Crook the Homophobic

Chapter 19: The Sudden Marriage

Zoey's PoV:

"What?! Are you serious?" Samantha exclaimed and quickly slammed the table. She also stood up. "We can't do that Dad!"

Ramdam na ramdam ko ang pagbigat ng kanyang paghinga. Same goes with her imaginary aura na lumabalabas lang kapag galit si Samantha.

I gulped. Hindi ko alam ang gagawin ko. But she's my girlfriend right? Mabilis na tumayo ako at marahang hinaplos-haplos ang kanyang likuran.

She looked at me with those dagger eyes bago muling magbaling ng tingin sa kanyang ama. I was taken aback. Mabuti na lang at hindi nya inalis yung kamay ko.

"Don't use that tone to me Young lady." Her Dad said. Seryoso lamang ang kanyang expression. "Alam kong narinig nyo ako. We should not waist our time."

"I already made up my mine. Magpapakasal na kayong dalawa, ngayon din." Dagdag pa nya.

Samantha held my wrist tightly. Surely, hindi nya nagugustuhan yung nangyayari. On the other side, okay lang na hinawakan nya ko dahil feeling ko ay matutumba ako. Damn. Why so sudden?

"Sir with all due respect, it's much better po kung hindi muna kami magpapakasal ni Samantha." I said. Pinatapang ko pa ang aking boses upang masiguradong desidido talaga ako sa opinyon ko.

He turned to my side at automatic na nakaramdam ako ng takot. Gosh. Bakot feeling ko ay bibitayin na ako sa klase ng tinging ipinupukol nya sa akin.

"Ibig bang sabihin nun na ayaw mong magcommit sa anak ko Miss Moretti? Then hindi mo talaga sya mahal." He said. Magkasalubong na ang dalawa nyang kilay.

Mabilis na umiling ako bilang sagot. "S-Sir, that's not what I mean... I truly love your daughter." I gulped. He motioned his hand na ipagpatuloy ko ang ang aking sasabihin.

I heaved a sigh and gathered all my courage. "Hindi po ba parang masyado pang maaga ang lahat? Ineenjoy pa po namin ni Samantha ang relationship namin." I reasoned out.

He placed his hand on his chin na para bang nag-iisip. "Dalawa lang ang patutunguhan ng so-called relationship nyo. It's either, magbebreak kayo or you two will get married."

"Mamili kayo kung alin don ang gusto nyong mangyari. You guys should be thankful to me dahil mas pinapadali ko lang ang lahat." He said. Gosh. Parang nawawalan na ng patience si Tito.

Napahawak ako sa aking sentido. Mygoodness. Hindi ko naman ieexpect na mapupunta ako sa gantong sitwasyon na ang hirap pumili sa choices.

Kung tutuusin, pwedeng pwede naman akong humindi. Yun nga lang, baka nabugbog na ako nitong katabi ko.

"And you Samantha, remember my conditions. Wag na wag mong makakalimutan iyon. Wala ka na sa kalendaryo."

Dahil don napatingin ako kay DD. What does he mean? Wala na sa kalendaryo? Ilang taon na ba sya? Akala ko ay ka-age ko lang ito si Samantha. Baka pwede ko naman syang maging sugar mommy.

Katahimikan ang namayani sa buong library. Pero ramdam na ramdam ang napakataas na tension. Napakahigpit ng pagkakakapit nya sa aking kamay. Mukhang dito binabaling ni Samantha ang galit nya huhu.

I'm afraid to say something. Sakto namang nagtama ang tingin namin ni Tito. Automatic na napalunok ako.

"How about you Zoey? Do you see my daughter as the woman you'll spend your life with? Nakikita mo bang magiging asawa mo sya in the future?" I bit my lips and starts to imagine what he said.