Moordvrouw story

hoofdstuk 7

~ fenna ~

 ik word rond half 10 wakker. Goed geslapen heb ik niet echt, iedere keer als ik net in slaap viel werd ik daarna wakker door steeds dezelfde nachtmerrie : floris die opeens in m’n kamer stond en wraak wilde nemen omdat ik hem heb neergeschoten in de bank. Ik loop naar de badkamer om te gaan douchen voor de 2e keer pas in 4 dagen tijd. Het liefst had ik al 10 keer onder de douche gestaan maar evert was gister nog tot laat gebleven dan kan ik het natuurlijk niet maken om de hele tijd onder de douche te staan. ik zie er niet uit, m’n ogen zijn rood van het huilen en ik heb overal blauwe plekken. ik laat de douche even warm worden en spring er dan onder. Als ik net klaar ben met mezelf aan te kleden word er aangebeld. voor ik de deur open doe kijk eerst door het kleine kijk-gaatje om te zien wie er staat je weet maar nooit dalijk staat er een over andere gek met een mes ofzo, gelukkig is dat nu niet het geval het is evert al heb ik geen idee waarom hij er is. “ een hele goede morgen “ zegt hij als ik open doe “ goede morgen, kom binnen “ terwijl we door de gang lopen ben ik eigenlijk wel nieuwsgierig waarom hij er is “ ben je gisteravond iets vergeten ?  “ “ uhm nee niet dat ik weet “ “ maar waarom kwam je dan langs ? “ het klinkt botter dan ik dacht “ nou ik heb jou gisteravond naar huis gebracht weet je nog ?? “ “ ja maar wat is daar zo speciaal aan dan ? “ “ we reden met mijn auto, de jouwe staat nog voor het bureau dus ik dacht laat ik eens aardig doen en je naar het bureau brengen “ “ oww nu snap ik het “ hij is me dus komen halen zodat ik mijn eigen auto kan halen bij het bureau, eigenlijk had ik zelf daar nog geen eens aan gedacht dus dat hij er nu mee komt is voor mij wel gunstig. “ heb je een beetje goed geslapen ? “ “ ja heerlijk “ verzin ik maar ik heb helemaal niet goed geslapen maar dat hoeft hij niet te weten dan gaat hij weer veder vragen en dat moet ik weer aan denken en daar heb ik nu totaal geen zin in. “ waarom lieg je ? “ “ pardon ? “ “ je hebt helemaal niet goed geslapen ik zie het aan je “ nou lekker is dit denk ik bij mezelf nu weet hij alsnog de waarheid die ik juist niet wou zeggen top weer dit. “ nee oke ik heb niet echt super geslapen maar in ieder geval meer dan de afgelopen dagen “ besluit ik maar eerlijk op te biechten, liegen tegen hem heeft toch geen zin, ondanks dat hij af en toe een zak is is hij toch een goede rechercheur hij voelt het  gewoon aan wanneer je liegt of iets verzwijgt. “ waarom heb je dan niet gebeld dat hadden we toch afgesproken ? “  “ ja maar jij hebt de afgelopen dagen ook niet goed geslapen dus ik wilde je de kans geven om dat vannacht wel te doen “ “ oke deze keer heb je je zin, maar volgende keer ga je gewoon bellen dat is een bevel “ probeert evert zo goed mogelijk op carla haar manier van praten uit te brengen, doordat het niet eens in de buurt van carla’s stem komt schiet ik in de lach net als evert. voor het eerst sinds dat hele gebeuren in de bank lach ik weer, het voelt goed. “ carla belde vanochtend of we konden helpen met een nieuwe zaak “ “ nieuwe zaak ? “ “ ja die van het lijk in het park is al opgelost bleek een natuurlijk dood te zijn “ “ oke ik trek even m’n schoenen aan en dan kunnen we gaan “ ik loop naar de gang en trek een paar gympen aan misschien moeten we vandaag wel rennen om een verdachte op te pakken, ik weet het niet zeker natuurlijk maar voor de zekerheid doe ik gewoon platte schoenen aan. als we onderweg zijn naar het bureau rijden we opeens een soort van woonwijk in “ ben je de weg vergeten ofzo ? “ vraag ik aan evert en hij begint te lachen “ nee ik weet de weg maar ik zag dat je nog niet gegeten had en ik eigenlijk ook niet dus rijd ik even langs de bakker “ binnen 2 minuten rijden we een drukke winkelstraat in evert kent duidelijk de weg hier. “ nou meneertje waar wou je gaan parkeren, er is keuze zat “ zeg ik sarcastisch er is dus helemaal geen keuze zat, elke parkeerplek is al in ‘bezit’ van een andere automobilist. Evert rijd de stoep op en parkeert hem gewoon doodleuk op de stoep die dus totaal niet voor auto’s bedoeld is. hij haalt een of andere kaart uit het dashboard- kastje en legt hem achter de vooruit “ soms heeft rechercheur zijn buiten diensttijden om ook z’n voordelen “ zegt hij met een knipoog. door dat er zoveel mensen dus het zelfde idee hadden om even langs de bakker te gaan duurt het lang voordat we eindelijk weer in de auto stappen om onze weg naar het bureau te vervolgen. als we binnen komen zit iedereen al achter z’n bureau te werken behalve liselotte zij is in haar eigen lab aan het werk. “ bram vangen “ roept evert terwijl hij de zak met broodjes naar bram gooit. doordat de zaak van gister al snel was opgelost nadat het om een natuurlijke dood bleek te gaan moesten we wachten totdat carla ons kwam mededelen dat er een nieuwe zaak was. het wachten op een nieuwe zaak duurde niet lang, ongeveer een half uur nadat we op het bureau waren aan gekomen was carla het verhaal van bram waarin hij vertelde over een oude bekende van ons was opgedoken in een reeks inbraken komen onderbreken. “ er is net een jongetje van 5 als vermist opgegeven het zou mogelijk kunnen gaan om een ontvoering “ “ oke vertel “ “ mika de weerde, 5 jaar oud, is tussen de middag bij een vriendje blijven spelen en nadat alleen het vriendje van mika terug kwam na het buiten spelen is er alarm geslagen “ “ wat is het adres van dat vriendje ? “ “ kruikweg 92 “ “ fenna jij en evert gaan naar de kruikweg, bram jij gaat bij de ouders van mika langs samen met menno om het slechte nieuws te vertellen “ we staan alle 4 op en lopen richting de auto’s. “ wat denk jij dat er is gebeurt ? “ vraag ik aan evert als we onderweg zijn naar de kruikweg “ geen idee het kan van alles zijn “ als we aan komen bij het huis van het vriendje van mika bellen we aan en er doet een jongetje van ongeveer 6 jaar open. “ hallo ik ben fenna en dit is evert, wij zijn van de politie is mama thuis ? “ op dat moment komt er een vrouw aan gelopen “ hallo mevrouw fenna kremer dit is mijn collega evert numan we zijn van de recherche en hebben wat vragen over mika “ “ is hij al gevonden ? “ “ nee we hoopten eigenlijk dat u daar mee kon helpen “ “ ik zal m’n best doen, kom veder “ het is een best groot huis, de vrouw houd duidelijk van schoonmaken anders is je hele huis niet wit terwijl je een zoon van die leeftijd hebt rond lopen. “ joey moet jij je niet even netjes voorstellen “ “ ik ben joey “ “  mooie naam “ joey vind het compliment helemaal geweldig en begint druk te doen. “ joey ga jij anders maar even boven spelen dan praat ik even met deze meneer en mevrouw “ “ ik wil niet alleen spelen “ zegt joey bedroefd en begint bijna te huilen “ weet je wat, eigenlijk ben ik best benieuwd hoe jou kamer eruit ziet, ik denk dat die super stoer is of niet ? “ vraagt evert aan joey terwijl hij voor hem gaat zitten op z’n hurken om oog contact te maken met de kleuter. “ een politiekamer “ zegt joey trots “ zo he, die wil ik wel eens zien “  evert knipoogt naar me en loopt achter joey aan naar boven zodat ik rustig met de moeder van joey kan praten. na een halfuurtje met denise, de moeder van joey te hebben gepraat ben ik nog niet echt veder gekomen aangezien denise niet weet waar mika is, ze had hem als laatst met joey naar de speeltuin achter hun huis zien gaan en daarna kwam joey terug zonder mika. Evert en joey komen naar benenden gelopen en zo te zien heeft joey zich uitstekend vermaakt. “ nou ik ben jaloers hoor, dat was echt de meest coole kamer die ik ooit heb gezien “ “ echt waar ?? “ vraagt joey met een kleine glinstering in z’n ogen “ zeker weten “ “ je mag wel een keer in m’n politie auto komen slapen “ zegt de kleine jongen trots “ nee daar pas ik denk ik niet in “ zegt evert lachend en we lopen naar buiten. we zeggen joey en denise gedag en stappen in de auto “ ik weet wat jij voor je verjaardag krijgt, een mooie politiekamer “ zeg ik lachend tegen evert als hij bezig is met zijn gordel “ joey zei dat mika met een vrouw was mee gegaan eentje in een rood klein gek wagentje met 3 wielen “ “ 3 wielen ? “ “ ja ik denk een scootmobiel “ dat is eigenlijk best mogelijk denk ik bij mezelf. Als we op het bureau aan komen zijn bram en menno ook weer terug “ hoe pakte de ouders het op ? “ “ ze waren dolblij om het nieuws te horen “ zegt bram sarcastisch “ hebben jullie wat gevonden ? “ uhm het vriendje waarmee mika naar de speeltuin is geweest beweert dat mika door een oudere vrouw in een zoiets als een scootmobiel werd meegenomen “ “ op de tafel bij de ouders van mika lag een foldertje over scootmobiels, voor de oma van mika zij z’n pa “ “ dan is zij misschen de vroouw die joey beschreef “ concludeert evert “ik laat het adres van de vrouw op zoeken door liselot “ zeg ik terwijl ik naar haar lab loop. Het is altijd zo netjes in het lab van lisellote. “ lies je moet even wat voor me doen, je moet het adres van de oma van mika de weerde opzoeken “ liselotte staat op zonder antwoord te geven en tikt wat in op de laptop die voor haar staat “ klaprooslaan 13 “ “ thanks lies je bent de beste “ zeg ik en loop snel naar de rest “ klaprooslaan nummer 13 “ zeg ik tegen evert en bram, nou ja ik dacht dat ik het ook tegen bram zei maar die is bezig met de vader van mika te verhoren omdat hij een politieagent had bedreigd. als ik en evert bij nummer 13 aankloppen duurt het erg lang voordat er word open gedaan “ die vrouw zit waarschijnlijk in een scootmobiel dat duurt altijd wat langer, als ze er over 5 minuten nog niet is gaan we naar binnen “ precies op het moment dat evert klaar is met zijn zin komt er een scootmobiel de hoek om gereden. De scootmobiel word bestuurd door een oude vrouw en op haar schoot zit een jongetje, dit moeten mika en zijn oma zijn. “ hallo mevrouw is dat uw kleinzoon ? “ vraag ik beleefd “ ja is het geen prachtig kind “ zegt de vrouw trots “ hoe heet hij als ik vragen mag “    “ mika is zijn naam “ . evert pakt gelijk de telefoon en belt carla op om te zeggen dat we mika gevonden hebben “ de ouders van mika zijn erg ongerust over waar mika is, had u afgesproken om hem op te halen ? “ “ ja natuurlijk elke woensdag haal ik hem op na school en dan gaan we samen naar de kinderboerderij en eten pannenkoeken en dan halen zijn ouders hem weer op “ “ ik denk dat u zich heeft vergist mevrouw het is maandag “ “ echt waar ? “ “echt waar, is het goed als ik u en mika mee neem naar zijn ouders ? “  “ nee ik laat mijn kleinzoon niet bij een vreemde in de auto stappen “ zegt de vrouw beslist. “ carla en de ouders zijn onderweg “ hoor ik evert roepen “ mooi “. mika rent gelijk naar z’n moeder als die er zijn “ we laten jullie maar alleen “ zeg ik terwijl ik samen met evert naar de auto loop. Op het bureau zien we bram die een of ander filmpje zit te kijken over een mishandeling “ en ? “ vraagt hij als hij ons ziet aan komen “ demente oma die haar kleinkind mee had genomen om naar de kinderboerderij te gaan en pannenkoeken te eten omdat ze dacht dat het woensdag aan, niks heel bijzonders dus “ “ nou jongens goed gewerkt mika is weer veilig bij z’n ouders “ evert en bram staan op en maken tegelijk een buiging voor carla “ soms denk ik echt dat jullie beter bij het circus hadden kunnen gaan werken “ zeg ik lachend “ gek dat zei m’n moeder vroeger ook altijd “ “ ja bram hoe zou dat nou komen ? “ we schieten alle 3 in de lach. liselotte komt aan gelopen en we vertellen hoe het allemaal is verlopen vandaag , van de oma van mika en haar vergissing. iets voor half 5 beginnen we de computers af te sluiten en de rapporten netjes op te bergen zodat we op tijd naar huis kunnen gaan. Als we net onze jassen aan trekken en naar de uitgang lopen houd carla ons tegen “ waar denken jullie heen te gaan ? “ “naar het circus, bram afzetten bij z’n nieuwe baan “ zegt evert lachend “ nee we gaan naar huis carla het is half 5, onze diensten zitten er op “ “ komt niks van in, er is net op de provincialenweg een vrachtwagen met gevaarlijke gassen op zijn zij gekanteld, de motor is ontploft en er is een ernstige brand niemand mag naar buiten binnen een straal van 20 km en aangezien wij nog geen 2 km van de provincialenweg zitten blijven jullie dus ook hier “ “ moeten we er niet heen ? “ “ er is een speciaal team onderweg pas als de brand onder controle is en de gassen uit de lucht zijn mogen we weer naar buiten, tot die tijd zitten we hier opgesloten “ “ hoelang gaat dat duren ? “ “ waarschijnlijk tot morgen ochtend, ik denk dat het dus overnachten op het bureau word “. Daar zitten we dan, het is inmiddels al 23:00 uur en we zitten hier nog steeds binnen, wat we ook niet anders hadden verwacht . Bram had voorgesteld een film te gaan kijken en dat was nog niet zo’n slecht idee ook. Als de film is afgelopen besluiten we allemaal om te gaan slapen. Carla had matrassen geregeld zodat het wat aangenamer zal zijn. Ik vraag me echt af waar ze die matrassen vandaan heeft gehaald maar ja het zal wel. “ ik neem verhoorkamer 2 “ “ en ik verhoorkamer 3 “ roepen bram en liselotte. “ fenna, vind je het erg om een verhoorkamer met evert ofzo te delen ? “ vraagt carla als bram en liselot al de deuren van ‘hun’ verhoorkamer op slot hebben gedaan “ geen probleem het is toch maar 1 nacht “ als evert niet aardig had gedaan tijdens en na de gijzeling had ik echt geweigerd dan was ik zelfs bereid om een matras op een bureau te leggen maar gelukkig is dat niet nodig. mijn matras ligt in de linkerhoek van de kamer en die van evert in de rechterhoek van de kamer zo konden we elkaar volgens carla niet afslachten, wat dus sowieso niet ging gebeuren maar goed. Om 3:48 uur slaap ik nog niet. Het matras op de koude betonnen vloer doet me denken aan floris, hoe hij me elke keer weer pijn deed en er geen spijt van had, hij vond het alleen maar leuk. Bij deze gedachte barst ik in tranen uit.

~ evert ~

ik word wakker door gesnik. Als ik op kijk zie ik fenna huilend op het matras dat haar was toegewezen zitten, ze zal wel een nachtmerrie hebben. Zonder te twijfelen sta ik op en loop naar haar toe. Ik ga naast fenna zitten en sla m’n arm om haar heen. Ze legt haar hoofd tegen m’n borst aan en begint iets harder te huilen. “ nachtmerrie ? “ “ ja, ik moet steeds weer denken aan floris, aan hoe hij er van genoot als hij me pijn deed iedere keer weer “ “ eey het komt wel goed , floris zit vast en komt daar voorlopig niet weg, hij zal je geen pijn meer doen “ “ wat nou als hij hier opeens binnen staat vannacht ? “ “ fenna rustig, dat gaat niet gebeuren en als het wel gebeurt dan ben ik er toch ? “ “ wat als jij ligt te slapen ? “ “ dan begin je hard te schreeuwen en dan word ik wakker “  “ wat als ik niet kan schreeuwen “ “ fenna chil, floris komt hier  niet binnen,  zodra hij een stap binnen zet op het bureau gaan alle alarmbellen af en dan ligt hij binnen no-time op de grond met een stuk of 10 politieagenten op hem, je bent veilig hier echt waar  “ na deze woorden uitgesproken te hebben word fenna wat rustiger en stopt langzaam met huilen. “ evert wil je alsjeblieft hier blijven ? “ vraagt ze voorzichtig “ tuurlijk “. ik schuif mijn matras naast die van haar en ga er op liggen, fenna komt met haar hoofd op mijn borst liggen en nog geen minuut later is ze al in slaap gevallen. het is inmiddels al kwart over 4 in de nacht dus ik besluit ook maar om te gaan slapen. Als morgen de gassen van die gekantelde vrachtwagen nog niet weg zijn word het een lange en vooral ook saaie dag op het bureau.