Moordvrouw story

Hoofdstuk 13

bram ~
Het geluid van de wekker maakt me wakker. Eigenlijk is dat ook precies de omschrijving van een wekker : mensen met een zwaar irritant geluid wakker maken zo dat ze niet te te laat komen. Als ik omhoog kom geeft de wekker aan dat het pas 7 uur is. Ik hoef pas om 8 uur te beginnen dus ik kan nog even me ogen dicht doen. Sommige vrouwen zouden nu echt in de stress schieten omdat ze maar één uur de tijd hebben voor hun haar en make-up enzo wat ik echt belachelijk lang vind maar goed. Om half 8 gaat voor de tweede keer vandaag mijn wekker, alleen dit keer kom ik wel mijn bed uit. Ik spring snel onder de douche, kleed me snel aan, pak een flesje drinken en wat te eten uit de keuken, stap in m n auto en rijd richting het bureau en dit allemaal binnen 20 minuten. " op de A39 is er vanwege een ongeval een file van 29 km ontstaan" deelt de nieuwslezer van de radio met de luisteraars. Gelukkig hoef ik niet over de snelweg om bij mijn werk te komen dus van de file zal ik geen last hebben. Op het bureau zijn liselotte, fenna , evert en menno druk in gesprek over een zaak die de mannen en vrouwen van de nachtdienst hebben opgelost. Het ging om een melding van een overval die eindigde in een zelfmoordactie. Ïk laat me op mijn bureaustoel zakken en begin de ongelezen mailtjes in m'n mailbox maar eens te openen en te lezen. Als de rest van het team na een tijdje ook aan hun bureau gaan zitten merk ik op dat liselot weer naar haar lab is terug gegaan. Ik heb echt geen idee wat ze daar precies tussen de zaken door doet eigenlijk, het zal wel iets zijn waar ik totaal niks van snap. Als om werken met een microscoop ofzo gaat, neem ik 20 stappen afstand. Op school was ik nooit goed in biologie of natuurkunde. Een 6 was het maximale wat ik voor dat soort vakken haalde. Gym en de talen waren meer mijn ding. Ieder in het team heeft zo zijn eigen specialiteiten, fenna is goed in eigenwijs zijn en heeft altijd een mooi praatje klaar liggen, menno staat altijd voor iedereen klaar, evert en ik zijn van de actie, carla is een goede baas, en liselot is een genie op het gebied van computers en alle andere dingen die met scheikunde enzo te maken hebben. Evert komt naast me zitten en we praten wat. " wedden dat we vandaag en moordzaak krijgen " " waar wil je voor wedden dan ? " vraagt evert lachend " uhmm laten we voor een taart wedden " " oke , als we een moordzaak krijgen trakteer ik op taart, krijgen we geen moordzaak dan trakteer jij " ik schud lachend de hand van evert " deal " na een tijdje heeft carla een nieuwe zaak voor ons. We worden met ze alle naar een winkelcentrum gestuurd waar liselot al op de PD aanwezig is. We parkeren de auto's en lopen richting liselot die al druk in haar witte pakje bezig is. " joost bruggen, 42 jaar, door meerdere messteken om het leven gekomen " deelt ze met ons. Ik kijk met een grote lach op m'n gezicht naar evert die net doet alsof hij het niet merkt. " wat is er zo grappig bram ? " vraagt menno als hij door heeft dat ik mijn lach niet kan inhouden, wat komt door het gezicht dat evert trekt. " vraag maar aan evert, hij kan het vast beter vertellen "
verwachtingsvol kijkt het team de kant van evert op " die jongen is niet goed wijs, hij zal vast wel een binnenpretje hebben " Evert kan dus net zo slecht tegen ze verlies als ik zelf. We gaan veder met het onderzoek en al snel hebben we de zaak opgelost. De dader is de 16 jarige stief-dochter van het slachtoffer. Ze had niet goed nagedacht over hoe ze het allemaal zou aan pakken want toen we bij haar thuis aan de deur stonden om het slechte nieuws te vertellen over haar stief-vader zat ze onder het bloed. Ook hadden we het moordwapen dat nog onder het bloed van het slachtoffer zat, in de tas van het meisje gevonden. Het bloed op haar shirt en het bloed op het mes waren inderdaad van ons slachtoffer, wat het meisje al snel hoofdverdachte had gemaakt. Na een korte overhoring die nog geen 5 minuten duurde had ze al een bekentenis gegeven en de zaak was opgelost. We gaan net allemaal zitten aan onze bureaus als evert een tasje op tafel zet, en er een taart uithaalt. " zo zo waar hebben we dat aan te danken ? " " aan mij " zeg ik trots " dit mijn vrienden is het bewijs dat onze evert niet zo goed is in weddenschappen " zeg ik plagerig. " zo jongens hebben we iets te vieren ? " carla komt aanlopen en wijst op de taart " nee we hebben niks te vieren, evert moet gewoon volgende keer goed nadenken voordat hij weer met iemand ergens om gaat wedden " iedereen begint te lachen behalve evert, hij kan er de humor niet van in zien. De stukken taart gaan rond en er worden gesprekken gevoerd. " carla ik denk dat er iemand voor je is " zegt menno na een tijdje en hij wijst naar iets of iemand achter ons. Als we ons allemaal omdraaien zien we een vrouw van rond onze leeftijd. Ze is de hele tijd zo stil geweest dat niemand haar had opgemerkt
" jongens dit is samantha, ze komt voorlopig het team versterken " we kijken elkaar allemaal verbaast aan. " nou samantha dit zijn je collega's waarmee je gaat samenwerken. Dat zijn bram,fenna,liselotte,evert en menno " zegt carla terwijl ze ons één voor één aanwijst om duidelijker te maken wie ze nou bedoeld.
" nou eh ik ben samantha " zegt ze alsof ze zich al helemaal thuis voelt. Als carla weg wilt lopen rent evert snel achter haar aan. Hij zal wel iets te vertellen hebben. Terwijl carla en evert richting het kantoor aan het einde van de gang verdwijnen gaat de rest veder war hij of zij mee bezig was.

~ evert ~
' ze komt voorlopig het team versterken ' de woorden van carla spoken door mijn hoofd. Dit moet een grap zijn. Carla neeem plaats achter haar bureau en ik sluit de deur zodat de rest niet kan horen waar we het oer hebben. " carla waar is dit voor nodig ? "
" waar is wat voor nodig" " een nieuw iemand in het team. Het gaat net zo goed en dan kont zij het dalijk weer verpesten " zeg ik fel.
" je bedoeld net als toen met fenna "
" dat zat verdomme anders " zeg ik nu nog bozer " carla dit kan niet, door haar ligt dalijk het hele team weer overhoop "
" dat zullen we nog wel zien, bij deze krijg je een officiële waarschuwing. Ik verwacht van je dat je normaal gaat doen tegen haar anders ben ik genoodzaakt om zwaardere maatregelen te nemen " " serieus ? Ze is hier net 2 minuten binnen en nu verdedig je haar al, lekker bezig zijn we weer" zeg ik en loop boos weg. Ik kan nu 2 dingen doen of doen als of er niks aan de hand is en een schorsing voorkomen of laten merken dat ik haar niet mag en dan alsnog geschorst worden. Door de schorsing die boven me hoofd hangt is de keuze snel gemaakt. Ik moet nu dus tegen iedereen doen als of ik haar mag, dit gaat een regelrechte ramp worden. Wat je er allemaal niet voor over hebt om je baan te behouden.