37. bölüm

495 51 18
                                    

Akşam yemeği için masaya oturdum. Nedense hiç yemek istemiyorum. Momo yanıma oturdu.

Momo: Nasılsın? Odayı topladınız mı?

Kulağıma eğildi ve fısıldamaya başladı.

Momo: Yukarıdan bağırış sesleri duyduk. Ne oldu?

Ben: Önemli bir şey değil Bakugou hep sinirli bilmiyor musun zaten?

Momo: Doğru. Ama sana bağırmasından hoşlanmıyorum.

Ben: Sorun değil benim için.

Momo: Peki sen bilirsin. Hadi yemek yiyelim.

Ben: Aç değilim.

Kalktım.

Momo: D-dur Asya! Yemek yemelisin!

Masadan kalktım. Bir anda iştahım kaçtı hatta midem bulamaya başladı.

Yukarı kata doğru çıkarken Bakugou'yu gördüm.

Bakugou: Yemek üst katta değil seni aptal!

Ben: Midem bulanıyor yemek yiyemicem. Sana afiyet olsu-

Aniden bir öğürme isteği geldi. Hemen elimle ağzımı tuttum ve tuvalete doğru koşmaya başladım.

Bakugou: A-Asya?! Beklesene be!

Tuvalete girer girmez lavaboya kustum. Gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Üzüldüğümden değil, her kustuğumda istemsiz olarak ağlıyorum.

Hemen lavabodaki pislikleri temizledim. Ağzımı temizleyip dişlerimi fırçaladım.

Momo içeri girdi.

Momo: Asya?! Hemen öğretmene haber vericem. Hastaneye gitmemiz gerek. Şu yüzünün haline bir bak!

Ben: Ben iyiyim.

Momo: Hayır değilsin!

Bakugou'da içeri girdi.

Bakugou: Yine hastalandın değil mi?! Hastaneye gitmen gerek!

Ben: Hayır gerçekten gerek yok.

Bakugou: Yaoyorozu Aizawa hocaya haber et.

Momo: Tamam.

Ben: GEREK YOK DİYORUM ANLAMIYOR MUSUNUZ?!

Bakugou: BURADA İÇİNİ DIŞINA ÇIKARAN BEN MİYİM HA?!

Ben: Lütfen. Sakin olalım. Sadece biraz midem bulandı. İzninizle odama gidiyorum.

İkisinin arasından geçip gittim. Hala bana şaşkın şaşkın baktıklarını hissedebiliyorum.

Odama girdim. Yatağıma uzandım ve tavanı izlemeye başladım. İyi günler gelmeyecek. Bunu hissedebiliyorum.

Gözümden bir damla yaş düştü. Tam hayatımı düzene koymuşken neden? Bunları neden yaşamak zorundayım??

Kapı çaldı.

Ben: Gel.

Momo: Asya?! Son zamanlarda yine eski davranışlarını uyguluyorsun! Söyle bana! Bakugou sana kötü mü davranıyor?? Ya da söyleyemediğin bir şey mi var? Lütfen anlat! Artık seni böyle üzgün görmeye dayanamıyorum!

BAKUGOUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin