Crook the Homophobic

Chapter 43: Slight Changes

Zoey's PoV:

Dahan-dahan kong binuksan ang aking mata. Aaahhh.... Another day to love my demonic wife, Samantha. Ang sarap sa feeling.

Speaking of, nasaan na nga ba sya? Napakapa-kapa ako sa aking tabi but to my dismay, I can't feel her. Inilibot ko na rin ang aking paningin pero hindi ko pa rin sya nakikita.

I closed my eyes again. Sa pagkakaalala ko ay naglove-making kami ng maraming beses kagabi. And eventually, she fell asleep beside me. Anyways, lagi naman na kaming magkatabi matulog.

Ilang minuto muna ang aking pinalipas bago napagdesisyunang tumayo. Hindi na ako nag-abala pang magsuot ng damit. I'm completely naked. I'll just take a bath later since may pasok naman na.

I started to make my way towards the bathroom. Hindi pa ako nakakapasok sa loob ay may naririnig na akong ingay.  Nakabukas din ng kaunti ang pintuan. I took a peek inside.

Gosh. Sana naman ay hindi yun multo.

Automatic na nanlaki nag aking mata nang makita si Samantha. She's infront of the sink. Ang mga kamay nya ay nakatukod for her support.

Hindi ako nagdalawang-isip at mabilis na sinamahan sya sa loob.

"Oh fuck..." I cursed under my breath when I noticed that Samantha's vomiting. Marahang hinagod ko ang kanyang likuran. With that, naramdaman kong unti-unti na syang nagrelax sa ginagawa ko.

Hindi ko maiwasang kabahan. Mygoodness. What's happening at nagkaganito sya?

Ilang minuto ang nakalipas at nakita kong tapos na sya. She quickly rinsed her mouth after that. I can't help but to worry when I saw her state. Parang nanghihina sya at anytime ay may posibilidad na mahimatay sya.

"Baby what happened? Are you okay?" Nag-aalala kong tanong sa kanya. I even lift her hair para naman ma-preskuhan sya.

She turned to my side. Nakataas ang isa nyang kilay habang nakatingin sa akin. "What do you think? Mukha bang okay ako sa tingin mo?"

Napangiwi naman ako dahil don. Nako po, mukhang sinusumpong na naman sya ng ka-sungitan nya.

"Samantha naman, ang aga-aga ang sungit mo na agad." I said and pouted at her. Duh, nagpapacute ako sa kanya dahil alam kong hindi nga ako kayang tiisin.

"Can you stop doing that face? Nakakainis eh." She said at matalim na inirapan pa ako.

T_T Grabe talaga si Samantha huhu.

Isang malalim na buntong hininga ang aking ginawa. Kailangang mahaba ang pasensya ko sa kanya. She's Samantha Laurent, my wife and the woman I love the most.

Atsaka, paano na lang kung buntis na sya? Edi paniguradong mas malala na ang mangyayari sa aming dalawa. Uh-oh, I read somewhere pa naman na madalas ang pagbabago ng mood ng mga buntis. Lalong-lalo na sa taong pinaglilihian nya.

"Let's just take a bath together. Para naman lumamig-lamig ng kaunti yang isip mo." I said. With that, nakita kong napatango-tango sya bilang sagot. Hindi pa ako nakakaalam when I felt that she pulled me inside the bathroom. Mukha atang mas excited pa sya sa akin.

WE'RE now in the living room. Kakatapos lang naming maligo. Of course, nothing happened between the two of us. We just took a baty since Samantha said that she's still sore from last night.

"Samantha, I think it's much better kung hindi ka muna papasok ngayon." Mahinahon kong saad. I saw that she shooked her at me.

"I don't want to." Sagot nito. "Ayokong maiwan dito sa bahay natin. Gusto ko, kasama kita."