5(Z & U)

1.9K 204 72
                                    

Zawgyi

ေသြးမ်ားစြန္းေနသည့္ အက်ႌအျဖဴေလးက အေမ ဘယ္လိုလုပ္ေပးေပး နဂိုအတိုင္း ျဖဴမလာေတာ့ေပ။ဒီပံုအတိုင္းသာ ေက်ာင္းသြားလ်ွင္ အဆူခံရဖို႔က က်ိန္းေသသည္။

"ဟဲ့သား။ေရကျပင္နား ဘာထိုင္လုပ္ေနတာတုန္း။ျခင္ေတြေတာ့ ေဆာ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ''

"သားအက်ႌေလး အစြန္းခြၽတ္မရေတာ့လို႔''

သူ႔အက်ႌအျဖဴေလးကို ေအာက္ကေန ေျမႇာက္ျပေတာ့ ထမီကို ရင္ေခါင္းေပၚ ျပန္ျပင္ဝတ္ရင္း အေမဆင္းလာေလသည္။

"ျပစမ္း အေမ့ကို''

ေရဇလံုထဲ ဆပ္ျပာေတြထပ္ထည့္လို႔ အေမ့လက္ႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ အားျပင္းျပင္း ဖြပ္ေနသည့္တိုင္ ေသြးကြက္ေတြက ေျပာင္စင္မသြား။အေမ့လက္ထဲက အက်ႌေလးကို ၾကည့္ၿပီး သူ ငိုခ်င္လာသည္။

"သားကို ဆရာမ ဆူေတာ့မွာ''

"ဆရာမကို ေသခ်ာေလးေျပာျပေပါ့သားရဲ႕။ေနာက္ အေမ ပိုက္ဆံအဆင္ေျပတဲ့အခါ ေနာက္ထပ္အသစ္ကေလးလည္း ဝယ္ေပးမွာေပါ့။ကဲ ငါ့သားက မ်က္ရည္ဝဲေနျပန္ပါၿပီ။ထ ထ ။စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ေတာ့နဲ႔။သားႀကိဳက္တဲ့ တို႔ဟူးေႏြးေလး လုပ္ထားတယ္။အတူစားၾကစို႔ ''

အေမ့ရဲ႕ေခ်ာ့ေမာ့မႈေၾကာင့္ စိတ္ထဲ အနည္းငယ္ေအးသလိုေတာ့ ႐ွိသြားေပမယ့္ ဝါးတန္းေပၚလွမ္းထားသည့္ အက်ႌအျဖဴေလးကိုေတာ့ အၾကည့္က မခြာႏိုင္ေသးေပ။

#
"ေမာင္ဇြဲ ''

ဟိန္းထြက္လာေသာ ဆရာမအသံေၾကာင့္ သူ႔မွာတုန္ခနဲ။လြယ္အိတ္ကေလးကိုခ် လက္ကေလးကိုပိုက္ၿပီး ဆရာမေ႐ွ႕ အေျပးသြားရေတာ့သည္။

"မင္း တိရစာၦန္ေတြ သတ္တယ္ဆို''

"မ...မသတ္ပါဘူး ဆရာမ''

"သတ္တယ္ ဆရာမ,သတ္တယ္''

"ဟုတ္တယ္ဆရာမ။အဲ့ေကာင္ၾကက္ေတြသတ္ၿပီး လိုက္ေရာင္းေနတာ သားေတြ႔တယ္''

သူ႔ျငင္းဆိုသံတိုးတိုးသည္ အတန္းထဲမွ ေအာ္ဟစ္သံေတြၾကား တိုးလွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ့၏။

"ဟိတ္.ေတာ္ၾကစမ္း။ေမာင္ဇြဲ မင္းေျဖ။မင္းအဲ့လိုေတြသတ္တာဟုတ္လား''

ကိုယ့္ေမတၱာျဖင့္ ေအးခ်မ္းေစ(ကိုယ့်မေတ္တာဖြင့် အေးချမ်းစေ)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora