Fall Inlove With Him(Jadine Fanfiction)

Chapter 28❤Hurt

Angelica Santos

Nasaan na ba ako?Kanina pa kasi ako takbo ng takbo kaya di ko na alam kung saan ako nakarating.Pero di ko na ganito kabisado ang daan dito ea.Baka mamaya maligaw pa ako.

Napag isip isip ko na bumalik nalang ako kung saan ako nanggaling kanina baka kasi mamaya maligaw pa ako dito.Habang naglalakad ako hindi ko maiwasang hindi maiyak sa lahat ng mga sinabing masasakit sa akin ni Angelo.

Alam ko wala siyang kasalanan,nagagawa niya lang yun dahil di niya ako maalala pero bakit ang lakas ng impact sa akin kaya ganoon na lang ako nasaktan ng tod todo.

Angelo hindi ako susuko.Magkakabati rin naman tayo ea at alan ko na hihingi ka sa akin ng sorry kapag nagbalik na ang alaala mo siguro kailangan mo lang ng space para doon.Kaya sige na kahit pa masakit lalayuan muna kita.Magsasakripisiyo na ako para lang sayo Angelo.

Kasi mahal na mahal kita at alam ko na mahal mo rin ako kaya umaasa parin ako na babalikan mo ako.Angelo.....namimiss na kita...namimiss ko na lahat ng presensiya mo sa akin sana man lang magbalik kaagad ang mga alaala mo.

Paula Sanchez

Gumamit na ako ng kotse ko para mabilis kong mahanap si Angelica nasaan na kasi yun?Baka mamaya maligaw pa yun,dahan dahan lang akong nagmamaneho kasi tinitignan ko kung nasaan siya banda baka kasi ammaya nandiyan lang siya at nagpakalayo layo lang kay Angelo.

Nagdahan dahan ako at ng may makita ako na babae na umiiyak kaaagad na akong bumaba para puntahan siya at hindi nga ako nagkamali.Umiiyak na naman siya.

Angelica!Ng makita ko siya kaagad ko siyang niyakap ng mahigpit bakit ba kasi lagi siyang umiiyak?

Paula bakit ba nasasaktan ako parati?Bakit ba ang sakit sakit?Wala namang kami diba?Hindi naman kami pero nasasaktan ako.Naaawa na talaga ako sa kanya naiinis talaga ako sa sarili ko wala man lang akong magawa para matulungan siya ea.

Tama na nga yan halika na iuuwi na kita pagod ka na.Iuuwi ko na muna siya kina tita para mapagpahinga siya ng mabuti alam ko pagod na siya,pagod na siyang masaktan sa lahat ng ginagawa ni Angelo.

Hindi na siya umimik bagkus lumakad nalang siya papunta sa kotse ko at pumasok kaya ako pumasok na rin.Nakita ko siya umiiyak na naman baka mamaya mabaliw siya ea.

Nagmaneho nalang ako at nag ayos ng sarili ko.At ilang minuto ang hihintayin namin para lang makarating sa bahay niya kaya naisip ko na iuwi muna siya sa bahay namin.

House of Paula

Nandito na kami sa garahe ng kotse ko nandito na kami sa bahay namin ea.Si Angelica ayun nakatulog na,kaay kinuha ko ang kanyang CP at hinanap ang kanyang contact number sa tita niya and then tinawagan ko.

Calling tita:

Ah hello po tita si Paula po ito kaibigan ni Angelica andito po siya sa bahay namin napagpasiyahan ko po na dito ko muna po siya pagpahingain kasi po medyo malayo pa po kung sa bahay niyo pa po.Don't worry aalagaan ko naman po siya she need a rest.Sabi ko ng diretsahan sa tita niya para alam na rin nila kaysa naman sa mag alala sila kay Angelica.

Angelica Santos

Angelica sorry.Nagpapaalam sa akin si Angelo ngayon pero bakit?Ayoko.Hindi ko siya kayang iwan ayoko.

No Angelo please forgive my all mistakes huwag mo lang akong iwan alam mong mahal kita huwag mo akong iwan please Angelo.

Sorry.At mula doon binitawan na niya ang kamay ko no.Ayoko!!!Mababaliw ako Angelo.

Huwag Angelo!!!

Sigaw ako ng sigaw pero parang wala naman ng nakakarinig sa akin please if this a dream wake me up.Ayoko na masasaktan na ako masiyado please lang patuloy parin ako sa pag iyak hanggang sa naramdaman ko na may sumampal sa akin ng malakas.

Angelica!!!May sumisigaw sa pangalan ko dahilan para mabalij ako sa katinuan ko.

Nagising ako ng nakita ko si Paula.Na nag aalala na sa akin.Siya ba ang nanampalnsa akin?Ang sakit kaya,bigla naman akong napaupo sa kama.

Angelica napaano ka ba hah?Ibig sabihin talaga nananaginip lang ako salamat dahil kung nagkataon ng nagkatotoo yun di ko alam kung anong gagawin ko.

Niyakap ko siya kasi napaiyak naman ako bigla ea akala ko talaga totoo siya,akala ko salamat at nagising ako kasi ayoko ng ipagpatuloy pa yun.

Tama na nananaginip ka lang.Pinapatahan niya ako.Napansin ko parang nasa bahay ako ni Paula.Nandito nga ba ako?Parang kasi ea.

Paula nasaan ako?Kahit alam ko pang nandito ako sa bahay niya itatanong ko parin.

Nasa bahay ko nagpaalam na ako sa tita mo na dito ka muna magpahinga.Don't worry I have a lot of clothes para may suotin ka.Bakit ba sobrang napakabait niya sa akin?Ang swerte ko lang kasi nakilala ko siya,ang taong alam ko na makakasama ko hanggang sa huling hininga ko.Salamat Paula.

Salamat ah,kahit ganyan lang napapasaya mo ako.

Sus wala yun tara sa baba kain ka na.

Sige.

Lumabas na kami ng kwarto niya at bumaba na ang gara ng bahay talaga ni Paula sobrang laki ea.Kaya dapat ay huwag na akong magulat pa dito.

Pumunta na kami sa kusina niya at may nakahanda na pala kaagad na mga pagkain.Ang dami ah hindi ko naman kayang ubusin lahat ng mga yan ah.

Umupo nalang kami ni Paula sa table at nagsimula ng kumain.Ang sasarap ng mga pagkain dito ah panigurado tataba ako dito.Aish kain na nga lang ako.

After 12345 years natapos din kami.Nagpunta muna kami ni Paula kung saan daw yung playground niya simula nung bata siya.

Tapos umupo kami sa dalawang swing.Ang sarap lang sa pakiramdam ng ganito,bigla ko na namang naalala si Angelo.Yung pagtataboy niya sa akin ayoko lang ipakita kay Paula pero deep inside nasasaktan parin ako sa lahat ng ginawa sa akin ni Angelo alam ko naman wala siyang kasalanan doon at hindi niya yun sinasadya.

Alam ko nasasabi niya lang yun kasi wala siyang maalala sa akin pero kapag nanumbalik na ang alaala niya alam ko rin na babalikan niya ako at hihingi siya ng tawad sa akin at papatawarin ko naman siya at magiging kami na at magiging masaya na kami.

Ang sarap siguro kung ganoon lang kadali ang buhay kung ang buhay sana ng isang tao ay katulad lamang ng isang Disney na maghihirap sa umpisa at kapag natalo na ang kalaban magiging happy ending na sila ng mahal niya.

Ayokong maniwala sa mga story ng nga ganyan dahil para sa akin umaasa lang ako sa wala ea.Hindi naman ako tulad nila na isang prinsesa at hindi naman din sila tulad ni Angelo na isang prinsipe napakalayo namin kyng iuugnay sa kanila.

Kaya ayokong maniwala diyan.Ang tangi ko lang gagawin ay ang huwag sumuko lalaban ako hindi parin ako nawawalan ng pag asa dapat nga mas maging matatag pa ako para sa kanya baka ako pa ang maging dahilan para manumbalik ang kanyang mga alaala.

At sa kakaisip ko sa kanya isang patak ng luha ang lumabas sa aking mga mata.Dahilan na nasasaktan ako sa lahat ng nangyayari pero sa kabila ng lahat ng yun isang ngiti lang ang iniwan ko sa aking sarili na nagdadahilan na puno parin ako ng pag asa.

Itutuloy.......