Moordvrouw story

Hoofdstuk 14

fenna ~

Iets aan de manier van doen van die nieuwe collega bevalt me niet, de manier waarop ze praat en de manier waarop ze stil is. Bram lijkt er anders een probleem mee te hebben dat er een nieuwe vrouw in het team zit. Ook liselotte heeft er zo te zien geen probleem mee, nou ja ik denk eerder dat het haar helemaal niet interesseert. Evert was gelijk nadat Samantha zich had voorgesteld richting het kantoor van carla gelopen. Ik ben stiekem best benieuwd nar wat hij carla te vertellen heeft. " waar is die andere jongen eigenlijk heen ?" Ik ben dus niet de enige die zich af vraagt wat evert aan het doen is, ook samantha is nieuwsgierig. Ze kent ons allemaal pas net en dan is ze nu al nieuwsgierig naar wat we allemaal doen en waar we allemaal heen gaan. Dit gaat nog wat worden met haar erbij. " wat was er nou zo dringend dat je ons zomaar verliet " vraagt bram als evert weer achter zijn bureau gaat zitten " niks bijzonders" ik geloof evert niet, hij gaat nooit naar carla voor 'niks bijzonders' ik heb er geen zin in dat de andere merken dat ik hem niet geloof dus ik besluit niet door te vragen. " hoe is de band tussen jullie allemaal eigenlijk ? " komt zij weer hoor, ik begin me echt steeds meer af te vragen of ze hier komt om te werken of om theekransjes te houden. Menno besluit antwoord te geven

" we zijn net een grote familie met liselot en fenna en dan die twee clowns daar "

Zegt hij terwijl hij naar bram en evert wijst.

Ze trekken allebei zo'n onschuldig mogelijk gezicht. " wij twee clowns ? Hoe kom je daar nou weer bij menno ? " " menno kan ik je even spreken ? " " ja kom eraan carla" en weg is menno. " dus jullie zijn de clowns van de groep. Had ik niet echt achter jou gezocht"

Zegt samantha terwijl ze haar handen op de schouders van evert legt om aan te geven dat ze het over hem heeft. Om half 6 zitten de diensten erop en bereiden we ons voor om naar huis te gaan. " zin om nog wat te drinken ? " vraag ik aan evert als hij langsloopt " ja is goed pak even m'n jas"

Ik sluit mijn computer af, berg wat papierwerk op en loop richting de lockerruimte. Als ik bij de deur sta hoor ik 2 stemmen, die van evert en die van samantha. " heb je zin om vanavond wat te drinken om elkaar wat beter te leren kennen?" Je kan me van alles wijs maken maar dat vraagt ze echt niet om hem wat beter te leren kennen. " uhm nee sorry morgen weer dienst dus dat word vroeg naar bed " " jammer misschien een andere keer dan ? " nog voordat evert antwoordt geeft loop ik naar binnen. " zie je zo" zegt evert zonder geluid te maken als hij langs loopt. Ik loop veder naar binnen waar samantha nog altijd staat " heb je zin om iets te gaan drinken of zo ? " vraag ik zo overtuigend mogelijk. " ik heb eigenlijk al andere plannen, ik krijg visite van mijn moeder vanavond,misschien kunnen we een andere keer " ze bevestigd zelf mijn vermoedens. Ik pak m'n jas en loop weg " tot morgen " zegt ze nog " ja tot morgen " zo snel mogelijk loop ik richting de parkeerplaats waar evert al staat te wachten. We zijn net de avondspits voor, gelukkig maar anders hadden we een uur lang stil gestaan in de file. " koffie ? ".

" is goed " ik loop naar de keuken en kom terug gelopen met 2 kopen koffie. " wat vind jij van die nieuwe ? " " ze is wel oke"

Krijgt evert moeilijk uit z'n mond, alsof hij gedwongen word om dat te zeggen. " wat vind jij van haar dan ? " " ik weet niet, het is een beetje vroeg om te oordelen. Ze ziet er wel aardig uit maar iets klopt er niet aan haar" " zoals wat ? " " nou gewoon de dingen die ze zegt zijn een beetje dubbel, ze zat vanmiddag luidkeels te verkondigen dat ze een 'zachte man' wil die geen vlieg kwaad doet wat dat ook maar mag inhouden maar ondertussen duikt ze liever het bed in met iemand ie criminelen oppakt en er af en toe een neerschiet " ik laat iets te duidelijk merken dat ik het over evert heb. " mocht ze willen " zegt evert die me met opgetrokken wenkbrauwen aan zit te kijken. " nou volgens mij wil ze dat ook " aan et gezicht van evert kan je zien dat hij niet begrijpt wat ik bedoel. Nu moet ik het ook nog uit gaan leggen, top dit. Ik zucht even " ze zat maar al te graag aan je en toen ik vanmiddag vroeg of ze iets wou gaan drinken zei ze dat ze haar moeder op visite kreeg ". " ja dat kan toch ? Krijg jij nooit visite dan ? " " wel heel apart dat ze haar moeder wel voor jou wil laten zitten "

Hierop weet evert niks meer te zeggen. " wat was dat nou tussen jou en carla vanmiddag ?" " ow dat was niks " " niks ? Jij gaat echt niet voor niks bij carla zitten. Je kan me alles vertellen he " " ja dat weet ik "

" nou dan " " oke dan, ik heb een officiële waarschuwing gehad " ik schrik van de woorden die hij uit spreekt " wat ? Waarom ?"

" ik was bij carla gaan klagen over samantha, dat ik haar er niet bij wil hebben" zie je wel, ik wist dat hij gewoon deed alsof hij haar mag.

" waarom wil je haar eigenlijk niet in het team hebben ? Ben je bang dat ze tussen onze vriendschap in komt te staan ofzo ?" " nee dat niet maar wel alsof ze jou plaats in het team van wou afpakken". Ik begin te lachen.

" dat kan ze vergeten hoor. Jij bent nog lang niet van me af " " mooi zo " De moeilijke gezichtsuitdrukking van evert maakt plaats voor een kleine lach. Ik ga tegen hem aan zitten en hij slaat een arm om me heen. Best gek eigenlijk, nog geen 4 weken geleden hadden we beide het gevoel als of we elkaar ieder moment konden gaan aanvallen en nu zitten we samen op de bank. Alles is binnen zo'n korte tijd veranderd. Het team werkt beter samen dan ooit van te voren, ik en evert zijn vrienden geworden, en we hebben een nieuw team lid. Met dat laatste ben ik niet zo blij. Ik vond het wel goed gaan in het team, en ik had zeker niet het gevoel dat we een paar extra handen miste. Misschien kwam dat wel doordat we allemaal zo hard aan het werk waren de laatste 3 weken. Sinds dat hele gebeuren in de bank heeft het team twee keer zo veel zaken opgelost en ook veel sneller. Er werd ook veel meer overgewerkt, dat was mogelijk omdat geen van ons een relatie heeft dus er iemand op ons zit te wachten thuis. Ik kan me niet voorstellen dat dat bij iedereen altijd zo is geweest. " wanneer was eigenlijk jou laatste relatie " komt er zomaar uit mijn mond. Ik schaam me een beetje voor mijn vraag maar als evert antwoord geeft trekt de schaamte langzaam weg. " uhmm vlak voordat ik hier kwam werken geloof ik " " en jullie zijn uit elkaar gegaan omdat je hier kwam weken?"

" nee zij is eigenlijk de reden dat ik hier ben komen werken " ik snap niet helemaal wat hij bedoeld. " voordat ik hier kwam werken werkte ik op een ander bureau. Op een dag kregen we ook een nieuwe collega in het team, dani. Ik kon het eigenlijk best goed met haar vinden, misschien iets te goed zelfs. Ik wou hogerop met werk dus toen ik hoorde dat ik een test mocht afleggen die zou bepalen of ik hoger op kwam ja of nee was ik door het dolle heen. Een andere collega had voorgesteld om met z'n alle wat te gaan drinken om het te vieren. Omdat ik de volgende dag de test al moet doen had ik besloten om geen alcohol te gaan drinken. Toen ik de volgende ochtend wakker werd leek het net alsof in gek werd, alles draaide en ik had het gevoel dat m'n hoofd elk moment uit elkaar kon springen. Ik dacht dat het na een aspirine wel beter zou gaan dus ik ging gewoon naar die test. Eenmaal daar aangekomen ging in out. Ik kwam bij in het ziekenhuis en er werd verteld dat er iets in m'n drinken was gegooid. Omdat ik als laatst met dani in de kroeg was ging ik er van uit dat zij het had gedaan. Ik kreeg twee weken rust van mijn baas en toen ik terug kwam had dani de test afgelegd en m'n baan afgepakt.

Ik heb gelijk m'n overplaatsing aangevraagd en toen kwam ik hier terecht. " heftig " " dat is ook de reden waarom ik in het begin zo tegen je deed, ik was gewoon et vertrouwen in collega's kwijt en dan met name de vrouwelijke. Het is nooit wat persoonlijks geweest. " " het geeft niet ben al blij dat je hebt vertelt hoe het zit " ik kan aan hem zien dat hij zich er een beetje voor schaamt. Ik geef hem een knuffel en voordat ik het weet raken onze lippen elkaar. Het is raar en fijn tegelijk. Ik trek langzaam zijn shirt omhoog en binnen no time ligt de vloer bedekt met kledingstukken van ons beide.