Crook the Homophobic

Chapter 40: First Round

Zoey's PoV:

"Let's go to the couch shall we?" Pag-aya ni Samantha.

Francine nodded her head. Pasimpleng inobserbahan ko sya. She seems happy. And I know for sure that she's planing something. I just wonder kung alam nya na ba ang namamagitan sa amin ni Samantha.

Speaking of her, she's still gripping my wrist tightly. Hindi na ako nag-abala pang alisin ang kanyang kamay at sumunod na lang sa kanya. Iginaya kami ni Samantha sa Visitor's area.

Mabilis na umupo ako sa couch. I need this dahil baka mamaya ay matumba ako sa mga sasabihin ni Francine.

"S-Samantha bakit dyan ka naman umupo?" Hindi makapaniwalang tanong ko. My eyes widen in shock. Napahilot na lang ako sa aking sentido. Minsan talaga ay hindi ko sya maintindihan.

Malaki naman ang couch pero talagang sa lap ko pa talaga nya napiling umupo. Mygoodness.

She looked at me. "Why? May angal ka ba? Mas komportable kasi akong umupo dito sa lap mo lalo na't kaharap ko ang 'friend you loved the most'." Masungit nitong saad.

Nakataas ang isa nyang kilay. And wow, talagang ginaya nya pa yung sinabi ni Francine kanina huh? It's like she's mimicking her. I just zipped my mouth at hindi na nagsalita pa.

Hindi nakaligtas sa akin ang reaksyon ni Francine. She frowned but it just lasted for a second. She quickly plastered a fake smile on her lips. By the way, nasa harapan namin sya ng baby ko kayang kitang-kita ko sya.

"So, kelan kayo nagmeet ng asawa—— I mean ni Zoey." Samantha said. She giggled and leaned on me. Kinuha nya ang aking kamay at pinagsaklop yun sa kanya. "I forgot, papunta palang pala kami sa wifey stage."

Is Samantha somehow, showing off that I'm hers? Is this her way? Kung oo man, ang galing nya. With that thought, hindi ko maiwasang mapakagat-labi. Mygoodness. Nakakakilig. Until now ay hindi ko pa rin napoproseso ang lahat.

Naputol lang ang aking pag-iisip nang magsalita ang babaeng kaharap namin ngayon.

"4th year high school ko nameet si Zoey. Mas lalo lang kaming naging close nung college." Saad nito. She's right. Tsaka lang kami naging magkaclose nung naging lab partners kami. I kinda hate Francine because she's really a bitch.

Aish. Minsan ay nagtataka lang talaga ako kung bakit puro maldita ang mga naging girlfriend ko.

"Wifey stage huh? Nice thought pero sa nakikita ko, hindi kayo aabot sa ganong stage. Dahil sooner or later, magbebreak din kayo. Truths lang." Nakangiti pa rin sya pero this time, alam kong nang-aasar na sya.

With that, naramdang kong napahigpit ang pagkakakapit sa akin ni Samantha. I pulled her at yinakap sya mula sa likod. I used my other hand to caress her thigh. I hope in this way ay makatulong ako para kumalma sya.

"Paano mo naman nasabi yan? May lahi ka bang manghuhula? Oh well, bagay naman sa bruhang katulad mo. Bruhang Manghuhula." Dire-diretsong saad ni Samantha.

Automatic na napanganga ako dahil don. Wow. Grabe talaga yung mga lines nya. Mga pamatay.

Francine raised both of her arms na para bang sumusuko. "Relax Miss Laurent, ako lang to. Wag kang masyadong mathreaten. Mabilis kang tatanda nyan. Sige ka, baka mamaya ay maghanap si Zoey ng mas fresh na katulad ko."

I gasped because of that. Damn. They're starting now huh? Pareho silang palaban. Walang gustong magpatalo.

Hindi ko maiwasang kabahan nang maramdaman kong parang may imaginary dark aura nang nakapalibot kay Samantha. She's now mad. Alam kong one of her insecurities is yung age gap naming dalawa.