ကိုယ့္ေမတၱာျဖင့္ ေအးခ်မ္းေစ(ကိုယ့်မေတ္တာဖြင့် အေးချမ်းစေ)

41(Z & U)

Zawgyi

ကိုယ့္ရင္ထဲရွိေနပါရက္နဲ႕ ဖြင့္ဟဝန္မခံရဲျခင္းက ဝဋ္တစ္မ်ိဳးပါေပ။ဒီသီခ်င္းေလးဆိုျပဖို႔ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ထိသတၱိေမြးခဲ့ရလည္း ဇြဲကိုဇြဲအသိဆုံး။ဒီသီခ်င္းေလးထဲမွာ ေနာင့္ကိုေျပာလိုေသာ၊ရင္ဖြင့္လိုေသာ အေၾကာင္းအရာေတြ အကုန္အျပည့္အစုံပါဝင္ေနသည္။ေနာင္ကေတာ့ရိပ္မိဟန္မတူ။ဇြဲကသာတစ္ခါမွမလုပ္ဖူးသည့္အရာမ်ိဳးျဖစ္သည့္အျပင္ ကိုယ္ျမတ္နိုးရသူအတြက္မို႔လို႔ ပိုၿပီး ကတုန္ကယင္ျဖစ္မိေနေပမဲ့ အဆင္ေျပေျပေလး ၿပီးဆုံးသြားလို႔သာ ေတာ္ေသးပါ၏၊

"ဇြဲ...ငါေလဒီႏွစ္ေမြးေန႕ကိုအေပ်ာ္ဆုံးပဲသိလား''

"အင္း..''

"ငါ့ေမြးေန႕တိုင္းမွာေလ ငါ့အိမ္ကတန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းေတြလက္ေဆာင္ေပးတယ္။ဒါေပမယ့္ အိမ္မွာမိသားစုအတူလက္စုံစားရတဲ့ေမြးေန႕ညေလာက္ ဘယ္ဟာကိုမွငါမမက္ေမာခဲ့ဘူး''

ေနာင့္မ်က္ႏွာေလးကို ေဘးတိုက္အေနအထားကေန လက္ေထာက္လ်က္အုပ္မိုးၾကည့္ရင္း ဆက္ေျပာမည့္အေၾကာင္းအရာကိုနားစြင့္ထားမိသည္။ေနာင္တစ္ေယာက္ အိမ္ကိုသတိရေနတာမ်ားလား..

"ဒါေပမယ့္.မင္းကိုသိလာတဲ့ေန႕ကစ ငါ့ေမြးေန႕မွာမင္းဘာမ်ားေပးမလဲလို႔ အၿမဲေမွ်ာ္မိတယ္။မင္းေပးမယ့္လက္ေဆာင္ကိုပဲ ငါအၿမဲလိုခ်င္ခဲ့တယ္။ဒီႏွစ္လည္း အရင္ႏွစ္ေတြလိုပဲ ကာလာကြဲမာဖလာေလးတစ္ထည္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ထင္ခဲ့တာ။''

လွဲေနရာကေန ေနာင့္ေဘးတစ္ဖက္မွာရွိတဲ့ေက်ာပိုးအိတ္ကိုဇစ္ဖြင့္ၿပီး အထဲမွအထုပ္တစ္ခုကိုထုတ္ယူလိုက္သည္။

"မာဖလာလည္းမေမ့ပါဘူးဗ်ာ..ေရာ့..ဒီမယ္. မင္းရန္ကုန္ျပန္သြားရင္ေတာ့ဒါေတြကအသုံးဝင္မွာမဟုတ္ဘူး။ဒါေပမယ့္ ''

ဇြဲႏူတ္ခမ္းဝမွာလာထိကပ္ေသာေနာင့္ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းရွည္ေလး။

"ငါ့ကိုမင္း မယုံဘူးမဟုတ္လား ဇြဲ''

အၿမဲေျပာခဲ့သလိုပင္။ေနာင့္ကိုမယုံၾကည္တာမဟုတ္ဘဲဇြဲကံကို ဇြဲမယုံၾကည္နိုင္ျခင္းသာ။ေသြးမေတာ္သားမစပ္သည့္ လူတစ္ေယာက္ဆီကေန ဒီလိုအေလးေပးမႈမ်ိဳးရေနတာကိုက ကံတရားရဲ႕လွည့္ကြက္တစ္ခုျဖစ္မွာဇြဲစိုးရိမ္သည္၊ေနာင့္မ်က္ႏွာကေတာ့ သူ႕ကိုမယုံၾကည္ရေလျခင္းရယ္လို႔ေတြးၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနေလၿပီ။ဒီစကားဒီမွာတင္ရပ္လိုက္တာေကာင္းသည္၊ေမြးေန႕မွာ စိတ္မညိုေစခ်င္ေပ။