Moordvrouw story

hoofdstuk 35

~ fenna ~

Ik schiet wakker. De zweetdruppels lopen over mijn gezicht en het shirt wat ik aan had is bijna helemaal doorweekt. Evert was net zo snel als mij omhoog gekomen. Ik draai m'n hoofd opzij en kijk recht in het bezorgde gezicht van Evert." jezus fen, gaat het wel ? " " het was allemaal maar een droom " zucht ik met een trillende stem. " allemaal maar een droom " zeg ik, terwijl ik tegen mijn tranen vecht. " wat was allemaal maar een droom ? " op dit moment wonnen de tranen, hoe hard ik er ook tegen vocht. Ik was bang maar tegelijkertijd ook zo boos, die gijzeling is al een hele tijd geleden maar toch houd het me nog zo bezig. Waarom bestaat er niet zo iets als een apparaat waarmee je slechte herinneringen kan uitwissen of zo iets, ik snap best zelf ook wel dat, dat gewoon totaal onwerkelijk is maar toch, dat zal het leven een stuk makkelijker maken. Ik voel hoe Evert me in zijn armen sluit. Hij streelt lief over m'n rug en maakt sussende geluiden. Als ik na een tijdje voor mijn gevoel weer rustig ben, kom ik langzaam omhoog uit de beschermende armen van Evert. Hij heeft nog steeds dezelfde bezorgde blik in zijn ogen als daarnet. Ik besluit om het hele verhaal maar te vertellen, van dat ik had gedroomd dat ik weer ontvoert was door Floris en dat hij Evert zou gaan vermoorden. Evert heeft de hele tijd aandachtig zitten luisteren, volgens mij voelde hij op een of andere manier ook de angst en de boosheid die ik voel op dit moment. Evert trekt me weer dicht tegen hem aan. Hij weet niet zo goed wat hij er nou op moet zeggen geloof ik. Evert begint na een tijdje te gapen, wat best logisch is aangezien het 4 uur 's nachts is. " sorry dat ik je wakker houd, het is ook zo stom, het slaat natuurlijk helemaal nergens op dat ik denk dat Floris weer terug komt " " ik heb liever dat je me wakker houd dan dat je het voor je houd en er weet ik niet hoe lang mee gaat lopen, dan wordt het alleen maar erger en het is helemaal niet stom. Blijkbaar zit je er nog mee dus slaat het wel ergens op " misschien heeft hij eigenlijk wel gelijk. M'n oogleden beginnen zwaar te voelen. Ergens in de verte hoor ik Evert die zijn verhaal aan het afmaken is maar de woorden dringen al niet meer tot me door. Voor ik er erg in heb ben ik al weer in slaap gevallen.

weer een nieuw deeltje! sorry dat het zo lang duurde, ben voor de vakantie een tijdje ziek geweest en a.s dinsdag beginnen mijn eindexamens dus heb tot nu toe de hele vakantie zitten leren. Vanwege m'n examens weet ik niet of ik veel tijd heb om verder te schrijven maar na mijn examens ga ik zeker weten verder !!