Moordvrouw story

hoofdstuk 15

~ fenna ~

Als ik wakker word ligt evert nog naast me te slapen. Het was een rare dag gister en zeker het einde van de dag had niemand kunnen voorspellen. Als ik iemand tegen kom die dat zag aankomen zal ik die gene echt voor gek verklaren. Ik spring snel onder de douche en kleed me snel aan. Als ik m’n slaapkamer weer in loop zie ik dat evert nog steeds niet wakker is. Nu snap ik wel waarom hij zo vaak te laat is, hij slaapt gewoon door alle geluiden om hem heen. “ hee slaapkop wakker worden “ zeg ik en schud hem door elkaar. Langzaam aan word hij wakker en gaat hij rechtop zitten. “ jezus jij slaapt ook lang zeg “ “ het is pas 9 uur “ antwoord hij met een slaperige stem “ we hebben om 10 uur dienst, weet je nog ? “ “ we zijn er met de auto binnen een kwartiertje dan ga ik toch niet een uur van te voren opstaan “ “ moet je je niet aankleden enzo dan ? “ evert begint te lachen “ normaal gesproken ben ik binnen 10 minuten klaar om te vertrekken “ “ nou meneer ik ben jaloers hoor “ “ nu ben ik toch al wakker dus kan ik me net zo goed gaan omkleden “ “ dan ga ik alvast ontbijt maken “ ik loop naar de keuken en dek de tafel alvast . Na nog geen 2 minuten komt evert de trap afgelopen. “ jezus dat doe je ook snel “

“ ben je jaloers ? “ zegt evert plagerig “ ja eigenlijk wel ja “ we gaan aan tafel zitten en beginnen aan het ontbijt. Het is stil aan tafel, we weten allebei niet zo goed wat we moeten zeggen. Als het tien over half 10 is stappen we in de auto’s richting het bureau. Voor dat we naar binnen lopen trek ik hem nog even aan zijn mouw waardoor hij stil staat en zich omdraait. “ het hield  niks in  toch ? “  vraag ik zenuwachtig “ nee het gebeurde gewoon er zat niks achter maak je geen zorgen “ “ mooi zo “ zeg ik opgelucht “ heb nog geen zin in een relatie hoor “ “ ik ook niet, brengt alleen maar problemen met zich mee “ ik knik instemmend, een relatie brengt echt problemen met zich mee, zeker op de werkvloer en ik zit nou niet bepaald met open armen daar op te wachten. De dag verloopt tot nu toe snel, er zijn weinig zaken waarvoor ze ons nodig hebben. Dit is zo’n typische bureau-hang dag. Er word meer gepraat en gedold dan gewerkt. Rond een uur of 3 worden we toch op een zaak gezet. Er zou een drugslab zijn in huis bij een verdachte die op dit moment word verhoord. “ wat doen we ? “ vraag ik aan de rest als we uitstappen “ de eigenaar van het pand zit op het bureau en hij lijkt me niet zo’n persoon dat een reserve sleutel onder het matje heeft liggen, ik denk dat we de deur maar in moeten trappen “. zonder op een teken te wachten trapt evert de deur in. het huis ziet er niet bepaald netjes uit. Op de muren zit grijs behang geplakt, wat overigens niet echt netjes is gedaan, overal zitten er scheuren in het behang en op sommige plekken is de muur zelfs kaal. Enige vorm van bedekking van de vloer is er niet. Geen laminaat, geen tapijt, gewoon een grijze betonnen vloer. In de woonkamer en keuken liggen overal bier blikjes en flessen wijn op de grond. Er staat een kleine plasma tv en een stereo installatie. “ nou beneden is er geen enkele aanwijzing van een drugslab “

We lopen met z’n vieren naar boven. Er is wel een gat naar de zolder maar er is nergens een trap of ladder te vinden om naar boven te gaan. “ hoe gaan we daar nou komen ? “ vraagt samantha ongeduldig. “ fen kom is “ ik loop naar evert toe en ik denk dat ik al weet wat hij gaat doen.  hij pakt me bij m’n middel beet en tilt me op zodat ik de zolder kan betreden. “ bram ga is op je knieën “ “ hoezo ik ? ik ben lichter dan jou hoor “ zegt bram plagerig “ ik ben langer dan jou dus ik kom er makkelijker bij dan jij “ bram zucht even maar gaat toch voor evert op zijn knieën en helpt hem omhoog. Boven is het pikdonker, je ziet geen hand voor ogen. Er is ook nergens een lichtschakelaar te vinden. “ bram gooi eens een zaklamp omhoog “. Zodra ik de zaklamp gevangen heb en hem aan doen zien we dat de zolder groter is dan verwacht, het loopt helemaal door naar achter. Ook hier is geen spoor van drugs te vinden, er staan alleen maar dozen met kleding en andere troep. Evert laat zich na een paar minuten door het kleine trapgat naar beneden zakken en vervolgens ik ook. Als ik weer met beide benen op de grond sta geeft samantha me een vernietigende blik. Wat een jaloers kreng is ze ook, en waar ze nou eigenlijk jaloers op is weet niemand. de terug reis naar het bureau duurt korter dan de heen reis, ik heb echt geen idee hoe het komt het is gewoon zo. Als we het bureau binnen lopen zitten carla en menno al op ons te wachten “ helemaal niks “ “ dan kunnen we hem alleen maar vast houden voor een overval “ “ beter iets dan niets toch “ “ jullie mogen alvast gaan, maar laat jullie mobieltjes aan staan zodat jullie bereikbaar zijn als ik jullie toch nodig heb “ we knikken en beginnen het papierwerk op te bergen zodat we weg kunnen. Samantha heeft geen papierwerk op te ruimen dus die is al weg. “ yow heb je nog zin om wat te drinken bij mij thuis “ evert kijkt me aan, als of ik  bepaal wat hij moet doen. ik knik om te laten zien dat ik het niet erg vind dat hij vanavond naar bram gaat. “ 7 uur anavond ? “ “  je hebt de sleutel toch ? “ “ ja ik heb je sleutel“