Moordvrouw story

hoofdstuk 32

~ fenna ~

Is ze eindelijk weg, komt ze weer terug en nu zelfs met haar nieuwe begeleider, wat dat ook maar mag inhouden. Ik snap niet dat Carla dit goed kan keuren, misschien deed ze daarom wel zo raar de laatste paar dagen. Het is even stil, je hoort alleen de geluiden van buiten en de mensen bij de informatiebalie. " oke dan " zegt Evert zuchtend. Ik ben verrast door zijn antwoord. Twee weken geleden stonden ze hier nog te vechten en nu stemt hij in met een gesprek. " uhm Carla... ben je soms vergeten dat er bijna iemand verlamd was toen hun voor het laatst met z'n tweeën in één ruimte waren ? " vraagt Bram met net zo veel ongeloof als ik zelf. " ik red me wel, maak je geen zorgen " Evert heeft makkelijk praten met z'n maak je geen zorgen. Jezus. " oke dan is het jou keuze, maar weet dat ik de eerste zal zijn die ik-zei-het-toch zal komen zeggen als een van jullie op een brancard word weg gevoerd " typisch een antwoord van Bram, maar hij heeft wel gelijk. " ik ga even naar het toilet en dan kom ik eraan " zucht Evert in de richting van Carla. " dan zie ik je zo " antwoord ze nog en loopt dan richting haar kantoor. Evert loopt inderdaad naar de toiletten. Snel ren ik hem achter na, het kan me eigenlijk op dit moment niet schelen dat dit het mannen toilet is, er is toch niemand binnen op Evert en ik zelf na. "ga je het echt doen ? " vraag ik bezorgd. " ja, ik ben eigenlijk wel benieuwd wat ze nu nog te zeggen heeft" antwoord Evert vastberaden. " kan ik je nog ompraten ? " " nee denk het niet " ik zucht even, als die jongen iets in zijn hoofd heeft, krijg je het er ook niet uit ook. " hou je alsjeblieft wel in, ik wil niet dat Bram gelijk krijgt " " ik hou me in, ik beloof het " zegt Evert terwijl hij me in z'n armen sluit. Het liefst blijf ik zo de hele dag staan, maar helaas kan dat niet. Hij geef me nog een kus en loopt dan net als Carla daarnet richting haar kantoor. " succes " fluister ik nog zacht voordat hij naar binnen gaat. Blijkbaar hoorde hij het want hij draait zich nog even om en lacht nog even naar me. Automatisch begin ik te blozen, die lach is perfect. " zo zo fenna, je bloost helemaal. moet je ons wat vertellen ? " ik kijk opzij en die Bram staan, heb ik weer. " nee ik heb niks te vertellen " zeg ik snel en ik ga voor de deur staan, in de hoop dat ik wat van het gesprek binnen in het kantoor mee kan krijgen.

~ evert ~

in het kantoor

B : begeleider van Samantha C: Carla E: Evert S : Samantha

ik loop het kantoor van Carla binnen, eigenlijk heb ik hier totaal geen zin in, maar goed. Tegen over Carla zit inderdaad Samantha en naast haar zit een man. Die man komt me zo bekend voor, maar ik kan het niet helemaal plaatsen. Ik ga naast Carla zitten en Samantha kijkt me gelijk met de zelfde blik aan toen ze hier net op het bureau kwam; arrogant.Ik ontwijk haar blik en ga maar naar de man naast haar zitten staren, dan hoef ik tenminste die kop van haar niet te zien. De man begint uiteindelijk het gesprek maar.

M : u moet Evert zijn ?

E: klopt

M : ik ben erg benieuwd naar de reden dat mevrouw werd overgeplaatst en u mocht blijven terwijl u de gene was die de ander letsel had kunnen laten oplopen.

Daar gaan we weer denk ik bij mezelf.

E : ik noem het eerder zelfverdediging

M : ik wil beide kanten van het verhaal horen

S : vanaf seconde 1 dat ik hier op dit bureau 1 voet had binnen gezet mag hij me om een of andere reden niet, toen ik hem daarmee confronteerde liep het uit tot een ruzie en daarna kreeg ik een duw waardoor ik nu 8 hechtingen heb.

M : en wat is u verhaal meneer Numan

E : ik mocht haar inderdaad niet en dat kwam door persoonlijk redenen. We kregen ruzie omdat zij het niet aankon dat ik haar niet mocht en toen wou ze me na een tijdje te hebben gebekvecht aanvallen en toen heb ik mezelf verdedigt.

ik kijk nog steeds strak naar die man. Ik probeer me te herinneren wanneer ik hem eerder heb gezien.

M : ik had geen andere verklaring verwacht . Mevrouw vertelde me dat je wel eens vaker last heb van agressie. Ik denk dat een agressie therapie wel van toepassing zou zijn

E : wat is dat nou weer voor onzin. Een agressie therapie kan je vergeten.

S : je hebt het wel goed voor elkaar, 2 keer een vrouw mishandeld, agressie therapie, je baan al 2 keer bijna verloren. Wat moeten je kinderen later wel niet denken.

Wat een arrogant kut wijf is het ook. Ik voel hoe ik langzaam aan rood word van woede. Samantha ziet het blijkbaar ook want ze zit me aan te staren met een vieze glimlach.Gelukkig klopt Fenna op de deur. " mag ik Evert even een paar seconde lenen, het is belangrijk " Carla knikt en snel sta ik op en loop achter Fenna aan.

~ fenna ~

ik sta al het hele gesprek met mijn oor tegen de deur. Mensen die voorbij lopen kijken me raar aan, maar dat kan me niet schelen, ik wil weten wat die Samantha allemaal te zeggen heeft. En eigenlijk ben ik ook wel benieuwd naar wat Evert daar dan weer op te zeggen heeft. Hopelijk kan hij zich een beetje in houden, je weet maar nooit wat die begeleider allemaal voor elkaar kan krijgen. 1 ding is zeker, wat die man ook voor elkaar kan krijgen is niet gunstig voor Evert in iedergeval. Opeens hoor ik iets waardoor mijn nek haren overeind gaan staan. " je hebt het wel goed voor elkaar, 2 keer een vrouw mishandeld, agressie therapie, je baan al 2 keer bijna verloren. Wat moeten je kinderen later wel niet denken " zegt Samantha. Jezus, wat haat ik die vrouw.Ik zie Evert al helemaal voor me, hoe hij langzaam begint te koken van woede. ik klop snel op de deur, ik moet wat doen voordat het dalijk uit de hand loopt. ik klop op de deur en zonder op antwoord te wachten doe ik hem al open, wat het kloppen eigenlijk overbodig maakt maar dat interesseert me niet. Carla kijkt me met een typisch 'Carla gezicht' aan, Samantha heeft weer die arrogante/ boze blik van haar, die heb ik zeker niet gemist. Evert is inderdaad rood aangelopen en de man naast Samantha herken ik meteen, het is de man met het koffertje, mysterie opgelost. " mag ik Evert even een paar seconde lenen, het is belangrijk " lieg ik, nou ja eigenlijk een soort van het is niet geheel onbelangrijk. Carla knikt en Evert weet niet hoe snel hij het kantoor moet verlaten " gelukkig voor haar haalde je me daar weg anders had ze alle hoeken van de kamer gezien " zegt Evert boos. " daarom haalde ik je ook weg. Ik heb de hele tijd staan luisteren, gewoon niks van aantrekken. Jij gaat een fantastische vader worden, laat haar lekker lullen " de boze gezichtsuitdrukking van Evert maakt plaats voor een kleine glimlach. " ik moet weer terug anders gaan ze weer zeiken " zucht Evert. " Nog ff volhouden, je bent zo van haar af. Ik ben trots op je, dat je je hebt ingehouden " zeg ik bemoedigend terwijl ik hem in een knuffel trek. ik geef hem nog snel een kus en dan loopt hij weer terug. ik ga net als net weer met mijn oor tegen de deur staan.

~ evert ~

Daar gaan we weer. Waarom heb ik toegestemd met dat gesprek ? 

S : was het gezellig met je scharrel op de gang.

kan ze niet eens voor 2 tellen haar mond houden ?  ik heb net 1 stap in het kantoor gezet en dat moet ze gelijk al haar mond open trekken, irritant mens. Ik negeer haar en ga met mijn blik op de man naast haar gericht weer op de lege stoel zitten. Hopelijk is dit gesprek zo klaar.

M : ik ga zo gelijk bellen, kijken of ze plaats hebben

E : heb jij ooit een rechercheur gezien die een moordenaar een lolly en een aai over z'n hoofd gaf ? Ik niet in ieder geval. In dit vak kan je niet de lieve jongen uit hangen. Komt u over 10 jaar maar terug als k prachtige kinderen en een vrouw rond heb lopen kijken of je dan nog over agressie therapie denkt vriend

C : hij heeft gelijk

Je ziet die man twijfelen

M: als jij het zegt Carla. Deze keer ben je veilig maar volgende keer hang je

De volgende keer hang ik ? er gaat geen volgende keer komen, en zeker niet met die Samantha. Na vandaag hoef ik haar nooit meer te zien. ik sta op en geef de man een hand, je moet altijd de eer aan jezelf houden, zo heeft mijn vader me geleerd. Ik loop naar de deur toe, ik wil weg hier. Toch kan ik het niet laten om me nog een keer om te draaien als ik bij de deur sta. Ik wend me tot Samantha en voor ik er erg in heb, spreek ik mijn gedachtes al uit. " kinderen en een man zijn later ver voor jou te zoeken, net als mijn respect voor jou. Doe je nieuwe collega's van je de groeten. Ik hoop dat je daar net zo'n kut ervaring krijgt als hier " ik draai me weer om en loop het kantoor uit met de gedachte dat ik de eerst komende 70 jaren niks meer met haar te maken zal hebben en wat ben ik daar blij mee.