gegijzeld

732 25 1
                                    

~ evert ~

klotezooi die mensen van het nieuws komen ook altijd op het goeie moment. Carla staat naast me en basrt nog net niet in huilen uit wat best logisch is als een van je werknemers gegijzeld word door een gewapende gek. Als ik de bank binnen kijk zie ik dat fenna een klap tegen der hoofd krijgt, ze valt gelijk op de grond waaruit ik kan concluderen dat ze niet meer bij bewustzijn is. Floris sleept haar aan haar armen over de grond mee, ik weet niet waar naar toe maar als er niet snel wat gebeurt dan loopt het misschien niet goed af. Zonder veder na te denken ren ik richting de bank, bram die net is komen aan lopen probeert me nog tegen te houden maar dat lukt hem niet doordat ik hem op de grond duw. Ik had hem liever niet op de grond geduwdt maar het gebeurde gewoon zomaar uit het niets. Als ik binnen kom zie ik een sleepspoor in het stof. De vloer is duidelijk lang niet gedweild. Ik volg het sleepspoor dat naar een lange gang lijdt waarschijnlijk zijn er kantoren in die gang. Als ik na elk kantoor te hebben gechekt bijna bij het einde van de gang ben springt er iemand op m’n rug, doordat ik schrik gaat m’n wapen af waarna ik gegil hoor: fenna’s gegil. Ik kijk om me heen maar ik zie haar niet voor me of naast me wat vreemd is maar de tijd om veder te kijken waar ze is heb ik niet. Ik word op de grond geduwt en krijg een harde trap tegen m’n hoofd waarna alles zwart wordt

~ fenna ~

ik hoor opeens iemand schreeuwen. Als ik goed luister word het me nog niet helemaal duidelijk wie het is maar het is sowieso een man die bij de politie werkt denk ik. Opeens hoor ik een wapen afgaan en doordat ik het niet zag aankomen en het geluid zo hard is geef ik een kleine gil. Het is gelijk weer stil. Ik zit in een groot kantoor ergens achter in de bank, het is een gewoon kantoor met een paar schilderijen aan de muur, 2 grote kasten vullen de lege muur aan de linkerkant van de kamer en midden in de kamer staat een bureau waarop veel papierwerk is verzameld. Ook staat er een telefoon op het bureau waarmee ik zou kunnen bellen als floris net niet het snoertje had doorgeknipt waardoor de telefoon het nu niet meer doet. Dan opeens komt floris binnen als ik hem bekijk zie ik dat hij niet gewond is dus waarschijnlijk is hij de gene die iemand heeft neergeschoten alleen wie weet ik niet. Floris trekt me aan m’n haren mee de gang in, een andere gang in aan het het einde van deze gang zit een deur. Als we bij de deur aankomen rukt floris hem in 1 keer open en duwt me snel naar binnen en doet de deur op slot zodat ik niet weg kan. De kamer is niet groot ik schat zo’n 10 meter in de lengte en 4 in de breedte ofzo. in de rechterhoek ligt er een matras op de grond, aan de andere kant staat een klein gootsteentje meer is er niet in deze kamer. In de linkerhoek van de kamer ligt een man  op de koude betonnen vloer zonder enige beweging dat zou wel eens de gene kunnen zijn die is neergeschoten. Snel ren ik er naar toe. Als ik de man op z’n rug draai zie ik dat het evert is, wat doet hij nou weer hier hij was echt de laatste die ik hier had verwacht. Snel leg ik mijn mingers in z’n nek en voel ik een hartslag, hij leeft nog maar is wel bewusteloos. zacht sla ik hem in z’n gezicht en schud ik hem door heen en weer  in de hoop dat hij wakker word. ookal mag ik hem niet zo toch kan ik hem niet hard slaan dat kan ik gewoon niet. Langzaam gaan z’n ogen open het werkt dus wat ik doe, snel stop ik met hem in z’n gezicht te raken voordat hij dalijk het verkeerde denkt en nog boos word ook. Snel kijk ik of hij schotwonden heeft maar ik kan er geen een vinden hij is dus niet de gene die is neergeschoten. Zou er dan nog iemand zijn hierbinnen behalve ik,evert en floris ?  

~ evert ~

ik word wakker met baarstende koppijn. Als ik me ogen open doe zie ik fenna naast me op de grond zitten, ze schrikt er waarschijnlijk van dat ik wakker ben want ze schuift gelijk een stuk naar achter. “ wie is er neergeschoten ? “ vraagt ze als ik overeind kom. “ hoe bedoel je wie is er neergeschoten ? “ “ ik hoorde een wapen afgaan “ “ ow dat, er is niemand neergeschoten die gast sprong op m’n rug en van de schrik ging mijn wapen af “ “ dus er is hier veder niemand alleen wij en floris “ “ precies alleen wij en floris “. na een tijdje van stilte besluit ik maar te gaan slapen hier komen we voorlopig toch nog niet weg. Als ik weer wakker wordt geven de wijzers van mijn horloge 7:38 uur aan. Ik kijk op om te kijken of fenna nog slaapt maar ik ben alleen fenna is hier niet. Ik heb het toch niet gedroomd dat ze hier was ? Ik begin mezelf langzaam aan voor gek te verklaren als ik er niet uit kom of ik het nou gedroomd heb of dat het werkelijkheid was als opeens de deur open gaat. Fenna die in haar ondergoed staat word door floris de kamer in geduwd. Als ik haar aan kijk begint ze te huilen. Floris die nog in de deur opening staat heeft een gemene lach op z’n gezicht wanneer ik naar hem kijk wordt die glimlach van hem alleen maar groter. “ klootzak dat je bent, zelf wil je iemand vermoorden omdat hij je zusje heeft verkracht maar zelf doe je het ook besef dat je nu alleen nog maar meer op je vader lijkt”. de glimlach van floris verdwijnt. je kan aan hem zien dat hij zo gaat flippen. hij komt op me afgelopen en schopt me met al z’n kracht in m’n ribbenn waardoor ik van de pijn verkrimp. Normaal had ik hem allang een klap op z’n bek gegeven maar het lukt niet ik heb te veel pijn. Uit mijn ooghoek zie ik floris naar fenna toe lopen. “ hij was zo dapper door naar binnen te komen om jou te redden maar nu zou hij zichzelf toch eerst moeten redden ten koste van jou arme meid “ hoor ik hem zeggen. Jammer dat hij mijn wapen heeft afgepakt anders was hij allang neergeschoten. Hij geeft fenna uit het niets een klap in haar gezicht. “ als je een echte man bent stop je met haar te slaan en sla je mij maar ofzo “ zeg ik zonder ook maar een seconde te hebben nagedacht. voor ik het weet krijg ik een klap tegen mijn hoofd met een hard voorwerp, ik weet niet precies wat het was maar het was overduidelijk niet de hand van floris. Als floris weer weg is komt fenna naar me toe. Ze heeft de hele tijd in de hoek  van de kamer gezeten met haar gezicht in haar opgetrokken benen. Ze is bang voor hem, wat ik begrijp. Ze pakt m’n hoofd beet en draait hem opzij. Ik kijk naar haar met een blik die verraad dat ik niet begrijp wat ze doet. “ je bloed evert” ik ga met mijn hand door mijn haar aan de zijkant van m’n hoofd. Ze heeft gelijk ik bloed echt. Opeens begint fenna hard te huilen “dit is allemaal mijn schuld, als ik niet had gelogen over lisa dan waren wij hier nu niet, was jij ook niet geslagen en zat floris in de bak “ snikt ze “ eey fenna dit is niet jou schuld, als die stomme radio niet had aangestaan dan was het je gewoon gelukt en dat hij me sloeg was mijn eigen schuld ik vroeg er zelf om “ zeg ik terwijl ik haar zachtjes in mijn armen trek om haar te troosten.

Moordvrouw storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu