O bana alevle saldırmadığı müddetçe buzun yoğunluğunu arttırmadan stabil tutacağım. Böylelikle özgünlüğümü daha uzun süre ve etkili kullanabilirim!
Bana alevle saldırdı. Tahmin ettiğim gibi! Kendimi korumak için buzdan bir kalkan yaptım ama alevleri çok sıcak olmalı ki hemen eridi.
Dabi: Hadi ama sen düşündüğümden de güçsüzmüşsün!
Ben: Sen öyle san! Söyle! O içeceklere zehri siz mi döktünüz?!
Dabi: Ha? Zehir kattığımızı farketmişsin demek. Doğrusu daha çok kişinin zehirlenmesini bekledik fakat göründüğün kadar salak değilmişsin.
Ben: BANA BİR DAHA SALAK DERSEN O SÖZLERİ SANA YEDİRİRİM!
Bu sefer ben saldırmaya başladım.
Dabi: Fena değil!
Ben: BURAYA DALGA GEÇMEYE GELMEDİN DEĞİL Mİ?!
Ayakkabılarımı çıkarttım. Daha iyi hareket edebilmem gerekiyor.
Bakugou! Benim de ne kadar güçlü olduğumu görmeni istiyorum!
Ona saldırmaya devam ettikçe bir şekilde kaçıyordu. Bu böyle olmayacak! Yakın dövüş yapamıyor. Onu buna zorlamalıyım!
Ona gittikçe yakınlaşmaya çalışıyorum. Bana alevle saldırdıkça yoğun ama az bir buzla durduruyorum. Fakat parmaklarım şimdiden donmaya başladı.
Bu böyle olmayacak! Ona ellerini kullandırtmamam lazım! Onu yumruk yumruğa dövüşe zorlayıp ellerini dondurmalıyım!
Dabi: Hiç fena değilsin!
Ben: FENA OLAN SENİN SONUN OLACAK!
VE EVET! ONA BİR YUMRUK ATMAYI BAŞARDIM. Sersemledi. Bir tane daha!
TAM SIRASI!
Ellerini dondurdum ve onu yere yatırdım. Ayaklarını ve ellerini sıkıca tuttum. Bana çok tuhaf bir surat ifadesiyle bakıyordu.
Dabi: Müthişsin. Yaoyorozu Asya...
Gücümün sınırına geldiğini hissediyorum. Bu işi burada bitireceğim! ONUN BÜTÜN VÜCUDUNU YOĞUN BUZLA DONDURACAĞIM!
Bakugou ne derdi?
Ben: GEBER!!
Onu tamamen dondurduğumdan emin olduktan sonra dayanamayıp yere yığıldım. Kollarım, ayaklarım ve vücudum neredeyse tamamen buza dönüşmüştü.
Etrafımdaki alevler yarattığım buzun soğukluğuna karşın yavaş yavaş sönmeye başladı.
Toga: DABİ!?
Bakugou: ASYAA?!?
Momo: ASYAA!??!?
Gözlerimin kapandığını hissediyorum...
