"Yes po Commander." Itinaas ko pa ang aking kamay na para bang sumasaludo sa kanya. Nako, dapat talaga ay sinusunod yung mga utos ni Samantha para hindi kami magkaproblema.

I stood up. Napagdesisyunan kong mag-ayos na. I glanced at her na ngayon ay hindi gumagalaw sa kanyang kinatatayuan. She's stunned in her place.

"Damn... Ang haba at ang laki talaga nyan." I heard she said and her eyes are fixed on a certain spot. Nakikita ko ang paghanga sa kanyang mga mata. She's amazed.