Zoey's PoV:
Dahan-dahan kong binuksan ang aking mata. My sight are still adjusting. And when it's okay, I just found out na andito pa rin pala ako sa living room.
I slowly get up from the couch. Napalinga-linga naman ako sa paligid at nakitang ako lang ang naririto. Damn. Maybe, Samantha's already in her room. I really wonder kung bakit ako nakatulog dito sa couch.
Napasapo naman ako sa aking mukha nang maalala ang aking panaginip. Mygoodness, I really have a ridiculous dream. Tungkol yun sa asawa kong demonyitang dragona na nag 'I love you too' na sa akin.
I chuckled. Mas masarap sana sa pakiramdam kung totoo yun. But I just hope na mangyari talaga ang iniisip ko. I think, marami pa akong kailangang gawin para mawala ang pagka-straight nya.
"What are you thinking?"
I quickly jump up in surprise when I heard that. Napasapo ako sa aking dibdib at mabilis na nagbaling ng tingin sa nagsalita.
Ang mukha ni Samantha ang sumalubong sa akin. Nakalagay ang isa nyang kamay sa kanyang beywang habang ang isa naman ay may hawak-hawak na sandok.
"S-Samantha ikaw pala yan. Bakit ka ba nanggulat?" Tanong ko. Mygoodness, balak nya bang mag-audition sa mga horror movies? Pero infairness, mah potential naman sya.
Nakita kong napaismid sya bigla. Nagsimula syang maglakad papunta sa akin. "Tell me, did you remember something I said before you passed out?" She asked instead of answering my question.
Hmm... Bakit naman nya kaya natanong yun? Oh well, I must think. Sinimulan kong mag-isip. Pero parang nablangko ang utak ko at hindi maalala ang gusto nyang sabihin.
"Ang naalala ko lang ay nanood tayo ng movie." I said honestly. With that, nagbagi bigla ang kanyang expression. Hindi na maipinta ang kanyang mukha. Uh-oh. Mukha atang nay nasabi akong hindi nya nagustuhan.
"What the?!" She exclaimed and groaned. "Nakakaasar ka talaga. Argh! Dyan ka na nga." At sabay nagwalk-out.
Mabilis na tumayo ako at sinundan sya. She's heading to the kitchen. Wow. Nagluluto nga sya.
Napapikit ako nang mariin. I tried my beat to remember what she's talking about. Aish. Imposible namang yung 'I love you too' dahil alam kong panaginip lang naman yun. That is quite far from reality.
I heaved a sigh. Naglakas-loob akong naglakad papunta sa kanya. Dahan-dahan kong inilingkis ang aking kamay sa kanyang beywang at niyakap sya. I'm hugging her from the back. I can feel that she's taken aback from what I did.
"Samantha, baby sorry na. Hindi ko talaga maalala. Ano ba kasi yung sinabi mo?" I whispered to her ear. I gently brushed my lips on her exposed neck.
She turned to my side. At humarap sya sa akin.
"Zoey lumayo-layo ka sa akin at nandidilim ang paningin ko sayo." Madiin nitong saad. Napaka-talim ng nga tinging ibinabato nya sa akin. She's also holding a knife.
Hindi ko maiwasang mapalunok. Mabilis na lumayo ako kay Samantha katulad ng sinabi nya. Oh my gosh, mukhang activated na naman ang dragona nyang side. Nakakatakot.
"Noted Samantha." Kinakabahan kong saad. She's still staring at me intently. I dont know what has gotten into me, I just felt the urge to kiss her. And so I did. Mabilis na hinalikan ko sya. Smack lang naman.
After that ay umupo na ako sa pinaka-malapit na upuan. Aba, baka chop-chopin na lang ako ng asawa ko noh. Mahirap na lalo na't galit sya.
BINABASA MO ANG
Crook the Homophobic
RomanceSamantha Laurent, a homophobic bitch. 33 years old. She owns various business. Malaki ang galit nya sa mga babaeng pumapatol din sa kanyang kapwa. A gorgeous woman and a body to fantisize for. It's been a while since nakipaghiwalay si Alexander Del...