Crook the Homophobic

Chapter 31: Getting to Know Stage

Zoey's PoV:

"So that's it class. Remember to study what we have learned for the past few days. May graded recitation tayo sa susunod nating meeting." Nakangiti kong saad.

I bit my lips to prevent myself from laughing. Yung itsura kasi nila, parang mga nalugi. Hindi naman halatang hate nila ang graded recitation diba? Aish. Ito pa naman ang isa sa mga activity na gusto kong gawin.

I faked a cough. "Don't worry, madali lang naman yung mga itatanong ko. At for sure, masasagot nyo yun." As much as possible, gusto kong makapasa ang mga students ko.

Parang biglang nagliwanag sa tuwa ang kanilang mga mukha. "Thank you Ma'am Ganda." Che! Binobola lang naman ako ng mga to. Pero on the other side, maganda naman talaga ako.

"So kung wala na kayong tanong, pupwede na siguro akong umalis. Babush na." Saad ko habang nililigpit ang aking mga gamit. Well, break time na rin naman kasi.

I was about to leave the classtoom when one of my students asked me a question.

"Ma'am totoo ba talagang may namamagitan sa inyo ni Madam President?" Napatingin naman ako sa nagsalita at nakitang si Miss Roxas pala yun. Do you still remember her? Sya yung student ko na tinulungan ako dati sa pagbubuhat ng gamit ko.

Napalinga-linga naman ako sa paligid at tila inaantay din ng iba kong students ang sagot ko.

It's been a while since me and Samantha revealed our so-called relationship in public. My friends quickly texted me about that issue. Halo-halong reaksyon ang natanggap namin mulaa sa mga tao. May mga natuwa, may mga sumuporta at ang hindi mawawala, ang mga nagalit.

Some people say that what we have is a sin. At ang hindi mamatay-matay na phrase na 'Ang lalaki ay para lang sa babae'. Aish. I don't get it. Kelan pa naging kasalanan ang magmahal diba?

May mga homophobic pa rin talaga. And it's sad to say pero kasama si Samantha don.

"Yes. May relationship kami ni Samantha. I hope you guys are okay with that." Masaya kong sagot. I caught a glimpse of pain in her eyes. Saglit lang yun pero nakita ko. Hindi ko maiwasang mag-alala. Against ba sa rainbow squad si Miss Roxas?

I asked some of their question. And of course, yung iba don ay gawa-gawa lang para magmukhang may namamagitan talaga sa amin. Matapos ang ilang sandali ay natapos na rin ako.

Now I'm heading back to my office. Pasipol-sipol pa ako habang naglalakad. Aish. Medyo hindi pa rin talaga ako sanay sa klase ng mga titig na ibinabato sa akin ng mga students at ng mga co-teachers ko.

Naputol ang aking pag-iisip nang maramdamang nagvibrate ang aking cellphone. Mabilis kong kinuha yun ay at nakitang may nagtext pala. It was the mightiest DD.

From: Dragonang Demonyita

Come to my office. Now.

Napakunot-noo naman ako nang mabasa yun. Ano na naman kayang kailangan ng isang to? Oh well, maybe namimiss na ako ni Samantha hahaha.

Isang malalim na buntong-hininga ang aking ginawa bago tuluyang naglakad papunta sa kanyang office. Alam nyo namang dapat sinusunod ang mga commander na katulad nya.

Minutes later, nandito na rin ako sa aking destination. I knocked on the door three times. Pero ilang sandali na ang nakakalipas ngunit wala pa rin akong naririnig na nagsasalita ng 'pasok'. Tss.

I decided to just opened the door. Automatic na napadako ang aking tingin kay Samantha na ngayon ay prenteng naka-upo sa aking harapan.

"You're 5 minutes late." Masungit nitong saad. Ang gandang bungad diba?