Crook the Homophobic

Chapter 38: 4 Words I Can Say

Samantha's PoV:

I slowly opened my two gorgeous eyes. Ang familiar na ceiling ang unang-unang sumalubong sa aking paningin. Hmm.. I'm in my room huh?

Mabilis na tumingin ako sa wall clock. Halos mapamura ako nang makita kung anong oras na. It's already 7:30 pm. Damn. Ganon ba kasarap ang tulog ko kagabi para magising ng ganto?

Suddenly, I felt a pair of arms was wrapped on my waist. Someone's hugging me from the back.

Dahan-dahan akong nagbaling ng tingin sa aking katabi. My heart flutters. And I can feel the tingling sensation on my whole system. Wow. It was Zoey, my wife and she's sleeping peacefully.

Hindi ko maiwasang mapangiti. I can't deny na ang lakas na talaga ng epekto nya sa akin. I can't figured it out why and how does that happen. Pero ang alam ko lang ngayon ay masaya akong kasama sya.

I changed my mind. Ang sarap nga ng tulog ko lalo na't katabi ko ang asawa ko. I wouldn't mind waking up in the morning everyday in this state.

Parang ayaw ko ng umalis sa yakap nya. It feels cozy and warm. Napaka-comfortable sa feeling. I think, I just found my new haven.

Yes, I already accepted the fact that Zoey Moretti is my wife.

Since hindi pa naman sya gising, might as well stare at her for a long time. Ang umangal, ipapalapa ko sa alaga kong crocodile.

"Aish. Bakit naman kasi ang daming humaharot sayo?" Hindi ko maiwasang mainis nang maalala ang mga babaeng lantarang lumalandi kay Zoey. Her student, her co-workers, at marami pang iba.

Pero ang mas lalong nakakapagpainit ng dugo ko ay si Abby. Fuck that bitch . Talagang sinasagad nya ang pasensya ko. I just hope na wala nang dumagdag pa. Oh well, kahit naman meron, hinding hindi ko sila uurungan. Duh.

Mukha atang kailangan ko nang bakuran si Zoey. Mukhang hindi pa masyadong effective ang singsing naming dalawa.

My eyes unconciously goes to her lips. Oh God. It's so inviting.

Argh! This is not so me! Craving for someone's lips. It should be the other way around.

I once looked at Zoey to check if she's still sleeping and thankfully, she is. Mabuti lang yun at hindi nya ako madadatnan sa gantong estado. Baka maturn-off sya sa akin.

'Is it okay If I'm gonna kiss her?' I asked to myself. Kanina pa ako nagdadalawang-isip kung anong gagawin ko.

Argh! I need to do that. I'm the great Samantha Laurent, hindi dapat ako natatakot sa mga mangyayari.

Isang malalim na buntong-hininga muna ang ginawa ko. I slowly leaned closer go her. Mabilis na idinampi ko ang aking labi sa kanya.

Gosh. Hinding-hindi talaga ako magsasawa na halikan sya. Her lips are so soft and delicious to taste. Sayang, hindi kami makakapagpassionate ngayon. Dibale, bawing-bawi naman kagabi.

Ilang segundo lang ang nakalipas nang maiwasan kong magbawi na. It's just a peck. I think, hindi naman siguro masama kung uulit ako right?

I positioned mysel again. I slowly leaned closer. Kaunting distansya na lang ang pagitan namin sa isa't isa nang makita kong unti-unti na syang nagmumulat ng mata.

My eyes widen in shock. Bago pa man ako tuluyan na makita ni Zoey sa kanyang harapan, mabilis na lumayo ako.

Realizations hits me like a truck. I want to slap myself. But na-uh, I can't. Ayokong masaktan ang aking cheeks.